116
Ше ше сі Жа мал дың
бір қа ғаз жа зып
оты рып, қа сы на бір хат та ни тын кі сі бар са,
жа сы ра қо йып жүр ге нін кө ру ші еді. «Бұ-
ның жа зып жүр ге ні не ме не?» – деп, Шол-
пан азы рақ шү бә ла нып, Жа мал ға біл гіз бей,
оңа ша да Жа мал дың қал тала рын ақ та рып,
онан еш нәр се шық па ған соң қа ғаз,
кі тап
са ла тын сан дық ша сын қа ра са, бір кі тап тың
ара сы нан мы нау өлең шық ты. Ма на ғы Жа-
мал дың жа зып жүр ге ні сол екен.
Ал ла ның рақ ма ты на со за мын қол,
Адас қан мен бір ға ріп та ба ал май жол.
Ашы лып біз дің бас қа түс кен тұ ман,
Шат тық пен өт кіз дей мін – ті ле гім сол.
Сыр тым сау, ішім тү тін қа па лық та,
Бұл күн де кө ңі лім жү деу,
қа сі ре тім мол
Те рең ге тү сіп ке тем, ұс тар тал жоқ,
Бір Ал ла, жал ғыз өзің жәр дем ші бол!
Бақ ша да сай рап жүр ген сан ду ғаш ем,
Кез бол ды мен сор лы ға құ рыл ған тор.
Көл бо лып
көз дің жа сы өт ке нім ғой,
Бол ма са арыл ма ған маң дай да cop.
Жай ла ған ақ қу едім шал қар көл ді,
Бұл кү ні кө рі ніп тұр жа ман да зор.
Орал дың ілер деу ші ем ақиы ғы,
Шы ны мен жа па лақ қа бо лам ба қор?!
Мен қай ран,
атам мал ға сат қа ны на,
Бір таз ды жал пақ ел ден тап қа ны на.
Аты өшіп, ту май кет кір Жұ ман де ген!
Мал бе ріп, ме ні өзім сіп жат қа ны на.
Ата нып бай ба ла сы қа ра бас қыр,
Жұ ман ның не бе рер сің мақ та ны на?
Қа зақ тың күл лі ға йып ға де тін де,
Түс ке нім бар қас қыр дың қақ па ны на.
Ата ма
мен не жаз дым қор қыл ған дай,
Бол ма са бір мі нез бен жақ па дым ба?
Жа сым нан тәр бие лі хан қы зын дай,
Қа сі рет ақы рын да тарт қа ным ба?
Әл пеш теп ұл дан ар тық қыз ба сым ды,
Өсір ген ата ма обал арт қа ным ба?
Қыз ды сүй ген
жі гіт қан-
дай азап қа бол са да кө ну-
ге бар, ал ба ла сын жақ сы
көр ген ана ба ла сы үшін
жан қию дан та йын бай ды.
І.Есенберлин
Достарыңызбен бөлісу: