"Дәрігер сирек емдей алады, жиі жеңілдетеді, бірақ ол әрдайым жұбаныш керек", - деді ежелгі. Науқаспен сауатты орнатылған психологиялық байланыс ақпаратты нақты жинауға, науқас туралы толық және терең түсінік алуға көмектеседі. Бұл дәрігердің алға қойған міндеттерін шешуде тиімділікті арттырады. Психологиялық байланыс болмаған жағдайда пациент дәрігерлік ұсынымдар мен тағайындауларды ұстана алмайды, таныстарына кеңес беріледі, өзін-өзі емдейді, баламалы медицина өкілдеріне жүгінуі мүмкін.
Пациентпен қарым-қатынаста дәрігер алдына қоятын негізгі міндеттер:
- Науқаспен қарым-қатынас орнату;
- Аурудың диагностикасы;
- Емдеу жоспары;
- Емдеу тиімділігін бағалау.
Мұнда ең аз анықталған "науқастармен қарым-қатынас орнату"психологиялық мазмұны болып табылады.
Бұл ретте ауруды емдеу процесі жүреді:
- Науқастың тұлғасымен байланысты психологиялық құбылыстар;
- Аурумен байланысты жеке тұлғаның өзгерістері (жіті аурулар, мысалы, ЖРВИ, немесе ауыр созылмалы аурулар болсын));
- Дәрігердің жеке басы;
- Қолданылатын емдеу әдістері.
Науқаспен қарым-қатынас кезінде туындайтын негізгі қиындықтар:
- Пациенттің денсаулыққа қауіп-қатерді сезінуі (науқас өз денсаулығына қауіп-қатерді түсінбесе, ауруды болжауға қатысты оптимистік көңіл-күй немесе науқастың ипохондрикалық жағдайы бар, ол аурудың ағымын қиындататын кері жағдай);
- Қалыпты өмір режимін шектеумен байланысты қиындықтар;
- Ауру жеке мақсаттарды іске асыруға кедергі ретінде (дәрігермен қарым-қатынас барысында әсер ететін жағымсыз эмоциялар тудырады));
- Науқаста қиындық реакциясы ретінде психикалық шиеленіс жағдайының пайда болуы (немесе қауіп));
- Пациентте қызмет пен қарым-қатынастың әдеттегі параметрлерінің елеулі өзгеруі.
Дәрігерлердің коммуникативті дағдыларды қолдануы олардың кәсіби қызметіне оң ықпалын тигізеді. Бұл науқас жағдайын толық және нақты дәрігерлік бағалауда білінеді. Сапалы медициналық көмек көрсету аясында науқастың қанағаттанушылығы өседі. Олар толық мәнінде бар проблемаларды ұғынады, тексерілудің керектігін, емдік және диагностикалық шаралардың мән-мағанасын түсінеді. Дамыған коммуникативті дағдылары бар дәрігерлердің жетекшілігіндегі пациенттер көп жағдайда терапияға берілген болып келеді және өзінің мінез-құлығын өзгерту жөніндегі кеңестерге сүйенеді, сонымен қатар, өздерінің ауруын алып жүруге саналы және белсенді түрде қатысады.Олпрда ауруы себепші болатын үрйге және депрессиға әуестіктері азаяды. Сонымен қатар, коммуникативті дағдыларды қолдану дәрігерлердің де өмірін жақсартады, кәсіби стрессті сезінушілігін төмендетеді, кәсіби «күйіп кетуді» азайтады және кәсіби өзін-өзі сыйлаушылықты жоғарлатады.
