Профессор Алма Қыраубаеваның жаным садаға еңбегінен бүгінгі

Шы
ғарма жазып отыр едік, шығып кетіп, қайта кірсем, біразы
кітапты сурып алып, 
қарай қалған екен, партаның астына тыға
қойды. Әуелі үп-үлкен жігіттердің сондай ұсақтыққа барғанына
өкпелеп, бір реніш келе қалды да, есіме, көп жасағыр, Алдаркөсенің
о
қиғасы түсе кеткені. Дауыстап айта бастадым:
«Бір к
үні Алдаркөсе Шық бермес Шығайбайдың есігінің жабығынан
сы
ғаласа, бәйбішесі бас үйітіп, тоқалы қаздың жүнін жұлып, қызы
қазы айналдырып отыр екен. Ассалаумағалейкүм! – деп кіріп
келгенде, Ас... с-ын айтып 
үлгірмей, қаз да, қазы да жоқ болыпты».
Сол-а
қ екен, балалар өз істеріне өздері күліп жіберді. Басталғалы
т
ұрған реніш тарап кетті.
Қиял
Дала
ға қоқыс төгуге кеткен бала біраздан кейін абыржып қайтып
келді. Шелегіні
ң бірі төгілген, бірі төгілмеген.
– Екі шелекті
ң біреуін ұмытып, төкпей әкеліппін, – деді.
– Неге? – дедік та
ңғалып.
– Ойланам деп ж
үргенде...
– Ай, 
қиялиым-ай. Бұл сенің ғана қолыңнан келеді ғой. – Шыдай
алмай, к
үлдік.
С
өйтсек, жолда бұрыннан таныс бала кезігіпті. Үстіндегі киімі ескі-
құсқы, қаршылдаған қарда резеңке етік киіпті. Қолғабы да жоқ.
Қолғап сұрапты.
Б
әріміз қолғапты беру керек деп шештік.
Бала 
қуанып, тымағының құлағы салпаңдап, төгілмеген шелегін
алып, та
ғы кетті.

ҚАЖЫҒАН СТУДЕНТ ҚАЙДАН ШЫҚТЫ?
«Осы к
үнгі студент жалқау. Түк оқымайды, түк білмейді», – деген
кезде, к
өз алдыма Бейбіт, Нұрсұлу, Бибігүл, Қадиша келеді. Ау,
осыларды жал
қау деуге ауыз бара ма? Дайындық бөліміндегі ынта-
ы
қыласы қандай еді? Енді осы балалардың көзіне үш жыл өткеннен
кейін 
үңілсем, шаршаған, қажыған, баяғы ықыласы кеміген.
«Бая
ғыдай емеспіз», – дегендей, ұялып төмен қарайды.
Н
ұрила айтады:
– Тапсырма 
өте көп. Шындап оқысақ, ешқайсысын да үлгере
алмаймыз. Мысалы, мына курс ж
ұмысын мен жаздым. Қорғауым
керек. Біра
қ осыдан біліміме білім қосылды деп айта алмаймын.
Себебі оны жазу 
үшін бір күн сабақтан қалуыма тура келді. Тақырып
бойынша алты-жеті кітапты жиып алдым да, керек жерін белгілеп
қойып көшірдім.
Ба
қыт:
– Бізде бар уа
қытымызды босқа алатын сабақтар бар. Мысалы, шет
тілі болатын к
үні басқа сабақ оқуға мұрша жоқ. Күніне 4-5 сағат
уа
қытты бір өзі алады. Мыңдаған белгі тапсырамыз, текст аударамыз,
сонда да шет тілін біліп шы
ға алатын емеспіз. Мектепті қосқанда,
о
қығанымызға 8-9 жыл болса да, әлі еркін сөйлесе алмаймыз. Шет
тілін о
қу-оқымау әркімнің өз еркінде болса. Оның орнына негізгі
маманды
қты көбірек оқысақ. Шет тілін тапсыра алмағаны үшін
о
қудан шығып кеткен тәп-тәуір әдебиетшілерді білемін.
Оспан:
– Бізді
ң шетел әдебиетін де жақсы білгіміз келеді. Бірақ оған
мектептен 
қызықтырған ешкім болмапты. «Дон Кихотты» бір ай
о
қып, зорға бітірдім. Басқа да сабақтар бар. Қалай үлгірерімді
білмеймін. Осы
ған мектеп те кінәлі ғой деп ойлаймын. Мектепте
классикалы
қ шығармаларды оқып білген болсақ, бұлай қиналмас
едік. Бізді
ң кезімізде шығарманың өзін оқуға мән берілмепті.
Анар:

– Саны к
өп сабақ, бірақ біреуін де негіздеп, терең біліп шыға алмай
ж
үргеніміз сияқты, біздің тәрбиемізбен жекелеп, тереңдеп
айналысу
ға оқытушылардың да қолы тимейтін болуы керек...
И
ә, Герценнің «Өткендер мен ойдағылар» кітабында гимназистер
Еуропа п
әлсәфашыларының көзқарасын талдап, таласып жатады.
Қазіргі студенттен оны талап ету қиын. Науаи заманында мұғалімнің
бір ш
әкіртпен бетпе-бет сағаттап сабақ оқып отыратын кездері
бол
ған. Шәкірт қолындағы кітапты егжей-тегжейлі біліп
шы
қпайынша, білді деп есептемеген.
Қазіргі оқуда оқытушының сабағы көпке, топқа арналады. «Менің
о
қытып жүрген шәкіртім», – демейді, «Менің оқытып жүрген
тобым», – дейді. Мектептен тере
ң білім алып шықпаған бала,
ннститутта екі есе тер т
өгуіне тура келеді.
М
әселенің ұшы-қиыры әріде. Біздің оқу жүйеміз жетілдіруді тілейді.
М
ҰҒАЛІМНІҢ ҮШ ҚАСИЕТІ
ӨмірДің негізгі мақсаты –
өзіңді– өзің жетілдіру

жүктеу/скачать 2,36 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: