51
М.С.Певзнердің пікірінше, эмоционалды – ерікті саланың
дамуының тежелуі уақытша болуы мҥмкін, баланың жеке
ерекшеліктерімен сай келетін дамыту бағдарламалары дҧрыс
жҥзеге асырылса, бҧл кемшіліктер толық жойылады. Сондықтан,
психикалық дамудың тежелуін, уақытша қҧбылыс деп санауға
болады. Бірақ, балаларды тереңірек зерттей келе, ҥлгермейтін
оқушылардың
психикалық
және
дене
бітіміндегі
инфантилизмінің, басқа даму ауытқуларымен ҧласатындығы
анықталған.
«1966 ж. М.С.Певзнер ПДТ–ң клиникалық нҧсқауларына
сҥйеніп жасаған ӛз
классификациясын ұсынды:
1. Қалыпты интеллект пен эмоционалды – ерікті саласының
жетілмеуі, яғни асқынбаған гармониялық инфантилизм.
2. Танымдық әрекеттің жетілмеуі.
3. Танымдық
әрекеттің жетілмеуі, нейродинамикалық
бҧзылулармен асқынған, психофизикалық инфантилизм.
4. Танымдық әрекеттің жетілмеуі, сӛйлеу қызметінің
кемістігімен асқынған психофизикалық инфантилизм.
Кейінірек, 1980 жылы К. С. Лебединская ПДТ
классификациясының
жаңа
нҧсқасын
ҧсынды.
Этиопатогенетикалық қағида негізінде, ПДТ–ң негізгі 4
клиникалық типі анықталды.
Бҧлардың әрқайсысы, ӛзінің клиникалық–психологиялық
қҧрылымымен, соматикалық, энцефалопатиялық, неврологиялық
асқыну сияқты науқас белгілерімен ерекшеленеді.
Достарыңызбен бөлісу: