Альбрехт Дюрер
1471-1528
неміс суреткер, гравер, график, ксилографияның шебері, алғашқы батыс-европалық өнер ғалымы
Қайта Өнер дәуірдің гуманистері антикалық әдебиетті оқып білу қажеттілігі туралы
Мишель де Монтень
(1533-1592)
Эразм Роттердамский
(1466-1536)
Антикалық әдебиетті оқып білу арқылы үйлесімді дамыған тұлғаны қалыптастыру, адам табиғатын жақсар-ту — РоттердамдықЭразм және Мишель де Монтень гуманизмінің іргетасы
XVII-XVIII ғғ. Европадағы өнердің ерекшеліктері
XVII-XVIII ғғ. Европа өнерінде негізгі бағыттар қалыптасты: сәулет өнерінде «классицизм», «барокко», сурет салу өнерінде (портрет, пейзаж, натюрморт, тұрмыстық жанр, жануарлардың бейнелері) және көркем әдебиетте ( Шекспир, Сервантес, Лопе де Вега шығармаларында) реализм
XVII-XVIII ғғ. классицизм бағыты Р. Декарттың рационализміне арқа суйенген. Үлгі – Рим болған. Классицизм өнерінің ерекшеліктері: анықтылық, тәртіп, симметрия, бейненің қисындығы, уақыттан тыс және мәңгі сұлулықтың идеалы
Жетекші өнер ретінде театр, көркем әдебиет, музыка танылады, олар сурет салу өнерінен гөрі өз басымдылығын көрсете бастайды
XVIII ғ. өнер философиясы эстетика ғылымы ретінде
Дени Дидро
1713-1784
Александр Баумгартен
1714-1762
Д. Дидро: Өнер «табиғи жараты-лыстарға» еліктеуі керек (Д. Дидро «Сурет салу тәжірибесі. Өнер туралы ойлар»)
Александр Баумгартен философия саласына «эстетика» терминін еңгізді (грекше «aisthetikos» – сезу, сезімдік қабылдау
Эстетиканың категориялары анықталды: әдемілік және ұсқын-сыздық, асқақтық және төмендік, трагикалық және комикалык
Эстетика өнер философиясының теориялық негізі ретінде
Эстетика – табиғатта, өмірде, көркем шығармашылықта әдеміліктің мәні мен формалары туралы, қоғамдық сананың ерекше түрі ретіндегі өнер туралы философиялық ғылым
Достарыңызбен бөлісу: |
