Поэма 2 Sauap org ҚҰлагер толғану

1 
Sauap.org 
ІЛИЯС ЖАНСҮГІРОВ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ҚҰЛАГЕР
 
Поэма

2 
Sauap.org 
 
ҚҰЛАГЕР 
Толғану 
Тасқында, тау суындай кӛңіл жыры, 
Қазақтың сусындасын ойы-қыры. 
Бұрқырат кер бұланды кең далаңа, 
Бастырмай шӛпке-шарға тоқтап құры. 
Далаңның той болғанда қиял құсы, 
Жүйріктей бабындағы жүгір, міні; 
Орай шап алдын, артын жиын жұрттың, 
Жыр қыла бүгінгіні, бұрынғыны. 
Шарықта шар тарапқа қиял құсы, 
Кӛңілдің кӛп тұрғанда күнді алғысы. 
Халқыңның қуанышын қанат қып қақ, 
Қашанда қала берер ұяң кісі. 
Қашаннан қазақ кӛшкен тарих кӛші, 
Таланып жаудан, жұттан жеткені осы. 
Кӛсемі кӛш алдында басшы болып, 
Бақыттың жайлауына қонған тұсы. 
Шат кӛңіл, шадыман жұрт ақынысың, 
Жүйріктің жұрт қуантқан жақынысың, 
Баласын бақытты елге, түс майданға, 
Халқыңның қайратысың, ақылысың. 
Тілісің, теңіз кӛңіл, батылысың, 
Ӛткір ой, сазгер сезім батырысың. 
Желіндей қуаныштың жеделдей соқ, 
Ӛлеңнің ӛзені бір сапырылсын. 
Күйіндей домбыраның құлдырасын, 
Суындай Алатаудың сылдырасын, 
Сӛздердің асыл, кӛркем тасын қала, 
Ұйқасы ӛлеңімнің сыңғырласын. 
Тегінде кәр құлақсың, сұңғыласың, 
Сондықтан сұлу сӛзді жыр қыласың. 
Соғайын сӛзімнен бір сұлу сарай, 
Я кӛрсін, я кӛрмесін тұрғыласым. 
Ұзаққа жүгіретін ӛрен жүйрік, 
Секілді тыз етпеге қақпай күйбік, 

3 
Sauap.org 
Кӛсіліп ӛресі ұзақ поэмаға, 
Жай тастап, кең құлаштап, желдей жүйткіп. 
Десе де «Бұл ақынның сӛзін сүйдік», 
Десе де «Ақынымыз кетті жидіп»; 
Тастай бер ортасына ӛз сӛзіңді, 
Ұлы ұрпақ, осы күні кӛпте билік. 
Халқымның қуанышты бұлбұлымын, 
Жұртымның жүйрігінің дүлділімін. 
Кӛтеріп кӛптің кӛңілін күнде шауып, 
Жүлде алар жұма сайын туды күнім. 
Шат елдің шешенімін, даңғылымын, 
Шыным сол, правом бұл, заңды мұным. 
Астанам Алатаудан саңқылдасам, 
Жетпей ме, жер жүзіне жаңғырығым? 
Бақ туын тұрғанда ұстап бүгін қазақ, 
Кӛңілі судай тасып, оттай маздап. 
Ескі күн елім кӛрген енді ойласам, 
Кӛрінер кейде қорлық, кейде мазақ. 
Соларды әдетім еді айту аздап, 
Ескіге ендігі елдің кегін қозғап, 
Ескі күн - елдің жылап ӛткен күні, 
Ескі ән, күй сондықтан қалған боздап. 
Ежелден ескеруші ем елдің сӛзін, 
Бұлақтың тазалауға тінтіп кӛзін. 
Бар ма деп ашпаған сыр, айтпаған жыр 
Құлақты қырға түріп жүрген кезім. 
Ақтарып асыл сӛздің алтын, жезін 
Салатын дүкеніме бар мінезім. 
Ақтарған Арқа астын инженермін, 
Ал жұртым, керегіңе тұрса сӛзім. 
Ӛзгеге ұғындырмас ӛзі бұзбай, 
Сыншыдан сақта құдай сортан тұздай. 
Шатасқан шалдауардан жиіркенем, 
Елімнің ескісінен сӛз айтқызбай. 
Сапырған сырлы сӛзді cap қымыздай, 
Заманның отырғам жоқ ,салтын бұзбай, 
Асылын арамынан аршып алдым, 
Қашаннан қазынаға халқымыз бай.