отырады, ал босаған жерге өз фрагментінің 3
1
ұшына дезоксибонуклеотидтерді жалғайды (ДНҚ-
полимеразалық белсенділік).
Сонымен қатар, ДНҚ-полимераза ІІІ- сияқты «артқы» 3
1
—>
5
1
экзонуклеазалық белсенділік арқылы өз
жұмысын қадағалауды да «ұмытпайды».
ДНҚ-полимераза – І – қызметі өсіп келе жатқан ДНҚ фрагментінің
бұрынғы ДНҚ фрагментінің
дезоксинуклеотидтерімен түйіскеннен кейін аяқталады.
Эукариоттарда ДНҚ- полимераза ІІІ – қызметін α және δ – ДНҚ полимераза кешені атқарады; бұл жерде
3
1
—>
5
1
экзонуклеазалық белсенділік δ – ДНҚ полимеразаға тиесілі болса, ДНҚ полимераза І- қызметін, 3
1
—>
5
1
экзонуклеазалық қызметті ерекше фермент
нуклеаза (Н), ДНҚ-полимеразалық белсенділікті (босаған
жерді толтыру) β – ДНҚ- полимераза атқарады.
ДНҚ РЕПЛИКАЦИЯСЫН АЯҚТАУШЫ ФЕРМЕНТТЕР
Жоғарыда аталған ферменттер кешені қызметтері нәтижесінде жаңадан синтезделген әрбір тізбектер бір –
бірімен тығыз орналасқан көптеген ферменттерден тұрады.
Көршілес ферменттердің бір – біріне жалғануы ДНҚ-лигаза (Л) ферменттері арқылы жүзеге асады.
ДНҚ – полимераза ферменттері сияқты ДНҚ-лигазалар да нуклеотидтерді
фосфодиэфирлік байланыс
арқылы байланыстырады. Осылайша ДНҚ молекуласының негізгі
бөлігі репликацияланады, ал
оның
ұштары, яғни теломералық учаскелері, ерекше жолмен
теломеразалар қатысады.
Достарыңызбен бөлісу: 
