Стратегиялық брендингтің негізгі тұжырымдамаларының эволюциясы. Стратегиялық брендинг
тұжырымдамасының эволюциялық дамуында төрт негізгі кезең өтті.
I кезең: таңбаланған тауарды жылжытуды басқару (1930— 1950 жж.).
Брендті басқарудың кешенді қызметі ретінде бренд менеджментінің дамуы 1930 жылдары, американдық
Procter&Gamble компаниясында алғаш рет осындай тұжырымдама қолданылған кезде басталды.1931 жылы
мамырда сол кезде Camay сабындарын жылжыту және жарнамалау бөлімінің бастығы болған Н.МакЭлрой (Neil
McElroy) компания басшылығына әр брендті бөлек басқару қағидаты бойынша маркетингтік бөлімшелер
ұйымдастыруды ұсынды.
Тарихта алғаш рет бренд-менеджер (brand man) лауазымдары пайда болды, олардың міндеттеріне белгілі бір
маркалы тауарларды жылжыту бойынша барлық іс-қимылдарды үйлестіру кірді.Бұрынғы тәсіл өзінің тауарлық
топтарында өнімді жылжытуды білдірді.
Менеджер, мысалы, компанияның портфеліндегі сабынның барлық маркаларын сатуға, жарнамалауға және
сатуға жауапты болды.
МакЭлрой тұтынушы үшін басты айырмашылық белгілері брендте тауарлардың жиынтығы, оның атауы,
фирмалық атауы, орамасы ретінде шоғырланған деген қорытындыға келді, тіпті егер бұл бренд әртүрлі тауар
топтарындағы өнімдерді сатса да. Кейіннен бренд менеджменті деп аталатын бұл тұжырымдама брендтер үшін
жеке маркетингтік стратегияларды жасауға және оларды жылжыту үшін автономды жарнамалық науқандарды
жүргізуге мүмкіндік берді.
Н. Макэлрой тұжырымдамасына сәйкес басқарудың негізгі объектісі таңбаланған тауар болды, ал
осы қызмет
тиімділігінің негізгі өлшемі — осы брендпен тауарларды сату көлемі.
Осылайша, стратегиялық брендті
Достарыңызбен бөлісу: