ІІ-кезең. 14-15-17-18 жас арсиіыгын

студентгері, ал үшіншілері болса — еңбек жолын бастаған жасөспірімдер. 
Бұлшақга олардың қоғам алдындағы жауапкершіліктері де арта түскен: 
14 жасыңда ер балалар мен қыздар түрлі Жастар үйымдарының 
қахарына өтсе, 16 жасыңда жеке куэлікті алады, ал 18 жасында 
депугатгарды сайлауға қатысуға және сайлануға құқылы. Сонымен 
қатар, бұл мезгіл жасөспірімнің өз тағдырын өзі шешуге ұмтылушылық, 
өмірдегі, қоғамдагы орнын белгілеуге құштарлык кезеңі. Олар үшін ең 
жауашы, терең элеуметгік мэні бар басты міндет - мамандық таңдау, 
өмірден өз орнын таба білу. Жалпы жастық шақ әлеуметгендірудің 
бастапқы формасының аяқгалу мезгілі ретінде қарастырылады. 
III кезең
17-18-23-25 жас аралыгын
қамтиды. Бұл екі аралық орнықты, яғни 
біржола әлеуметтендіру кезеңіне жатқызылады. 17-18-23-25 жас
аралығындағы азамат биологиялық тұрғыдан да, әлеуметгік тұрғыдан 
да ер жеткен, естияр адам. Оньщ әлеуметтік-психологияльіқ бейнесі 
енді жасына қарап емес, керісінше, мамандығына, әлеуметгік орнына 
қарап анықталады. Оларға білім беру жалпылама емес, арнаулы 
кәсіптік сипатта жүргізіледі. Оның үстіне кәсіптік-техникалық 
училищедегі арнаулы жэне жоғары оқу орындағы оқу еңбектенудің 
белгілі бір түрі ретінде қарапады. Жас азаматтардың басым көпшілігі 
отбасы иесі атанады. Жалпы қоғам бұл екі аралықтагы жастарға тек 
әлеуметтендірудің объектісі ретінде ғана емес, сонымен қатар 
қоғамдық-өндірістік қызметтің белсенді субъектісі ретінде қарайды. 
Олардың 
еңбектегі 
жетістіктерін 
«үлкендердің» 
өлшемімен 
бағалайды. Олардан еңбекке деген құлшынысты, шығармашылық 
қатынасты талап етеді. Ал, 25 жастан кейін әлеуметтенген, 
қалыптасқан ересек адамның әрі қарай дамуы басталады.
Еңбек 
эрекетіне 
деген 
қатынасқа 
қарай 
ғылымда 
элеуметтендіру кезеңін жүйелеген Г.М.Андреева оны — 

жүктеу/скачать 14,38 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: