192
Бо та сы өл ген аруананың та ра мыс бол ған те рі сі не жан бе ріп,
суа лып біт кен же лі нін сүт ке тол тыр ған өнер қа сие ті, күй құ ді ре ті
қан дай?
Күй аңы зы
Екі салт ат ты
адыр дың ба сы на же ле-
жор тып шық ты да, ат та ры ның ба сын ір-
кіп, ала қан ас ты нан алыс ты шол ды. Тө-
мен қа рай көл беп ба ра жат қан кең жа-
зық тың ше тін де мұ нар тып, оқ шау тұр ған
жа ла ңаш тау кө рін ді.
–
Анау Ипан тауы ғой, – де ді жас жі гіт
қам шы мен нұс қап.
Жас жі гіт тің дау сы аң са ға нын көр ген-
дей қуа ныш ты шық ты. Оның ас тын да жа-
лын өр ген қы лаң бес ті, үс тін де өңі рі не зер
ұс та ған көк мақ пал қам зол,
тал дыр маш
бе лін қы зыл күде рі бел беу мен қы най бу-
ған, ба сын да тө бе сін
көк мақ пал мен тыс-
та ған құн дыз бө рік. Тек ер-тұр ма ны ға на
жұ пы ны лау. Бір кез де көк са уыр лап, жез
ше ге ні ті зіл те қақ қан ері бас қа бі реу дің
ас ты нан
ау ыс қан си яқ ты, әб ден то зып,
бояуы оңып, жар ғақ та нып кет кен. Ер-
дің ар тын да ғы
ұзын қы зыл қор жын нан
шек пен қап ки гіз ген дом бы ра ның мой ны
шы ғып тұр. Оның қа сын да ғы кү рең ат-
ты – жа сы елу ді ал қым да ған,
әде мі дөң-
ге лек қа ра са қал ды, би ік дө ңес мұ рын ды,
кі ші леу, өт кір қо ңыр кө зі би ік қа ба ғы ның
ас тын да те рең ұя ла ған қа ғы лез кі сі. Бұл –
осы өңір ге аты кең жа йыл ған Ес те мес күй-
ші еді. Ол маң да йына тос қан қо лын тү сі ре
бер ді де, ет сіз са ла лы сау са ғы мен қам шы-
сы ның ұшын қа ғып ал ды.
– Бұл маң да ғы ау ыл кө шіп кет-
кен-ау, – де ді Ес те мес ой лан ған дай бо лып.
– Не ге? Ау ыл ыл ди да.
Ипан ның ете-
гін де гі қай нар да бо лар, – де ді жас жі гіт.
Өнер лі
жігіт өр де озар,
Өнер сіз жі гіт жер со ғар.
Өнер лі өр ге жү зер.
Ақыл көп ке жет кі зер,
Өнер көк ке жет кі зер.
Достарыңызбен бөлісу: