1. Өндірістік əдіс – зауыттардың екі уақыт кезеңіндегі өн- дірген өнімдерінің өзгеруін өнім түрлері бойынша салыстыра білу, яғни өсу немесе кему процестерін анықтау болып табылады. Демек, көрсетілген мысалымыз бойынша №1 зауытқа - «А, Б», ал
№2 зауытқа – «А, Г» өнім түрлері жатқызылады.
-кесте. Зауыттар бойынша шығарылған өнім түрлерінің саны мен өзіндік құнының мөлшері
Зауыттар
|
Өнім түрлері
|
Базалық мерзім
|
Есепті мерзім
|
шығарылған өнім көлемі, дана
|
1дана өнімнің өзіндік құны, теңге
|
шығарылған өнім көлемі, дана
|
1 дана өнімнің өзіндік құны, теңге
|
№ 1
|
А
|
1000
|
8
|
1800
|
6
|
Б
|
200
|
40
|
240
|
36
|
В
|
-
|
-
|
60
|
34
|
Д
|
500
|
25
|
-
|
-
|
№ 2
|
А
|
600
|
10
|
800
|
8
|
Б
|
-
|
-
|
120
|
44
|
Г
|
100
|
20
|
160
|
14
|
В
|
150
|
40
|
-
|
-
|
Салалық əдіс – мұнда екі мерзім ішіндегі бір бірлестікке кіретін өнім түрлері жатады, яғни біздің мысалымызда көрсе- тілген көрсеткіштер бойынша «А, Б, В, Г» түрлері кіреді де, «Д» өнім түрі бірінші зауыттың есептік мерзімінде болмауына, ал екінші зауытта бұл өнім түрінің өндірілмеуіне байланысты есеп- теуге кірмейді.
Енді əр зауыт жəне бірлестік бойынша өндірістік əдіспен өндірілген өнімдердің өзіндік құндарының өзгеруін анықтай- мыз:
№ 1 зауыт бойынша:
z1q1
6 1800 36 240 19440
Iz 1 =
z0 q1 8 1800 40 240 24000
= 0,810 немесе 81,0%;
∆z 1 = z1q1 - z0 q1 = 19440 - 24000= -4560 теңге.
№ 2 зауыт бойынша:
z1q1
8 800 14 160 8640
Iz 2 =
z0 q1 10 800 20 160 11200
= 0,771 немесе 77,1%;
∆z2 = 8640 - 11200 = -2560 теңге.
Бірлестік бойынша:
z1 q1
19440 8640 28080
= 0,797 немесе 79,7%.
Iz =
z0 q1 24000 11200 35200
∆z = z1 q1 z0 q1
= 28080 - 35200 = -7120 теңге немесе
∆z = ∆z 1 + ∆z 2 = -4560+(-2560) = -7120 теңге.
Жоғарыда берілген кесте көрсеткіштерін қолдана отырып, өзіндік құнның өзгеруін салалық əдіс арқылы есептейміз. Ол үшін бір түрлі өнімнің бірлестік бойынша орташа өзіндік құ- нын əр мерзімге байланысты жеке есептейміз:
«А» өнімі бойынша:
z0 q0 8 1000 10 600
Z 0 =
q0
1000 600
= 8,75 теңге;
z1q1 6 1800 8 800
Z 1 =
q1
1800 800
= 6,62 теңге.
«Б» өнімі бойынша:
Базалық мерзімде №2 зауытта «Б» өнімі шығарылмаған. Сондықтан №1 зауыттың өзіндік құнын есептік көрсеткіш ретін- де кестеден аламыз жəне ол төменде берілген:
Z 0 =40,0 теңге;
36 240 44 120
Z 1 =
240 120
= 38,67 теңге.
Енді «В, Г» өнімдерінің екі мерзімдегі өзіндік құнда- ры үшін, көрсеткіштердің жеткіліксіз болуына байланысты, бе- рілген сандық мəндерін есептік көрсеткіш ретінде қолданамыз жəне ол төмендегідей:
«В» өнімі:
Z 0 = 40,0 теңге;
Z 1 = 34,0 теңге.
«Г» өнімі: Z 0 = 20,0 теңге;
Z 1 = 14,0 теңге.
Онда бірлестік бойынша өндірілген өнімдердің орташа өзін- дік құнының қаншаға өзгергендігін анықтау үшін төменде берілген есептік көрсеткіштерді келтіреміз:
z1q1
Iz =
z0 q1
z1q1
z 0 q =
1
6.62(1800 800) 38.67 360 34.0 60 14.0 160 35413 =
8.752600 40.0 360 40.0 60 20.0 160 42750
0,828 немесе 82,8%.
Демек, есепті мерзімдегі өндірілген өнімдердің орташа өзін- дік құны базалық мерзіммен салыстырғанда біршама төменде- ген жəне соның салдарынан жұмсалынған шығын мөлшері 7337 теңгеге (35413-42750=-7337 теңге) азайған немесе 17,2% (100.0-
=17,2%) төмендеген.
Жоғарыда есептелінген көрсеткіштер өндірілген өнімдердің өзіндік құндарының бір данасының қаншаға өзгергендігін екі əдіс бойынша көрсетті. Егер, өнім өндіруші кəсіпорындар бір түрлі өнімнің орнына, бірнеше өнім түрлерін өндіретін бол- са, бірақ екі мерзімдегі көрсеткіштері толық берілмесе, онда тұрақты индекстік əдісті қолдануға болмайды. Себебі, өндірілген өнімдердің кейбір түрлері есептен шығып қалуына байланыс- ты. Сондықтан мұндай қателікті болдырмау жəне талдау жасау кезінде өндірілген өнімдердің өзіндік құндарының өзгеруін анықтау үшін, тауарлы өнімнің бір теңгесіне шаққанда келетін шығын мөлшерін есептейді жəне мына формула бойынша анықтайды:
zq ,
pq
мұнда, zq - тауарлы өнімнің барлық көлемін шығаруға жұм- салынған жалпы шығыны, теңге;
pq - тауарлы өнімнің көтерме саудадағы жалпы бағасы.
Осы берілген индексті төрт түрлі тəсілмен есептейді жəне олар төмендегідей:
жоспарланған тауарлы өнімнің бір теңгесіне қатысты жос- парлы шығын:
zжqж
pжqж ;
нақты шығарылған тауарлы өнімнің бір теңгесіне шын мəнінде жұмсалынған шығын:
zнqн
pнqн
немесе
z1q1 ;
p1q1
нақты шығаралған тауарлы өнімнің бір теңгесіне жоспар- лы көтерме баға жəне өзіндік құнмен өлшенген шығын:
zжqн
zжq1
нақты шығарылған тауарлы өнімнің бір теңгесіне жоспар- лы көтерме бағамен өлшенген шығын:
zнqн
pжqн
немесе
z1q1 .
pжq1
Енді берілген формулалардың қолданылуын анықтау үшін нақты мысал ретінде 7.3- кестені келтірелік:
Берілген кесте көрсеткіштерін қолдана отырып, тауарлы өнімнің бір теңгесінің көрсеткіштерін есептейміз:
жоспар бойынша:
zжqж
p q
81400
94700
= 85,9 теңге;
ж ж
нақты:
zнqн
= z1 q1
81800
= 82,4 теңге;
нақты шығарылған тауарлы өнімнің бір теңгесінің жоспарлы көтерме баға жəне өзіндік құнмен өлшенген шығыны:
zжqн
pжqн
немесе = zжq1
pжq1
86850
101050 = 85,2 теңге;
нақты шығарылған тауарлы өнімнің бір теңгесіне жоспарлы көтерме бағамен өлшенген шығыны:
zнqн
pжqн
немесе =
z1 q1
pжq1
81809
101050
= 80,2 теңге.
Тауарлы өнімнің нақты шығынының жоспарлық шығынмен салыстырғандағы өзгеру индексі:
z1q1 zжqж
= 82,4 : 85,9 = 0,959 немесе 95,9%.
p1q1
pжqж
Демек, нақты шығын жоспармен салыстырғанда 4,1% (100,0- 95,9) немесе 3,5 теңгеге (82,4-85,9 = -3,5) төмендеген.
Достарыңызбен бөлісу: |