ЖАРТЫ АЙ
– Балам, жарты ай туралы бір әңгіме айтайын: Баяғы заманда
Мұхаммед пайғамбарға сенбеген біреу: «Пайғамбар болсаң,
құдіретіңді көрсет!» – дейді.
Осы кезде Данабек:
– Құдірет деген не, әке? – деді.
– Құдірет деген – жай адамның қолынан келмейтін нәрсе. Ол
тек Алла тағаланың көмегімен болады.
Сол кезде, саған өтірік, маған шын, аспандағы ай орнынан
қозғалады. Жылжып келіп Мұхаммед пайғамбардың жағасынан
кіреді. Екі жеңінен жарты-жартыдан бөлініп шығады. Қайтадан
аспанға көтеріліп, толған ай болады. Міне, құдірет!
Айбегім:
– Пайғамбарға сенбегендер не істепті, – деп сұрады.
– Олар пайғамбардың алдына бас иіп, мұсылман болыпты.
Мұсылмандар ай бейнесін мазар үстіне қояды. Оны байқадыңдар
ма?
– Көрдім, әке. Бейіт басына барғанда байқадым, – деді
Айбегім.
ҚҰРАН
Иман – мінез-құлықты түзейтін құрал.
Әкесі сөреден бір қалың кітапты алды. Сырты алтындай
жылтырайды. Көз тартады. Данабек шыдап тұра алмай:
– Әке, бұл қандай кітап? – деп сұрады.
– Балам, бұл – Құран. Әрбір мұсылманның қасиеттеп
ұстайтын кітабы.
Әкесі Құранды маңдайына тигізді. Данабекті тізесіне
отырғызып, беттерін ашып көрсете бастады.
– Алла тағаланың сөзі осы кітаптың ішінде жазылған.
– Оны Алла тағаланың өзі айтып берді ме? – деді Данабек.
316
– Алла көзге көрінбейді. Ол – әр мұсылманның жүрегінде.
Алланың сөзі Жәбірейіл періште арқылы Мұхаммед пайғамбарға
жеткен. Жиналып кітап болып басылған. Осы кітапты түгел
жатқа білетін кісілер болады. Оны «Қари» дейді.
Данабек таңғалды.
– Осының бәрін бір күнде қалай жаттайды, ә! – деді.
– Балам, бір күнде емес. Кітап қысқа-қысқа бөліктерден
тұрады. Бір бөлігін «сүре» деп атайды. Бір күнде бір сүреден
жаттаса, 3- 4 айда жаттауға болады. Ылғи қайталап отыру қажет.
Құранда «Ықылас» деп аталатын бір қысқа сүре бар. Оны сен
де жаттауың керек. Мағынасы мынадай: Сен айт: «Алла жалғыз
де. Алла – мәңгілік. Ол тумаған да туылмаған. Оған ешбір теңдес
жоқ».
Бұл сөздерді Данабек пен Айбегім де қайталап айтты.
– Енді осының арабшасы былай болады. Оны былай оқиды.
Әкесі көзін жұмып, әуенмен айта бастады:
– Бисмилләһи рахмани рахим!
Құлһу аллаһу ахад.
Аллаһу сәмәд.
Ләм йәлид
Уа ләм йулад
Уа ләм йакун ләһу
Куфуан ахад.
Әкесі осы сөздерді үш рет қайталады.
Содан соң екі алақанын жайып:
«Е, Алла, оқыған құранның сауабын осы үйден дәметкен ата-
бабаларымның рухына бағыштадым. Аллаһу әкбар!» – деп бетін
сипады.
Айбегім мен Данабек те бетін сипады.
Әкесі айтты:
– Жолда кетіп бара жатқанда бейіт көрсең, осы сөздерді
айтып, бет сипа. Жұма күні кешкі тамақты ішіп болған соң да айт.
Құран оқылған кезде тыңдап отырыңдар. Еске сақтап, жаттап
алыңдар, – деді.
317
Бұдан кейін Айбегім мен Данабек әкесі Құран оқығанда ылғи
тыңдайтын болды.
Достарыңызбен бөлісу: |