29
цияда «менің бағыныштымның бағыныш-
тысы маған бағынышты емес»
деген қағи-
даны ұстанды. Бірақ барлық елдердегі
феодалдық сатыға ортақ тәртіптер де бол-
ды. Соғыс уақытында әр феодалдың қару-
жарағымен
өз мырзасына барып сапқа
тұруға міндетті болды.
Мырза мен
бағынышты феодал (вас-
сал) арасында келісімшарт жасалатын.
Вассал мырзаның алдында тізерлеп тұрып,
адал қызмет етуге ант беретін. Мырза
өзіне бағынышты феодалға қамқорлық жа-
сап, қолдау көрсетуге уәде ететін. Уәдесін
бағыныштыға бір уыс топырақ пен ағаш
бұта ғын тапсырумен бекітті. Бұл келісімдер
ауызша, сөз жүзінде жасалғандықтан
жиі-жиі бұзыла беретін. Бағыныштылар
бір-бірінің мырзаларының
иеліктеріне шабуыл жасап тұрды.
Шаруалар феодалдық сатыға кірмеді. Оған тек фео далдар ғана
кірді. Шаруалардың міндеті феодалдарды азық-түлік, киім-кешекпен
қамтамасыз ету болды.
Батыс Еуропада ІХ–Х ғасырларда жер ие ле нушілер меншігіндегі
жер мөлшері, тәуелді адам дары мен әскери
қызметкерлерінің саны бо-
йын ша жікке бөлінді. Сөйтіп, феодалдардың бір-бірі не бағыныштылық
жүйесі құрылды. Феодалдық саты деп аталатын бұл жүйе фео дал дық
қатынастарды ны ғайту мақсатына қыз мет етті.
Достарыңызбен бөлісу: