мен соңғылардың ішінде ешкімге бермеген нәрсені берді!» – дейді. Сонда оған (алыстан) бір ағаш көрінеді. Ол: «Уа, Раббым! Мені осы ағашқа жақындатшы, саясына көлеңкелеп, суынан ішейін», – дейді. Аллаһ тағала: «Ей, Адам баласы! Оны саған берсем, одан басқасын сұрайтын шығарсың?» – дейді. Ол: «Жоқ, уа, Раббым!» – деп (Аллаһқа)одан басқа (ешнәрсе) сұрамауға серт береді. (Сөйтіп,) Ұлы Раббысы оның тағатсызданып тұрғанын көріп, кешіріммен қарап, оны ол (ағашқа) жақындатады. Ол ағаш саясында көлеңкелеп, суынан ішеді. Сосын әуелгі (ағаштан) да әдемі бір ағаш көзіне түседі. Ол: «Уа, Раббым! Мені осы (ағашқа) жақындатшы, суынан ішіп, саясына көлеңкелейін. Одан басқаны сұрамаймын», – дейді. (Аллаһ тағала): «Ей, Адам баласы! Маған одан басқаны сұрамауға серт берген жоқ па едің? Сені ол (ағашқа) жақындатсам, одан басқаны сұрайтын шығарсың», – дейді. 1
Муслим.
256
(Пенде тағы да) одан басқаны сұрамауға серт береді. Ұлы Раббысы оның тағатсызданып тұрғанын көріп, кешіріммен қарап, оны ол (ағашқа) жақындатады. Ол ағаш саясында көлеңкелеп, суынан ішеді. Сосын оған жаннат қақпасының алдындағы бір дарақ көрінеді. Ол алғашқы екеуінен де әдемі еді. Ол (тағы да): «Уа, Раббым! Мені осы (ағашқа) жақындатшы, саясына көлеңкелеп, суынан ішейін.
