Синтаксистік парадигмалар



Pdf көрінісі
бет174/374
Дата07.01.2022
өлшемі2,27 Mb.
#17280
түріМонография
1   ...   170   171   172   173   174   175   176   177   ...   374
Байланысты:
Paradigma2015-1

маған (Қ.Мұхамеджанов). Сөзі де, өзі де шөжіп, қарадай берекесі кетіп, 
не қара басып отыр өзін (З.Жəкенов). Ақыл айтып, ел бол деудің орны-
на желіктіріп, көрдің бе істеп жүргенін (Қ.Мұхамеджанов). Қып-қызыл 
жігіт басыңмен босанған əйеліңді төңіректеп, ұят емес пе (С.Мұқанов). 
Осынша малды жеп, жеті атаң аштан өлген неме ме едің (С. Мұқанов) 
[39].
Наразылықты білдіретін жай сөйлемдер көсемше формасындағы ба-
яндауыш  арқылы  жасалады.  Белгілі  бір  жағдайда  (басқа  біреудің  сөзін 
сөзбе-сөз  жеткізгенде)  -ып,-  іп, -п  тұлғаларына  бітетін  баяндауыш – 
көсемшелі  сөйлемдер  өз  қолданысында  даралыққа  ие  болды.  Мысалы: 
“Не болса соны ермек етіп”, – деп əкем ренжіді.
Көсемше  формасы  арқылы  құрмаласқан  сөйлемдерде  инверсия  да 
орын алады. Қалыпты орын тəртібінен ауысқан мұндай сөйлемдерді ға-
лым Р.Əмір сөйлеуде көсемше формалы компоненттердің біршама дер-
бестік  сипатқа  ауысуымен  түсіндіреді:  Не  деген  адам  едіңіз,  баланың 
жаялығына  отырып  (Б.Майлин).  Не  керек  еді,  жөні  кеп  тұрған  істі 


194
195
Қазіргі қазақ тіліндегі синтаксистік парадигмалар
І бөлім. Дəстүрлі синтаксистік парадигмалар
осынша шиеленістіріп (С.Иванов). Бұл қай басынғандық, бассыз үйдің 
иті есірік деп (Б.Майлин).
Компоненттерді  байланыстыруда  көсемшенің  -а, -е, -й, -ып, -іп, -п, 
-ғалы, -гелі, -қалы, -келі  формалары  қатысады.  Аталған  формалардың 
қайсысы сабақтастың қандай мағыналық түрін жасауға қатысатындығы 
туралы зерттеулер мен тілдік мəнбірлер көрсеткеніндей, аталған форма-
лардың ішінде -ып, -іп, -п формасының жұмсалу жиілігінің жоғары екен-
дігін атап өтуіміз керек.
Сонымен,  көсемше  формасы  бағыныңқы  компонентті  басыңқымен 
байланыстыруда  ең  жиі  жұмсалатын  форма  болуымен  ерекшеленеді. 
Аталған ерекшелік сабақтаса байланысатын құрмаластардың мағыналық 
түрлерінің 90 пайызы көсемше формаларының қатысуымен жасалатын-
дығымен түсіндіріледі.
Функционалды  грамматикаға  қатысты  зерттеулерде  формалардың 
функциясы,  жұмсалымы  мəселесін  синтагмалық  (тізбектік)  жəне  пара-
дигмалық  (тармақтық)  қатынаста  қарау  өзекті  мəселеге  айналып  отыр. 
Тіл білімінде оның төмендегідей түрлері көрсетіледі:
а) фонетикалық парадигма;
ə) лексикалық парадигма;
б) сөзжасамдық парадигма;
в) морфологиялық парадигма;
г) синтаксистік парадигма.
Синтаксистік  парадигма  морфологиялық  парадигма  негізінде  пайда 
болады. Парадигмалық қатынас деңгейаралық жəне деңгейішілік сипатта
болуы  да  мүмкін.  Аталған  қатынастар  тілдік  қолданыста,  мəтін  ыңға-
йында əрдайым бірдей бола бермейді. Осы тұрғыдан келгенде, жоғарыда 
аталған  көсемше  формаларының  бағыныңқы  баяндауышын  түзуі  пара-
дигмалық сипатта болса, формалардың белгілі бір мағыналық қатынасты 
түзуі синтагмалық сипаты болып саналады.
Сабақтас құрмалас түзетін көсемше формаларының деңгейішілік па-
радигмасы:
1) -а, -е, -й;
2) -ып, -іп, -п;
3) -ғалы, -гелі, -қалы, -келі.
Ал сабақтас құрмалас түзетін формалардың деңгейаралық парадигма-
сы төмендегідей:
1) -а, -е, -й;
2) -ып, -іп, -п;
3) -ғалы, -гелі, -қалы, -келі;
4) -ған, -ген, -қан, -кен;
5) -ысымен, -ісімен;
6) -майынша, -мейінше;
7) соң, дейін, шейін;
8) кезде, шақта;
9) қандай-сондай, қанша-сонша жəне т.б.
Аталған формалар түзетін синтагмалық қатынастар:
1) мезгіл бағыныңқылы;
2) себеп бағыныңқылы;
3) амал (қимыл-сын) бағыныңқылы;
4) қарсылықты бағыныңқылы;
5) мақсат жəне т.б.


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   170   171   172   173   174   175   176   177   ...   374




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет