Ал, АДАМДАР - ше? Олар - табиғаттың ешқандай заңдылықтарын елемей, тіпті нәпсісін тыя алмаудан - Ұрпағын ұрығыңда уландырып, ғасырдан-ғасыр өткен сайын аздырып бітірудің аз-ақ алдында отыр. Қазіргі жатырда өліп жарымжан болып, туып жатқан балалар да қисап жоқ. Осынау - а з а п шеккен Ұрпақ қарғысынан, Адамзаттың өзі де зауалға ұшырап, бақытсыз да қайырсыз тұрмыс кешуде?! Енді бұған не істеуге болады? Істер шара бар ма? Әрине, бар!!! Оның бірден-бір шарасы - халық педагогикасының аясында ұсынылып отырған жаңа іліміміз - адам тәрбиесінің бұрын-соңды жүйеленбеген - методологиясы мен негіздерін дәлелдеп, нақты әдістер мен тетіктерін мемлекеттік тіпті қала берді, адамзаттық деңгейде меңгеруді талап етеді Бірақ, кез-келген жаңа дүниенің алдынан шығар қиындықтар, біздіде алқымдап тұншықтырып барады. Бұл-бүгінгі ғылым атаулының, – жаңалыққа селт етпейтін ескі қадеті екені де түсінікті. Ал осы арада, ғылым дегеніміздің өзі не? Ол – қайдан шыққан ғажайып? – дейтін занды сұрақтар туындайды. Егер бір сәт көз алдымызға, – жалпы Жер бетінде Адам баласы жоқ, – деп елестетіп көрсек, Ғылымның да – өзінен-өзі ғайыпқа сіңіп жоғалып кететіні белгілі Олай боса, Ғылым да – Адамзаттың тіршілігі үшін, өзі өмірге алып келген төл туындысы екен?! Ендеше, осы жағдайяттар жайында да, аз-кем сыр шертудің жөні келіп түр. АДАМ - әлі де, ТАБИҒАТ - қойнауында жүр делікші ?! Сондағы, оның көңіл-күйі қандай ? Сөз жоқ, жан төзгісіз қиын деуге тура келеді. Н Е Г Е ? Себебі, күндіз де, түнде де, әсіресе түнде, оның бойын билеген ү р е й - жүйке-жұлыны мен ми қабаттарын қырсаудай қысып, е р к і мен ж і г е р і н тежеумен болады. Өйткені, ОЛ - бұл кезеңде азулы мен тырнақтының бәрінен де қорғансыз еді. Ішін тарта ақырған - Арыстандар, тісін ақсыйта ырылдаған - Жолбарыстар түгіл, ылар-шу боп ұлыған Ит пен Құстан да зәресі кете қорқатын ?! Сонда, Адамды - үрейден құтқарған не ? ОЛ - ОТ !!!. Адам отты и г е р у сәтінен бастап-ақ, ү р е й д е н құтыла бастайды. Бұл оның жұлын-жүйкесі мен миының жылдам жетілуін жеделдетеді. Олай болса, АДАМДЫ – а д а м еткен ең әуелі - ОТ, содан кейін ғана - ЕҢБЕК - екенін түсіну қиын емес. Ми қабаттарының жедел жетілуімен адамның ойлау қабылеттері де күшейіп, сол отты пайдалану сәтінен бастап - қарапайым физикалық /жылу, жарық/ және химиялық /тағамдарын пісіру/ құбылыстарды аңғара бастайды. Міне, осылайша алғашқы таңырқау мен таңданудан - ізденіс қалыптасып, оның жинақталған тәжрибесінен ғылым атаулы тіршілікке еніпті.
Осынау, от арқылы өмірге енген таңғажайып құбылысты тереңдей толғап зерделей түссек, АДАМНЫҢ – Тән құры-лысының қажеттілігінен - бүкіл ТАБИҒИ /физика, химия, астрономия, математика, ботаника, зоология, биология т.б./ ҒЫЛЫМДАР дүниеге келсе, ал ОНЫҢ - Жан дүниесінің қажеттілігінен - барлық РУХАНИЯТ /филология, педагогика, психология, астрология, философия, т.б./ ІЛІМДЕРІ өмірден өз орындарын тауыпты. Осыдан келіп, ТАБИҒАТ пен АДАМ - егіз дейтін ұғымдар қалыптасады. Адам енді табиғат анасының сыртқы қасиеттерін ғана пайдаланып қоймайды, отты игергеннен кейін оның ішкі сипаттарын да қажетіне жарата бастайды.Ол - осы жаңалықтарды, жаратылыс қойнауынан алып шыққан филогенетикалық түйсіктік ақыл мен сананың қарабайыр қалыбын жетілдіру арқылы, ғылымның алғашқы уықтарын қадауға кіріседі. Сөйтіп, тіршілік атаулының Жан дүниесіне қажет тәрбие тағылымдарынан бүгінгі өзіміз айтып жүрген Халық педагогикасының негіздері бастау алса, Тән құрылыстарының дұрыс қызмет етуін қамтамасыз ететін қалыпты физология зандылықтарын бұлжытпай орындауға тырысады. Олай болса, адамзат қауымының бүгінгі таңда пайдаланып отырған - Т а б и ғ и ғылымдарының атасы – Физиология десек, ал Р у х а н и я т ілімдерінің анасы – Халық педагогикасы екенін мойындауымыз керек. Бүгінгі күні адамзат қауымдарының пайдаланып отырған ғылымдарының А т а с ы мен А н а с ы н - дұрыс пайымдамауымыздан XX ғасырдың парадоксына айналып отыр. Бұлай демеске шарамыз жоқ?! Өйткені, Халық педагогикасы бұрын ашылмаған өзінің методологиясы мен негіздерін тауып - жаңадан ілім болып жатса, ал Физиологияның - ең негізгі саласы - жұлын-жүйке мен ми қабаттары сол баяғы тасқараңғы түнек күйінде тұр. Тіпті, осы тұста Мидың физиологиясынан да күрделі,оның тәңірмен теңдес психикасын сөз етудің өзі бейбастақтық болар еді. Осының салдарынан, бүгінгі - АДАМ ТӘРБИЕСІНІҢ - керағар кетіп отырған кілтипандары да, осы күрмеудің түйінінде жатыр демекпіз. Ендеше, мынау ұсынылып отырған адам тәрбиесінің ж а ң а і л і м і - жәй ғана пендешілікпен қарайтын жаңалық емес! Тек, мұны адамзаттық деңгейде шешкеннен басқа шара жоқ.
Енді осынау, тіршілік тылсымының Ү ш і н ш і мәселесі болып тұрған -Адам жайында- қасиетті к ө н е кітаптар қандай с ы р шертеді екен ?
Е П. Блаватская: - "... Мы видели ( 529- 531 с. ) в Индии небольшое братство факиров, поселившихся вокруг маленького озера или, вернее, пруда с водой, дно которого было буквально в ы с т л а н о огромными крокодилами. Эти чудовищные амфибии выползают, греются на солнце в несколких ф у т а х от факиров, причем некоторые из последних могут находиться бездвижи-мости, погруженные в молитву и созерцание. До тех пор, пока виден хотя бы один из этих с в я т ы х нищих, крокодилы безобидны и безвредны, как котята. Но мы никогда не советовали бы иностранцу рискнуть одному приближаться к ним на нес-колько ярдов. Бедный француз Прадин так и нашел безвремен-ную могилу в утробе одного из этих чудовищ.
Когда Ямвлих, Геродот, Плиний или какой-либо другой д р е в н и й писатель рассказывает нам о священнослужителях, которые заставляли очковых з м е й выходить из алтаря ИЗИДЫ, или тауматургах одним взглядом укрощающих самых свирепых животных, то их считают л ж е ц а м и или невежественными идиотами. Когда современные путешественники рассказывают нам о тех же самых ч у д е с а х, совершаемых на Востоке, их считают экзальтированными болтунами или незаслуживающими доверия писателями.
Но вопреки материалистическому скептицизму человек, в самом деле, обладает такому с и л о ю, какую мы видели проя-вленною в вышеприведенных примерах. Когда психология и физиология станут достойными названия н а у к и, европейцы убедятся в существовании в человеке потенциала той таинствен-ной и грозной м о щ и, которая скрывается в человеческой ВОЛЕ и ВООБРАЖЕНИИ независимо от того, сознает он это или нет. И все же как легко понять, что эта м о щ ь заключается в ДУХЕ, если мы только будем думать о том великом трюизмев природе, что каждый, даже самый незначительный а т о м в ней д в и ж и м ДУХОМ, который е д и н в своей сущности, ибо самая малейшая его частица представляет ц е л о е; и что м а т е р и я есть только конкретная к о п и я абстрактной и д е и, в конце концов. В этой связи разрешите нам привести несколько приме-ров могущественной силы даже несознательной ВОЛИ, которая т в о р и т согласно соображению или скорее по способности различать изображение в астральном свете. Тот факт, что м а т ь может оказать в л и я н и е на внешность еще неродившегося ребенка, был хорошо известтен древним, и у состоятельных гре-ков был обычай устанавливатъ прекрасные статуи около кровати, чтобы у будущей матери всегда были перед глазами совершен-ные образцы.
В одном труде, опубликованном в Лондоне в 1659 г. /290/, был выдвинут сильный аргумент против материалистов, доказы-вающий могущество человеческого сознания над тонкими энергиями природы. Автор, доктор Мор, рассматривает утробный п л о д как пластическую субстанцию, которой м а т ь может придавать красивую или некрасивую форму, или сходство с каким-либо л и ц о м или л и ц а м и и может наложить на него о т п е ч а т о к какого-либо портрета или изображения, которое было бы вернее назвать астрографом, и которое ярко присут-ствовало в ее воображении. Такое воздействие с ее стороны можеть быть вольным или невольным, сознательным или силь-ным, так в каждом отдельном случае. Это зависит от ее незнания или знания глубоких т а й н природы.
Авицена (Ибн Сина) повествует о цыплятах с головами коршунов. В последнем случае, который служит прекрасным примером власти того же самого воображения у животных, з а - р о д ы ш был отштампован в момент з а ч а т и я, когда вообра-жении курицы рисовался настоящий коршун или воображаемый. Это понял доктор Мор, который приводит этот случай со слов АВИЦЕННЫ и очень уместно указывает, что так как я й ц о, о котором идет речь, могло быть высижено на растоянии сотен миль от снесшей его курицы, то микроскопическая картина коршуна, запечатлевшаяся на зародыше, должно была сама увеличиваться и совершенствоваться вместе с ростом цыпленка совершенно независимо от каких-либо последующих воздейс-твий со стороны курицы.
Корнелий Гемма расказывает нам о ребенке, родившемся с кровоточащей р а н о й на лбу, что было результатом угроз его отца матери "... направившего обнаженную с а б л ю на ее лоб"...
Таинственный процесс девятимесячного формирования человека каббалисты называют завершением индивидуального цикла эволюции". Как зародыш человека развивается в ч р е в е, погруженныи в а м н и о н, так и земля зарождается из вселенского э ф и р а или астрального флюида в чреве вселенной. Эти космические дети, подобно своим обитателям пигмеям, сперва становятся я д р а м и, затем я й ц а м и, затем постепенно созревают и в свою очередь становится материями, развивают - минеральные, растительные, животные и человеческие ф о р м ы"
* * *
Көне ілімдердегі осы келтірілген деректерге сүйене отырып, "ПЕДАГОГИКА мен ПСИХОЛОГИЯНЫҢ НЕГІЗДЕРІ" атты монографиялық еңбектегі ұсынылған адам тәрбиесінің жаңа ілімінің екі сатыдан тұратын методологиясы мен Екі арналы Ж ү й е с і және Жеті түрлі Негіздерінің ғылыми дәлелінің анық екеніне көзіміз әбден жеткендей болады. Осы ғылыми еңбектегі жан-жақты зерттеліп айтылатын адам тәрбиесінің 1-ші және 2-ші негіздері ең күрделі де, және т ы л с ы м сырлары әлі де ашыла қоймаған кезеңдерге жататыны белгілі болып отыр...
Халық педагогикасы мен психологиясы методологиясының б і р і н ш і сатысын - биологиялық индивид десек, оған Жүйенің - Жүрек тәрбиесі мен Негіздің 1-ші және 2-ші кезеңдері - қамтылатын болса, ал оның е к і н ш і сатысында Жүйенің - Ақыл тәрбиесі мен Негіздің 3-ші - 4-ші - 5-ші - 6-шы - 7-ші кезеңдері -қалыптасып, Сананың а ш ы л у ы мен жетілуін жеделдетеді. Ең күрделі де, жұмбағы мол кезеңдер "Отбасын құруға дайындық және Ұрық тазалығы " мен " Ана құрсағындағы 9-ай" Жүрек тәрбиесі - деп жүйелене отырып, негізінен Жанның арналарын ашу арқылы, мидың астыңғы қабатында орналасқан экстросенсорлық орталықтардың қызметін реттейді. Міне осы арада к ө н е де ж а ң а да ғылымдардың бұрын-соңды көңіл аудармаған, адамның і ш к і сипаттарындағы жанартаудай қуаты мен жаратушыға лайық құдіретінің көзін ашу т е т і г і н ұсынады. Енді, осынау адам табиғатының таңғажайып сырларын шешуге аз-кем тоқталып көрелік?!Монографиялық еңбектің алдыңғы т и і с т і тарауларында Жан дегеніміз не? Оның қандай арналары немесе мүшелері бар ? - деген сауалдарға бірсыдырғы тоқталған едік. Жанның негізгі арналарына жататын Түйсік - Ұят - Сүю - Жігер - Мінез - Зерде - Қабылет - Ішкі бес сезім. /көру, есту, сезу, тұшыну, иіс/ - барлығы 12-арна /мүше/ болса, міне осыларды басқаратын орталықтар мидың экстросенсорлық қабатында орналасқан. Жалпы Жүрек тәрбиесі, - деп отырғанымыз да, осы арналарды ояту т ә с і л д ер і болып табылады. Осы тәсілдерді іске қосатын құдірет, тіпті Құдайдың қолында да емес, кәдімгі 2-ші Негізге жататын, құрсақтағы Жан иесінің даму сатысы, тек А н а ғ а ғана бағынатынын ерекше атап айтқан жөн. Әрине, Ана құрсағында– жаңадан жаратылып жатқан тіршіліктің - жан дүниесіндегі жабық арналарды, қалай а ш у тәсілдерін білсе ғана, оларды іске қоса алады екен. Олай болса, бұл еңбектің мақсаты - күллі А н а атаулыға құрсақтағы тәрбиені - дұрыс жүргізу арқылы, адам тәрбиесінің бүгінге дейін жалғасып отырған, қабағат ауыр қателіктерін түзетуді көздейді. Сөйтіп, Адам табиғатындағы Үш жүйенің: Тән -Жан -Рухтың - дұрыс тәрбиеленуін мақсат тұтады. Өйткені, Адам тәрбиесі түзелмей - Әділетті қоғам да, Мейірімді мемлекет те болуы мүмкін емес?! Ендеше, Ана құрсағындағы Тәрбие тәсілдерінің негізі не? Оны қалай жүргізуге болады? Тоқ етерін айтсақ, мұның – бір ғана жолы бар! ОЛ - МІНӘЖАТ, яки МЕДИТАЦИЯ жасауды үйрену болып табылады. Бір қызығы, бұған ананың жаратылысы әуел бастан бейім?! Сондықтан, А н а н ы екіқабат кезінде, табиғаттың өзі-ақ осыған дайындайды. Бұл сәтте - оның Сыртқы және Ішкі сезімдері соншама терең де, қағылез күйге ауысады. Тек қана, мінәжат етудің тәсілін білсе болғаны. Бұл әдіске жоғарыда тоқталған едік.
Енді, ж а н н ы ң әрбір арнасына қысқаша сипат беру жөн сияқты ?! Себебі, адам табиғатының жаратылысындағы тылсым күштеріне сонда ғана көзіміз жетіп, бар пейілімізбен илана алатын тәріздіміз. Неге десеңіз ? - жалпы ж а н н ы ң барлық а р н а л а ры - интуициялық сипаттарға жататындықтан, олардың ешқайсысы да, с а н а ғ а бірден бағына қоймайды.
Достарыңызбен бөлісу: |