Ш. Уәлиханов ұлы державалықшовинизмге қарсы шыкты, ал шовинизмді
мейлінше жан сала корғаушылар Шығыс халыктарының екінші сорттылығы
туралы, мемлекеттілік пен державашылдылыққа тандаулылардың құқығы
туралы еуроцентршіл идеясымен қаруланған еді. Қазактардың дүниежүзілік
өркениет тарихында
алатын орнын анықтай келіп, Ш. Уәлиханов кейбір
ресейліктердің қазақ көшпелілері туралы «мал сияқты тұрпайы варварлар»
деген сияқты түсініктерін үзілді-кесілді теріске шығарды. «Біздің өдеттен тыс
жабайылығымыз бен дөрекілігіміз туралы пікір, — деп жазды ол, -
қырғыз-
кайсақ деген сөздің ауызекі варваризміне ғана негізделген. Ш ынын айтканда,
казак халқы орыс қоғамының бейбітшілік сүйгіш, демек, онша жабайы емес
бұратаналары катарына жатады».9 Ғалымның пікірінше, оның бабалар тұрмы-
сын бейнелейтін рухани мүрасының, әдет-ғұрыптарының, Гомердің поэтика-
лык аңыздары сияқты тарихи қадір-касиеті бар. Ол «халыктың өткендегі та-
рихи ж әне рухани өмірінің толык көрінісін» бере алады.10
Ш. Айтматовтың аныктауына Караганда, «акын, діндар, пайғамбар ж әне
ағартушы, ғаламат ойшыл, надандык пен
адам кемшіліктерін әш керелеп,
кемсітілгендер мен қорланғандардыңтағдыры үшін күйінген, әділдікті өз бой-
ында ұштастыра білген»11 ұлы Абай накыл сөздерінде үлттык дамудың басты-
басты бағыттарын таратты. Ол отарлау кезінде халык ділінің өзгергенін
көрсетті. Бүрынғы үлылык — батырлар заманы келмеске кетті. Құлдық пси
хология, надандық, рухани бейшаралық кұлқы жеңіске жетті. Абай «бірін-
бірі қуып, қор болмай, шаруа куып, өнер тауып, мал тауып зор болғандыкты
армандады».12
Абайдың бүкіл поэзиясының мағынасы оның өз халкын аңсаған максаты-
на, өркениетті халыктардың жетістіктеріне араласуға шакыру болды:
Достарыңызбен бөлісу: