ДЕЯТЕЛЬНОСТНЫЙ ПОДХОД В ОБУЧЕНИИ
КАК ОСНОВА ОРГАНИЗАЦИИ УЧЕБНОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ
МЛАДШИХ ШКОЛЬНИКОВ
Кателина З.Ф. Дорченко С.Б.
КГУ «СОШ № 52 имени академика Е.А.Букетова»
«Деятельность - единственный путь к знанию»
Дж.Бернард Шоу
Начальная школа – фундамент образования каждого человека. Новое поколение –
это граждане, обладающие новым мышлением, мотивированные к инновационному
поведению. Поэтому важно сформировать у младших школьников такую ключевую
компетенцию, как «умение учиться». И деятельностный подход в обучении призван помочь
в развитии данной компетенции, в воспитании именно человека деятельного: не только
умеющего что-либо делать, но понимающего, что он делает, для чего и как. Как отмечал С.Л.
Рубинштейн, способности проявляются в деятельности и в ней же формируются [5]. Значит,
сегодня учебный процесс должен быть «деятельностным», при котором ребёнок не получает
знания в готовом виде, а добывает их сам в процессе собственной учебно-познавательной
деятельности. При этом важна не просто активность детей, а такой образовательный процесс,
в ходе которого у них формируются необходимые умения и способности:
- умение ставить цель
- делать выбор
- принимать решения
- доводить их до исполнения
Таким образом, формируется умение учиться, способность к саморазвитию.
Деятельностный метод обучения – это организация учебного процесса, в котором
главное место отводится активной и разносторонней, в максимальной степени самостоя-
тельной познавательной деятельности школьника [4]. Еще Сократ говорил о том, что
научиться играть на флейте можно только, играя самому. Деятельностные способности
учащихся формируются лишь тогда, когда они не пассивно усваивают новые задания, а
включены в самостоятельную учебно-познавательную деятельность [1]. Основная идея его
состоит в том, что новые знания не даются в готовом виде. Дети «открывают» их сами в
процессе деятельности. Задача учителя при введении нового материала заключается не в
том, чтобы все наглядно и доступно объяснить, показать и рассказать. Учитель должен
организовать деятельность таким образом, чтобы у учащихся сформировались потребности
в осуществлении творческого преобразования учебного материала с целью овладения
новыми знаниями. Это способствует тому, что знания и учебные умения приобретают для
учащихся личную значимость.
Реализация деятельностного подхода на уроке заставляет учителя перестроить свою
деятельность, уйти от привычного объяснения и предоставить обучающимся
самостоятельно, в определенной последовательности открыть для себя новые знания и
присвоить их. Учитель должен осознать, что именно ученики являются главными
«действующими героями» на уроке. И, следовательно, деятельность каждого ученика на
уроке должна быть осмыслена. Ребёнок должен понимать: что я хочу сделать, зачем я это
делаю, как я это делаю, как я это сделал.
Для включения ребёнка в активную познавательную деятельность, на наш взгляд,
необходимо:
239
239
- связывать изучаемый материал с повседневной жизнью и с интересами учащихся;
- планировать урок с использованием всего многообразия форм и методов учебной
работы, и, прежде всего, всех видов самостоятельной работы, диалогических и проектно-
исследовательских методов;
- привлекать для обсуждения прошлый опыт учащихся;
- оценивать достижения учащихся не только отметкой, но и содержательной
характеристикой.
Китайская мудрость гласит: “Скажи мне и я забуду, покажи мне, и я запомню, дай мне
действовать самому, и я научусь» Для того, чтобы знания учащихся были результатом их
собственных поисков, необходимо организовать эти поиски, управлять учащимися, разви-
вать их познавательную деятельность.
Для реализации деятельностного подхода к обучению стараемся создать на уроке
необходимые условия:
- наличие у детей познавательного мотива и конкретной учебной цели (понимания
того, что именно нужно выяснить, освоить);
- выполнение учениками определённых действий для приобретения недостающих
знаний;
- выявление и освоение учащимися способа действия, позволяющего осознанно
применять приобретённые знания;
- формирование у школьников умения контролировать свои действия – как после их
завершения, так и по ходу;
- включение содержания обучения в контекст решения значимых жизненных задач;
- развитие умения анализировать, сравнивать, выделять главное, решать проблему,
давать адекватную самооценку, быть ответственным, уметь творить и сотрудничать.
Таким образом, для нас деятельностный подход в обучении – это возможность
использовать в своей практике различные приёмы и способы организации учебного
процесса. Мы используем следующую структуру урока.
1. Организационный момент.
Цель: включение учащихся в деятельность на личностно- значимом уровне.
- у учащихся должна возникнуть положительная эмоциональная направленность.
- включение детей в деятельность;
Младшие школьники не всегда уверены в своих силах, и мы используем приемы,
которые имеют большое значение в создании ситуации успеха. Фразы учителя - «Я даже
не сомневаюсь в успешном результате», «У нас обязательно все получится» - помогают
мотивировать ребенка на учебную деятельность, вселить уверенность в своих силах.
Различные девизы урока, например: «Мы все пробуем и ищем, только так может что-то
получиться», «С малой удачи начинается большой успех», «Знания собираются по капле!» -
настраивают ребят на рабочий лад, формируется умение мобилизовать, внутренне
организовать
себя,
сосредоточиться.
2. Актуализация знаний.
Цель: повторение изученного материала, необходимого для «открытия нового знания»,
и выявление затруднений в индивидуальной деятельности каждого учащегося.
Вначале актуализируются знания, необходимые для работы над новым материалом.
Одновременно идёт эффективная работа над развитием внимания, памяти, речи,
мыслительных операций.
Затем создаётся проблемная ситуация. Опора на личный опыт учащихся,
использование заданий логического, поискового характера создает дополнительную
заинтересованность. Например, приём «Прогнозирование» на уроке литературного чтения.
240
240
«Послушайте название произведения, с которым будем работать на уроке, и попробуйте
определить жанр произведения, тему, возможные события».
На уроке познания мира приём «Знаю, не знаю». Предлагается записать только
животных степей. Дети записывают слова в два столбика по принципу: «знаю», «не знаю».
На уроке математике прием «Актуальность». За время работы заметили что, больший
интерес школьники проявляют к той информации, которая помогает им решать жизненные
проблемы. Поэтому обучение обязательно нужно связывать с практическими потребностями
ученика. На уроке «Площадь прямоугольника» предлагается узнать: сколько нужно
прибрести в магазине линолеума для нашего класса. Введение в теорию осуществляю через
практическую задачу, полезность решения которой очевидна ученикам.
Важно, чтобы задание носило продуктивный, творческий характер, что способствует
целостному восприятию учебной ситуации.
3. Постановка учебной задачи.
Цель: обсуждение затруднений («Почему возникли затруднения?», «Чего мы ещё не
знаем?»); проговаривание цели урока в виде вопроса, на который предстоит ответить, или в
виде темы урока.
Формированию способности младших школьников к целеполаганию способствует
постановка вопросов:
- что мы уже знаем об изучаемом объекте?
- что бы вы хотели узнать о…?
- чему мы должны научиться на уроке?
- какие задачи вы поставите перед собой?
На уроке математики во втором классе при изучении темы "Прием сложения
однозначных чисел с переходом через десяток" учащимся предлагается ряд примеров, в
котором "закрался" пример по новой теме. Задаем ученикам следующие вопросы: значение
какого выражения мы не можем найти и почему, чему вы хотели бы сегодня научиться?
Аналогичное задание можно предложить на уроке русского языка по теме "Безударные
гласные, не проверяемые ударением". В группе слов с проверяемыми гласными встречается
слово, в котором гласный ударением проверить нельзя. Таким образом, происходит
обсуждение затруднений, подводящее к теме урока.
4. «Открытие нового знания» (построение проекта выхода из затруднения).
Цель: решение устных задач и обсуждение проекта её решения.
Эффективным, на наш взгляд, является постановка проблемы. Она обеспечивает
познавательную мотивацию учеников, а поиск решения – понимание материала
большинством учащихся класса. Создание проблемной ситуации, выдвижение гипотез и
само решение способствуют повышению интеллектуального уровня младших школьников.
Учащиеся совершают такие мыслительные операции, как анализ, синтез, сравнение,
классификация, аналогия, обобщение, в результате чего происходит творческое овладение
знаниями, умениями, навыками, что является необходимым условием развития
функциональной грамотности младшего школьника.
Например, на уроке познания мира «Знакомство со свойствами воды» дети получают
письмо:
Здравствуйте, ребята!
Пишут вам две сестрички-капельки. Мы слышали, что вы много знаете и умеете.
Помогите нам. Мы жили дружно и никогда не ссорились.
Однажды нагрянул страшный мороз. Одна из нас съежилась от холода и превратилась
в льдинку. Вторая в эту минуту расчесывала косу, да так и застыла, превратившись в
красивую снежинку, и очень заважничала. Стала собой любоваться. Снежинка не
241
241
захотела признавать в льдинке родную сестричку. Она сказала: «Я вся из серебра и солнца
- красавица, а ты из мутной воды- замарашка. И ты думаешь, что мы сестрички?
Ребята, помогите, докажите, что мы, льдинка и снежинка, - родные сестры!
Новое знание дети получают в результате самостоятельного исследования,
проводимого под руководством учителя. Новые правила, они пытаются выразить своими
словами.
В завершении подводится итог обсуждения и даётся общепринятая формулировка
новых алгоритмов действий.
5. Первичное закрепление.
Цель: проговаривание нового знания, запись в виде опорного сигнала.
В процессе первичного закрепления примеры решаются с комментированием: дети
проговаривают
новые
правила
в
громкой
речи.
Воспроизведение знаний может носить и творческий характер. По теме "Охрана
воздуха" нарисовать плакат и написать обращение. По теме "Правописание парных
согласных в корне слова" составить алгоритм. Так же это могут быть схема, таблица,
кластер. При этом работу можно организовать как индивидуальную, так и групповую.
Оценивание проводим через сравнение с результатами класса или с опорой на готовый
образец.
6. Самостоятельная работа с самопроверкой по эталону. Самоанализ и самоконтроль
Цель: каждый для себя должен сделать вывод о том, что он уже умеет.
При проведении самостоятельной работы в классе каждый ребёнок проговаривает
новые правила про себя.
При проверке работы каждый должен себя проверить - всё ли он понял, запомнил ли
новые правила. Здесь необходимо создать для каждого ребёнка ситуацию успеха. На уроках
грамоты при разборе написания букв класс превращается в конструкторское бюро. Дети,
конструируя букву, убеждаются, что она состоит из известных им элементов, написанием
которых они уже овладели. Это позволяет им демонстрировать себе и одноклассникам
умелое и эффективное применение раннее приобретенных знаний, освоенных способов
письма.
Во втором классе при изучении темы "Задачи на нахождение неизвестного
уменьшаемого" предлагаю учащимся неправильный способ решения задачи. Ученики
должны обнаружить это и предложить свой способ решения. Одним из продуктивных форм
проведения самоконтроля на математике является математический диктант. Дети могут
сравнить свои результаты с предложенным образцом.
На уроке познания мира в третьем классе предлагается карточка для контроля
усвоения материала (самоконтроль или взаимоконтроль):
Карточка по теме «Кожа»
Тело человека покрывает ……………………………………
Кожа защищает организм от …………………………………………………..
……………………………………………………………………………………
Кожа – орган …………………………….., это позволяет чувствовать прикосновения,
боль, тепло и холод.
На поверхности кожи есть мельчайшие отверстия - ………………………..
Через них выделяется …………………………………………………………
1. Как называется способность человека чувствовать прикосновение, боль, тепло,
холод?
А) осязанием Б) обонянием В) вкусом
2. Какую роль играет жир, который выделяет кожа?
А) жир делает кожу мягкой и упругой
242
242
Б) жир делает кожу крепкой и сильной
В) жир делает кожу ловкой и стройной
3. Какие предметы ухода за кожей указаны правильно?
А) зубная щетка, зубная паста, жевательная резинка
Б) мочалка, мыло, полотенце, крем
В) гуталин, обувная щетка, клей
7. Включение нового знания в систему знаний и повторение.
- Сначала предложить учащимся из набора заданий выбрать только те, которые
содержат новый алгоритм или новое понятие;
- За тем выполняются упражнения, в которых новое знание используется вместе с
изученными ранее.
При повторении ранее изученного материала можно использовать игровые
элементы. Это создаёт положительный эмоциональный фон, способствует развитию у детей
интереса к урокам.
8. Рефлексия деятельности.
Цель: осознание учащимися своей учебной деятельности, самооценка результатов
деятельности своей и всего класса.
В случае рефлексии настроения и эмоционального состояния младшим
школьникам, предлагается рефлексивный прием «Солнышко». Инструкция: Закончи
предложение: «Моё настроение похоже на…»: солнышко; солнышко с тучкой; тучку; тучку
с дождиком; тучку с молнией.
Рефлексия деятельности помогает оптимизировать учебный процесс. Этот вид
рефлексии дает возможность оценить активность каждого ребенка. Например, прием
"Лестница успеха", "Светофор", "Букет".
Ребята должны оценить свою активность на уроке, полезность информации,
увлекательность урока, коллективную работу. Оптимальный для этого вид рефлексии –
рефлексия содержания учебного материала. Эффективен прием незаконченного
предложения, тезиса. Например, методика «Рефлексивный экран». Учащиеся по желанию
выбирают себе фразу и заканчивают ее самостоятельно.
Сегодня я узнал…
Было интересно…
Было трудно…
Я понял, что…
Теперь я могу…
Я научился…
У меня получилось… и др.
Деятельностный подход к обучению позволяет приобретать необходимые навыки,
развивать речь, расширять кругозор учащихся в процессе не только активной познавательной
деятельности, но и в процессе общения, обусловленного решением единой учебной задачи;
решение нестандартных задач формирует навыки исследовательской деятельности,
развивает творческие способности.
Разработанная система совершенствует у детей навыки устной и письменной речи,
повышает эффективность запоминания, обучает пониманию и анализу текста, развивает
творческое мышление и воображение, формирует устойчивый интерес к учёбе, чтению,
расширяет кругозор, формирует коммуникативную компетенцию. Успешность ребенка в
учебе зависит от того, насколько он, ребенок, стал субъектом собственной учебной
деятельности, научился эту деятельность самостоятельно планировать и реализовывать.
Литература:
243
243
1.
Корбакова И.Н. Терешина Л.В. Деятельностный метод обучения: описание технологии,
конспекты уроков. 1-4 классы.- Волгоград: Учитель, 2010
2.
Купавцев А.А. Деятельностный аспект процесса обучения. Педагогика, №6, 2007
3.
Нугаева Н.П. Деятельностный подход как основа развивающего обучения. Фестиваль
открытых педагогических идей «Открытый урок», 2010-2011
4.
Петерсон Л.Г. Деятельностный метод обучения АПК и ППРО, Москва 2007 г.
5.
Рубинштейн С.Л. Проблемы общей психологии. – М.: Педагогика, 1973.
6.
Спиваковская А.С. Игра – это серьёзно, М, 1891
ДИДАКТИКАЛЫҚ ОЙЫН БАЛАЛАРДЫҢ ПСИХОЛОГИЛЫҚ ӘСЕРІН ЖОЮ
ЖӘНЕ ӘЛЕУМЕТТІК БЕЛСЕНДІЛІГІН ҚАЛЫПТАСТЫРУ ҚҰРАЛЫ
Сандықбаева О.М.
ҚМКҚ №139 «Ақбөпе» балабақшасы
Баланың өмірге қадам басардағы алғашқы кимыл-әрекеті ойын, сондықтан да оның
мәні ерекше. Қазақ халқының ойшылы Абай Құнанбаев:
-Ойын ойнап, ән салмай,өсер бала бола ма?-деп айтқандай баланың өмірінде ойын
ерекше орын алады. Жас баланың өмірді тануы, еңбекке қатынасы, психологияның
ерекшеліктері осы ойын үстінде қалыптасады. Бала ойынының психологиялық мәнін және
ойынға тән ерекшеліктерді көркем бейнерлер арқылы суреттегені де мәлім.
Баланың іс-әректінің еркеше бір түрі ойынның пайда болуын зерттеушілердің біразы
өз еңбектерінде өнер және ойын көркемдік іс-әрекеттің алғашқы қадамы деп түсінеді,ойында
шындықтың көрінісі оның бейнелі сәулесін қылаң береді. Жалпы ойынға тән нәрсе өмірдің
әр түрлі құбылыстары мен үлкендердің түрлі іс-әрекеттеріне еліктеу екені белгілі. Ойынның
шартты түрдегі мақсаттары бар, ал сол мақсатқа жету жолындағы іс-әрекеттер бала үшін
қызықты.
Балаларға ақыл ой, адамгершілік, дене шынықтыру, эстетикалық, әлеуметтік тәрбие
берудің маңызды тетігі ойында жатыр. Дидактикалық ойын барысында балалар өздерін еркін
сезінеді, ізденімпаз, тапқырлық әрекеттерін байқатады.
Сезіну, қабылдау, ойлау, қиялдау, зейін қою, ерік арқылы түрлі психикалық түсінік
әлеміне сүңгиді.
Баланы ойын өсіреді, психологиялық әсерін жояды және әлеуметтік белсенділігін
арттырады.
Сондықтанда мектепке дейінгі мекемелерінің оқу-тәрбие ісінде баланың ойын
үстінде қалыптасатын балалық шақтың түйсігі мен әсері адамның көңіліне өмірбақи
өшпестей із қалдырады.
Бала дидактикалық ойын арқылы өзін толқытқан қуанышын немесе ренішін, асқақ
арманын мұрат-мүддесін бейнелесе, күні ертең сол арман қиялын өмірде жүзеге асыруға
мүмкіндік алады. Сөйтіп, бүгінгі дидактикалық ойын болсын, сюжеттік-рөлдік қимыл ойын
болсын, бейнелі әрекет ертеңгі шындық ақиқатқа айналатын кезі аз емес.
Дидактикалық ойын кезінде баланың психологиялық ерекшелігі мынада: олар
ойланады, эмоциялық әсерін ұшқындайды, әлеуметтік белсенділігін арттырады, ерік қасиеті,
қиял елестері дамиды, мұның бәрі баланың шығарымпаздық қабілеті мен дарынын ұштайды.
Дидактикалық ойын үстінде бір өмірдің өзіндей қуаныш, реніш, сезіміне бөленеді.
Бірақ бала одан ойын екенін білмейді, түсінік тумайды. Сондықтан шындықтағыдай «сөйтіп,
бүйтіп көрейік» деуі олардың «ойында ойын» түсінуде жатыр. Осыдан келіп ойын туралы
мынадай тұжырым жасалды.
Мақсаты; Оқушыларға дидактикалық ойын арқылы ойлау, сөйлеу,қиялдау , тілін
дамыту,сонымен өатар өз ойларын толық жеткізе білу, сауаттылығын ашу.
244
244
Міндеті; ойын арқылы балалардың сөз, сөйлемдерді айыру сөзден сөйлем өұрай білу,
сурет бойынша әңгіме құрап айта алу содай –ақ ойын арқылы әр баланы сөйлетіп, әр
баланының ортамен қарым – қатынасқа түсуін, ашылуын,тіптен балаларды ойнай білуге
түстерді айыра білуге үйретеді.
Күтілетін тәтиже;
1. Ойын- тәрбие құралы, ақыл- ойды, тілді ұстартады, сөздік қорды молайтады, өмірді
танып, сезімді кеңейтеді тәрбиелейді.
2. Ерік және мінез қасиеттерін бекітеді, адамгершілік сапаны жетілдіреді.
3. Ұжымдық сезім әрекеттері өсе түсеті.
4. Эстетикалық тәрбие беру құралына айналады.
5. Еңбек тәрбиесін беру мақсаттарын шешуге мүмкіндік береді.
6. Дене күшінің жетілуіне көмектеседі.
Демек, ойын баланы жан – жақты жарасымды тәрбиелеудің психалогиялық және
физиологиялық негіздері болып табылады.Ойын баланың көңілін өсіріп, бойын сергітіп қана
қоймай,оның өмір құбылыстары жайлы таным түсінігне де әсер етеді.Балалар ойын арқылы
тез тіл табысып, жақсы қғысады, бірінен – бірі ептілікті үйренеді. Ойын үстінде дене қимыл
арқылы өзінің денсаулығын нығайтады.Жалпы ойынның қандай түрі болмасын, атадан
балаға, ұрпақтан – ұрпаққа ауысып отырады. Халық ойындары өмір қажеттіліктерінен туады,
психалогиялық жағынан денсаулық сақтауға негізделген. Тапқыр да алғыр, шымыр да епті,
қайраттыда қажырлы бала өсіруді армандамайтын отбасы жоқ. Демек ойынның өзі бала үшін
біліктіліктің, тәлімнің қайнар көзі. Сондықтан жас өрендер ойлай да ойнай да білсін.
Дидактикалық ойын – оның аты айтып тұрғандай, баланың ақыл - ойын дамытып,
таным түсініктерді ажыратудағы әдістердің бірі. Ойын арқылы оқыту – мектеп жасына
дейінгі кезеңнің, негізгі ерекшелігі. Білімді меңгеру және оны бекіту үшін, дағды мен әдет
қалыптастыруда балаға қайталау және жаттығу қажет. Егер баланың ойлауы образды,
эмоциялық әсерде болса, ол соғұрлым жақсы нәтиже береді, сондай - ақ білім қызғылықты
әрекетпен байланысты болса, баланың іс - әрекетімен іштей қабысып жатса, ондай білімді
бала дұрыс меңгереді. Бала әрбір затты ұстап, дәмін татып, сан рет байқап көреді.
Балабақшада бала психикасының дамуына ойын әрекеті шешуші рөл атқаратындығы туралы
белгілі ғалымдар (Ж. Аймауытұлы, М. Жұмабаев,Ш. Құдайбердіұлы, С. Торайғыров, Т.
Тәжібаев т. б) өз еңбектерінде айтып кеткен. Педагогикалық үрдісті жетілдіруде ойынның
алар орны жөнінде қазақстандық ғалым Н. Құлжанова да зерттеген. Ойын бала үшін еліктеу,
инстинкт күнделікті негізгі іс - әрекет және өмірі деп дәлелдеген. Н. Құлжанованың айтуы
бойынша ойынды әдептілік, тәрбиелік мақсатқа пайдалану – болашақ өміріне түзу жол салу,
үлкендерге еліктеу және өмірдің талаптарына сай бейімдеу деп түсіндірген.
Ойын – балалар үшін қоршаған ортаны танып-білудің ең жеңіл де ұтымды тәсілі.
Сюжетті-рөлді ойынның ерекшелігі сол, оны балалар өздері жасайды. Мысалы, “Дүкен”
ойнағанда балалар сатушы мен тұтынушының, “Кітапханада” кітапханашы мен оқырман,
“Отбасыда” әке мен бала немесе ана мен бала, “Емхана” ойынында дәрігер мен науқастың
әрекеттеріне еліктейді. Көптеген балалар дәрігерлерден қорқады. Бала санасында
дәрігерлердің жағымды бейнесін құруға көмектесетін – “Емхана” ойыны. Ол үшін емделуші
мен дәрігер рөлдік ойынын пайдаланамыз. Дәрігер міндетті түрде ақ халатта болуы керек
және тәрбиешінің өзі болғаны абзал. Келесіде дәрігер мен науқастың рөлдерін ауыстыруға
да болады. Оған заттар дайындалады: дәке, мақта, дәрілер, т.б. Балаларға ойын барысында
шын дәрілерді, инесі бар шприцті беруге мүлде болмайды, тіпті, бала тәрбиешілердің көз
алдында болса да рұқсат етілмейді. Қазіргі кезде дүкендерден “Емхана” ойынына арналған
көптеген ойыншықтарды кездестіруге болады. Олар пластмассадан жасалған және өте
қолайлы.
Балаларға “103” жедел жәрдемге қоңырау шалуды үйрете отыра, ойын барысында
ненің қауіпті және ненің қауіпсіз екенін түсіндіріп отырамын. Қуыршақтың іші ауырған
болса, ең алдымен себебін анықтап аламыз. Себептері мынадай болуы мүмкін: қол жумай
тамақ ішуі, жемістер мен көкөністерді шала жуып жеуі, кез келген затты ауызына салуы
245
245
сияқты жайттар. Аю аяғын жарақаттап алған болса, жол үстінде ойнауы, оның абайсыздығы,
т.б. Мұның тигізер кесірін де айта кету артық етпейді. Мысалы: олар енді ұзақ уақыт
ауруханада жатады. Кей жағдайларда мүгедек болып қалу қаупі де бар деп түсіндіре кеткен
жөн. Осы ойынды ойнау барысында балалар дұрыс, қате әрекеттерді ажыратуға үйренеді,
мейірімділік, қайырымдылық, жанашырлық, қамқорлық сияқты сезімдері оянады.
Міне, осындай және басқа да сюжетті-рөлді ойындар барысында балалардың
танымдық қабілеті қалыптасады, балалар өзін-өзі танып, ойы шыңдалады, қоғамдық
тәжірибені меңгереді, ұжымдық қарым-қатынасқа үйренеді.
Дидактикалық ойын баланың қоршаған дүние туралы түсінігін кеңейтіп және оны
бекітіп нақтылай түседі.
Бала бақылау, оқыған кітап, естіген ертегі арқылы айналасын таниды. Олардың
түсінігі алғашқы кезде айқын болмайды. Тәрбиеші баланың түсінігін дидактикалық ойындар
арқылы нақтылап, дамытып саналы түрде түсінуін өрістетеді. Мысалы, бір заттың түсін
атаңдар? Бояудың қандай түрін білесіңдер? Үй жануарларының үшеуін атаңдар. Бала
дидактикалық ойын арқылы әр затқа байланысты жаңа білімді меңгеріп, түсінігін
тиянақтайды.
Әрбір дидактикалық ойын ойлай білуге баулып, сөздік қорын өсіреді, ақыл - ой
қызметін қалыптастырады.
Дидактикалық ойын адамгершілікке тәрбиелеудің құралы болып табылады.
Дидактикалық ойынмен ұйымдастырылған сабақ балаларға көңілді жеңіл келеді. Сондықтан
дидактикалық ойынды іріктеп алуға нақтылы сабақтың мақсаты, мүмкіндіктері мен
жағдайларын ескертуге ерекше назар аударған жөн.
Дидактикалық ойын – балалар үшін оқу да, еңбек те. Ойын - айналадағы дүниені
танудың тәсілі. Ол балаларға өмірде кездескен қиыншылықтарды жеңу жолын үйретіп қана
қоймай, ұйымдастырушылық қабілетін қалыптастырады. Педагогикада дидактикалық
ойындарға былай анықтама беріледі: дидактикалық ойындар дегеніміз – балаларға белгілі –
бір білім беріп, іскерлік пен дағдыны қалыптастыру мақсатын көздейтін іс - әрекет.
Балабақшадағы тәрбиелеу - оқыту жұмысында балалардың тілін дамыту, сөздік
қорларын дамыту, ауызша сөйлеуге үйрете отырып, үйренген сөздерін күнделікті өмірде
еркін қолдану, әрі оны күнделікті іс - әрекет кезіндегі тілдік қарым - қатынаста қолдана білуге
жаттықтыру ісіне ерекше мән берілген.
Дидактикалық ойын баланы жан-жақты жарасымды тәрбиеленудің психологиялық
және әлеуметтік негіздері болып табылады. Баланың көңілін өсіріп бойын сергітіп қана
қоймай, оның өмірі құбылыстары жайлы таным түсінігіне де әсер етеді. Балалар ойын
арқылы тез тіл табысып жақсы ұғысады, бәр-бірінен ептілікке үйренеді, ойына қарап
баланың психикасын аңғаруға болады. «Бес саусақ бірдей емес» дегендей әр отбасынан
шыққан балалардың мінез құлықтарыда бірдей емес.
Мектеп жасына дейінгі балалардың жан-жақты дамуы үшін дидактикалық ойынның
рөлі ерекше.Ойын арқылы баланың болашаққа деген көзқарасы қалыптасады.
Ойын баланың ой өрісін дамытады,балаларды бірлесіп ойнауға үйретеді. Бірлік түбі-
тірлік деп тегін айтылмаған. Бірлесе ойнап отырып,бала қоршаған орта туралы түсінігін
кеңейтеді. Ізеттілік,ізгілік,инабаттылық бір күнде қалыптаса қалатын қасиет емес. Балалар
ойын арқылы бір-бірлеріне ізеттілік білдіріп осы қасиеттері өмір бойы жалғасады. Ойын
баланың жол серігі іспеттес. Қай бала болмасын ойнап өседі.
Тәрбиеші балалардың ойынға деген қызығушылығымен,ынтасымен қатысуын
қамтамасыз ету қажет.
Тәрбиеші ойын барысында баланың игі бастамасын қолдап,оның бойындағы жақсы
қасиеттерді өрбітіп қалыптастыру ойын арқылы әр баланы жақсылыққа,ізгілікке баулиды.
Ойын кезінде жолдасының айтқанымен келісіп,оны құрмет тұтудың өзі
адамгершілікке бастайтын жол.Осыдан келіп ойын туралы мынадай тұжырым жасалды.
Өмірді танытып сезімді кеңейтеді,тәрбиелейді. Ұжымдық сезім әрекеттері өсе түседі,сөздік
қорын байытады. Баланың рухани жетілуі мен табиғи өсуінің денесінің дамуы мен ой-
246
246
дүниесінің өркен жаюы ойынға тікелей тәуелді. Әр баланың жеке тұлғасының қалыптасуына
ізгілік сезімдерінің дамуына ықпалы тиеді.
Баланың жүйке-жүйесіне психикалық жағынан толықтай дамуына «сөз, ойын,
көрнекілік» маңызды рөл атқарады. Балаға егерде ойын кезінде, сабақ барысында, басқа бір
сәтте өзіңіздің айтқаныңызды істейтініне сенімсіз болсаңыз, сөз беріп немесе қорқытуға
болмайды. «қой тіспе, тыныш отыр, болмайды» деген айқайлардан тұратын әдісін қолдануға
мүлде болмайды. Балаларға психикалық жағынан жай біртіндеп дамыту керек, ол үшін
баланы жүйке қызуына алып келетін жағдай туғызбау керек. Баланы сабырлы айтылған
тілегін мүмкіндігінше орындау кежет.
Кіріспе әңгіме: Адам-табиғаттың ең керемет бөлігі. Адам өз өмірін сақтау керек,
сондықтан ол өзін-өзі танып, білуге міндетті.
Бұл нені білдіреді? Яғни өзге адамнан, досыңнан өзіңнің айырмашылығың бар екенін
білуің керек. Балалар шашының түсі, көзі, мұрын пішіні жағынан айырмашылықтарын, олар
қайталанбас дара тұлға екендігін әңгімелеп, айтып береді. Жер бетінде ешқашан
айырылмайтын екеніне, адам болмайды, сондықтан өз ағызаңды біліп оны сақтау кажет.
Адам денені сау, мықты, күшті яғни бақытты болу кажет.
-Балалар келіңдер геометриялық пішіндер арқылы адам денесін құрастырамыз:
балалар орындарында отырып үстел үстінде түрлі-түсті геометриялық пішіндер қолданады.
Адамның денесі – бастан, мойыннан, кеудеден, жоғарғы және төменгі бөліктерден
тұратынын меңгертеді. Бастың қандай мүшеден тұратынын еске түсіреді: көз, қас, мұрын,
ауыз, құлақ, шаш.
Балалардың қол еңбегі үстел үстінде тұр. Дөңгелек-бас, дөңес төртбұрыш-қыз
баланың көйлегі, үшбұрыш, төртбұрышқа баланың кеудесі, шаршы төрбұрыш – қол, аяғы.
Балалар ойын әрекетін өз бетінше орындады тәрбиеші әр баланың жұмысын көріп,
мадақтайды. Негізгі мақсаты ептілікке баулу, қиялына қанат беру, өз бетімен іскерлікке
қадағалап дұрыс шешім қабылдауға тәрбиелеу.
«Жақсы ойын – жақсы жұмыс сияқты, жаман ойын – жаман жұмыс сияқты» деген
педагог-ғалымдардың айтқандарындай өмірде де қанатты сөз болып кеткен. Сондықтан
айтарым, баланы ойын өсіреді, балаларға үйретіп, оған өзгеше нәр беріп, жаңартып бір сәтте
естен шығармағандарымыз абзал. Өткені жас бала ойнай да, ойлай да білсін!
Достарыңызбен бөлісу: |