Әлеуметтану ғылымының пайда болуы мен қалыптасуының басты себептері.
О. Конт - әлеуметтанудың негізін салушы.
Г. Спенсер, Э. Дюркгейм, М. Вебер әлеуметтануы
Біршама жас ғылым болып табылады. Өйткені оның ғылым ретінде қалыптасуының өзіне қоғамдық дамудың белгілі кезеңінде ғана қажеттілік туды.
Әлеуметтану
Әлеуметтану ғылымының кеш пайда болуынан оған дейін қоғам және қоғамдық құбылыстар жайлы ойлар болмады деуге болмайды, қоғам туралы ойлар басқа ғылымдардың шеңберінде көріне бастады: философиялық, экономикалық, тарихи, саяси шығармаларда бой көрсетті.
Әлеуметтану ғылымының кеш пайда болуынан оған дейін қоғам және қоғамдық құбылыстар жайлы ойлар болмады деуге болмайды, қоғам туралы ойлар басқа ғылымдардың шеңберінде көріне бастады: философиялық, экономикалық, тарихи, саяси шығармаларда бой көрсетті.
Ежелгі Шығыс цивилизациясы:
Көне Египет, Вавилон,
Үнді және Қытай
Конфуцийшылардың қоғам туралы іліміндегі негізгі мәселе -
адамдар арасындағы қатынас және тәрбие мәселесі: абыройлылық, шыншылдық, өнегелілік, адамгершілік,қайырымдылық кішіпейілділік, адамды сүю, тура жолмен жүру.
Конфуциий:
Адамдар арасындағы әлеуметтік қатынасты
Борыш пен заңды мойындайтын, оны бірінші орынға қоятын адам
Өз пайдасын көдейтін адам
Ω
Олардың адамдық образдарындағы айырмашылықтарды ашу арқылы көрсетеді.
Ежелгі Үндістан
Буддизм және Джайнизм мектептері:
Этикалық, эстетикалық нормалар, мінез-құлық нормалары, тақуалық (аскетизм- «нәспіні тыю») мінездің формалары беріледі. Ондай нормалардың бірі ретінде «тірі жанға зиян келтірмеу принципі негізге алынады.
Шығыста әлеуметтік ой-пікір прагматистік (тәжірибелік) сипатта болды. Жағымды мінез-құлық үлгілері тек уағыздалып, адам міндеттерінің тізбегін атаумен шектелді.
