«заманауи сын-тегеуріндер мен қОҒамның жаһандану жағдайында қазақстандағы білім мен ғылымның инновациялық Ҽлеуеті»
жүктеу/скачать 5,27 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- «ЗАМАНАУИ СЫН-ТЕГЕУРІНДЕР МЕН ҚОҒАМНЫҢ ЖАҺАНДАНУ ЖАҒДАЙЫНДА ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ БІЛІМ МЕН ҒЫЛЫМНЫҢ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ҼЛЕУЕТІ»
- Ҿксікбаев Б.Қ., Асқарбекова К. Б.
- Зерттеу материалдары мен ҽдістері
- УДК 378.026 ИНТЕРАКТИВНЫЕ ТЕХНОЛОГИИ ОБУЧЕНИЯ КАК СРЕДСТВО СОВЕРШЕНСТВОВАНИЯ КАЧЕСТВА ОБУЧЕНИЯ В ВЫСШЕЙ ШКОЛЕ
ҼДЕБИЕТТЕР: 1.
Алматы: Гылым, 2001.- 147 с. 2.
Компьютерное моделирование Шукаев Д.Н..–Алматы: КазНТУ, 2004 3.
3ds max 7. Лучшие плагины (+CD) [Текст] / С. Бондаренко, М. Бондаренко.- СПб.: Питер, 2005.- 528с.
266
«ЗАМАНАУИ СЫН-ТЕГЕУРІНДЕР МЕН ҚОҒАМНЫҢ ЖАҺАНДАНУ ЖАҒДАЙЫНДА ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ БІЛІМ МЕН ҒЫЛЫМНЫҢ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ҼЛЕУЕТІ» халықаралық ғылыми-тәжірибелік конференция материалдары 28-29 қазан, 2016 ж.
ТҼЖІРИБЕЛІК ГИПОТИРЕОЗҒА ШАЛДЫҚҚАН ЖАНУАРЛАРДЫҢ ЭРИТРОЦИТТЕР МЕМБРАНАЛАРЫНЫҢ ТҾЗІМДІЛІГІНЕ «ШОҢАЙНА» СЫҒЫНДЫСЫНЫҢ ҼСЕРІ Ҿксікбаев Б.Қ., Асқарбекова К. Б. І.Жансүгіров атындағы Жетісу мемлекеттік университеті, kenzhegul.askarbekova@mail.ru Қазіргі әлеуметтік және медициналық ӛзекті мәселелердің бірі қалқанша безінің патологиясы болып табылады. Гипотиреоз - 4,6 % ересек тҧрғындар арасында аса жиі байқалатын эндокриндік жҥйенің бҧзылуы. 90 % жағдайда серологиялық ТСГ мӛлшерінің артуынан туындайтын субклиникалық гипотиреоз тҥрінде кӛрінеді [1]. Бҧл патологияның тҥрлі формаларының жалпы кездесу жиілігі тіпті эндемиялық зобты қоспағанда жалпы аурулардың 20% кем тҥспейді. Шамамен 1/3 адам популяциясы тҧратын зоб бойынша эндемикалық аймақтарда бҧл сан кӛбіне 50%- дан асады. Клетка мембраналарының оптималды қҧрылымдық-қызметтік ҧйымының маңызды шарты бос радикалдардың тҥзілуі мен антиоксиданттық қорғаныс процестері арасындағы тепе-теңдік болып табылады [2, 3]. Антиоксиданттық жҥйелердің әр тҥрлі бӛлімінің белсенділігінің тӛмендеуі мен таусылуы патологиялық процестердің сипаты мен қарқынын анықтайды [4,5]. Осыған байланысты патологиялық жағдайларда липидтердің асқын тотығу процесінің артуымен жҥретін антиоксиданттық жҥйенің белсенденуінің әр тҥрлі жолдары қарқынды тҥрде зерттелуде [6,7,8,9]. Организмнің тӛзімділігін арттыруда антиоксиданттық қасиетке ие
препараттарды қолдану
тиімді болып
табылады. Шоңайна
ӛсімдігінің тамырында инулин, эфир майы, кҥнбағыс майы,зығыр майы, органикалық қышқылдар, дәрілік заттар; дәнінде глюкозидтер және аскорбин қышқылы бар екені анықталған. Осыған орай жҧмыста тәжірибелік гипотиреозға ҧшыраған жануарлардың эритроциттер мембраналарының тӛзімділігіне шоңайна сығындысының әсері анықталды. Жҧмыстың мақсаты: Тәжірибелік гипотиреозға ҧшыраған егеуқҧйрықтардың биологиялық мембраналарының қҧрылымы мен қызмет ету кҥйін зерттеу; тәжірибелік гипотиреозға ҧшыратылған егеуқҧйрықтарда «шоңайна» сығындысының қорғаушы әсерін бағалау. Зерттеу материалдары мен ҽдістері Зерттеу жҧмыстары І. Жансҥгіров атындағы Жетісу мемлекеттік университетінің жаратылыстану пәндері кафедрасы мен Адам және жануарлар физиологиясы институтының зертханаларында орындалды. Тәжірибеде салмақтары 200–250 г зертханалық ҧрғашы ақ егеуқҧйрықтар эритроциттер мебраналарының физиологиялық және биохимиялық қасиеттері зерттелді Егеу-қҧйрықтар келесі топтарға бӛлінді: 1) бақылау тобы, 2) тәжірибелік гипотиреозға ҧшыраған егеуқҧйрық топтары, 3) Гипотиреоз кезінде шоңайна сығындысын қабылдаған жануарлар. Гипотиреоз асқазан жолы арқылы ҥш апта бойы жануар салмағына шаққанда 2,5 мг/кг мӛлшерде мерказолил беру арқылы туындатылды [10]. «Шоңайна» сығындысы гипотиреоз туындатылғаннан кейін ҥш апта жануар салмағына шаққанда 10 мг/кг мӛлшерде асқазан жолы арқылы берілді.
267
«ЗАМАНАУИ СЫН-ТЕГЕУРІНДЕР МЕН ҚОҒАМНЫҢ ЖАҺАНДАНУ ЖАҒДАЙЫНДА ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ БІЛІМ МЕН ҒЫЛЫМНЫҢ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ҼЛЕУЕТІ» халықаралық ғылыми-тәжірибелік конференция материалдары 28-29 қазан, 2016 ж.
Егеуқҧйрықтар келесі топтарға бӛлінді: 1) бақылау тобы, 2) гипотиреозға ҧшыраған егеуқҧйрықтар тобы, 3) гипотиреозбен қатар шоңайна сығындысын қабылдаған жануарлар топтары. Эритроциттер мембраналарының тӛзімділігі зерттелді.
Егеуқҧйрықтардың эритроциттерінің осмостық тӛзімділігіне гипотиреоз бен шоңайна сығындысы әсері 1 суретте кӛрсетілген. Егеуқҧйрықтарға антиоксиданттарды енгізу эритроциттердің гемолиздік бҧзылуларын тӛмендетуге мҥмкіндік береді. Тәжірибелік гипотиреозға шалдыққан жануарлардың рационына шоңайна сығындысын қосып беру эритроциттерді натрий хлоридінің минималды концентрациялы ерітіндісінде инкубациялағанда олардың гемолизге тӛзімділігін 16,6 %-ға жоғарылатты. Тҧз концентрациясы жоғарылаған сайын NaCl 0,40 г/100 мл және 0,45 г/100 мл ерітінділерінде гемолизді 6,7 % және 3,7 %-ға тӛмендете отырып шоңайна сығындысының қорғаушы әсері нақты кӛрінді.
10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 0,35%
0,40% 0,45%
0,50% 0,90%
Бақылау Гипотиреоз Гипотиреоз+Шоңайна сығындысы
Ординат ӛсі: гемолиз деңгейі, %; абсцисс ӛсі: жануарлар тобы, NaCl концентрациясы, г/100мл; * р≤0,05. 1 сурет – Гиотиреозға шалдыққан егеуқҧйрықтардың эритроциттерінің осмостық тӛзімділігіне «шоңайна» сығындысының әсері
Осылайша, осы зерттеулер нәтижесі бойынша зерттелген егеуҧйрықтардың «Шоңайна» сығындасын беру эритроциттер мембраналары тӛзімділігін бақылау мәнге дейін жоғарылатқанын атап ӛткен жӛн. Тәжірибенің келесі кезеңінде «шоңайна» сығындысының гипотиреозға шалдыққан егеуқҧйрықтардың эритоциттерінің асқын тотықтыққа тӛзімділігіне әсері анықталды. Сутек асқын тотығы клетканың ішіне биологиялық мембраналар арқылы оңай ӛтеді және клетка мембранасына зақымдаушы әсер етеді. Сондықтан, эритроциттердің H 2 O 2 әсеріне тӛзімділігі мембрана кҥйіне байланысты болады. Гипотиреоз кезінде «шоңайна» сығындысын қабылдаған егеуқҧйрықтарда эритроциттердің асқын тотықтық тӛзімділігіннің 19,8 %-ға артқанын кӛрсетті (2 сурет). Бҧл нәтижелер «шоңайна» сығындысының қорғаушы қасиеттерін анық кӛрсетеді.
268
«ЗАМАНАУИ СЫН-ТЕГЕУРІНДЕР МЕН ҚОҒАМНЫҢ ЖАҺАНДАНУ ЖАҒДАЙЫНДА ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ БІЛІМ МЕН ҒЫЛЫМНЫҢ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ҼЛЕУЕТІ» халықаралық ғылыми-тәжірибелік конференция материалдары 28-29 қазан, 2016 ж.
0 10 20 30 40 Бақылау Гипотиреоз Гипотиреоз+Шоңайна сығындысы %
Ординат ӛсі: гемолиз деңгейі, %; абсцисс ӛсі: жануарлар тобы; * р≤0,05. 2 сурет – Гиотиреозға шалдыққан егеуқҧйрықтардың эритроциттерінің асқын тотыққа тӛзімділігіне «шоңайна» сығындысының әсері
Гипотиреозға шалдыққан жануарлардың эритроциттер мембраналарының ӛткізгіштігіне «шоңайна» сығындысының әсерін зерттеу кезінде келесі ӛзгерістер байқалды (3сурет). Гипотиреоз кезінде «шоңайна» сығындысын қабылдаған жануарлар тобында эритроциттер мембраналары ӛткізгіштігінің тӛмендеуі эритроциттерді мочевина мен NaCl 55/45, 60/40 және 65/35 қатынастағы орталарда инкубациялағанда байқалды. Сонымен, «шоңайна» сығындысын қабылдаған егеуқҧйрықтардың эритроциттерінің гемолизі гипотиреозға шалдыққан топпен салыстырғанда 4,1 %-ға тӛмендеді (мочевина мен NaCl қатынасы 60/40), мочевина мен NaCl 65/35 қатынасындағы ортада жоғары мәнге жетті - 19,7 %. 0 20 40 60 80 100 120 40/60 45/55 50/50 55/45 60/40 65/35 Бақылау Гипотиреоз Гипотиреоз+Шоңайна сығындысы %
Ординат ӛсі: гемолиз деңгейі, %; абсцисс ӛсі: мочевина/физерітінді қатынасы. * р≤0,05. 3 сурет –Тәжірибелік гипотиреозға шалдыққан егеуқҧйрықтардың эритроциттер мембраналары ӛткізгіштігіне «шоңайна» сығындысының әсері 269
«ЗАМАНАУИ СЫН-ТЕГЕУРІНДЕР МЕН ҚОҒАМНЫҢ ЖАҺАНДАНУ ЖАҒДАЙЫНДА ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ БІЛІМ МЕН ҒЫЛЫМНЫҢ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ҼЛЕУЕТІ» халықаралық ғылыми-тәжірибелік конференция материалдары 28-29 қазан, 2016 ж.
Эритроциттердің тӛзімділігі клеткаларды сахарозаның 0,5 М ерітіндісіне салғанда «шоңайна» сығындысын қабылдаған жануарларда 13,3 %-ға жоғарылады. Одан әрі каталаза ферментінің белсенділігі зерттелді. Гипотиреозға шалдыққан буаз аналықтарға per os «шоңайна» сығындысын енгізу эритоциттердің каталаза белсенділігін 28,1 %-ға жоғарылатты (4 сурет).
10 20 30 40 %
Ординат ӛсі: каталаза белсенділігі, %; абцисс ӛсі: жануарлар тобы; * р≤0,05. 4 сурет - Гипотиреоз бен ББЗ бірлескен әсері кезіндегі егеуқҧйрықтардың эритроциттер мембраналарының каталаза белсенділігі
Фармакологиялық препараттарды қолдану гипотиреоздың әсерін тҥзетуде мҥмкіндіктері жетпеуіне, сонымен қатар олардың кӛптеген жағымсыз әсерлері болуына байлысты соңғы жылдары гипотиреозды дәрі-дәрмексіз емдеудің жолдарын игеру мен қолдану бойынша кӛптеген зерттеулер пайда болды. Осы бағытта биологиялық белсенді заттарды қолдану мҥмкіндіктері қызықты да тиімді болып табылады. Гипотиреозға шалдыққан егеуқҧйрықтарды «шоңайна» сығындысымен қоректендіру қорғаушы әсер кӛрсетеді, гипотиреоздың зықымдаушы әсері кезінде жануарлардың эритроциттер мембраналарының тӛзімділігін жоғарылатады. «Шоңайна» сығындысының антиоксиданттық қасиеттерінің деңгейі оны жағымсыз факторлардың әсерінен мембраналардың тотыға зақымдануын тудыратын стрестік жәйттарда емдік мақсатта қолдану ҥшін ҧсынуға мҥмкіндік береді. ҼДЕБИЕТТЕР: 1 Zulewski H. Hypothyroidism //TherUmsch. – 2011. - Vol. 68(6). – P. 315-20 2 Lewin G., Popov I. The antioxadant system of the organism. Theoretical basis and practical consequences //Med. Hypotheses. - 1994. - № 42(4). - P. 269-275. 3 Balestrieri M., Di Meo S. et. al. Effect of thyroid state on lipid peroxidation, antioxidant defences and susceptibility to oxidative stress in rat tissues //J. Endocrinol. - 1997. - № 155(1). - Р. 151-157. 4 Абрамова Ж.И., Оксенгендлер Г.И. Человек и противоокислительные вещества. - Л., Наука, 1985. - 358 с.
270
«ЗАМАНАУИ СЫН-ТЕГЕУРІНДЕР МЕН ҚОҒАМНЫҢ ЖАҺАНДАНУ ЖАҒДАЙЫНДА ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ БІЛІМ МЕН ҒЫЛЫМНЫҢ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ҼЛЕУЕТІ» халықаралық ғылыми-тәжірибелік конференция материалдары 28-29 қазан, 2016 ж.
5 Irshad M., Chaudhuri P.S. Oxidant-antioxidant system: role and significance in human body //Indian J Exp Biol. – 2002. – Vol. 40(11). – Р. 1233-9. 6 Пшеникова М.Г. Феномен стресса. Эмоциональный стресс и его роль в патологии //Патол. физиология и эксперим. терапия. - 2000. - № 3. - С. 20-26. 7 Пшеникова М.Г. Феномен стресса. Эмоциональный стресс и его роль в патологии //Патология, физиология и эксперим. терапия. – 2000. - № 1. – С. 24-31. 8 Пшеникова М.Г. Феномен стресса. Эмоциональный стресс и его роль в патологии //Патол. физиология и эксперим. терапия. – 2001. - № 1. – С. 26-31. 9 Пшеникова М.Г. Феномен стресса. Эмоциональный стресс и его роль в патологии //Патол. физиология и эксперим. терапия. – 2001. - № 3. – С. 28-32. 10
Ф.Х.Камилов, О.В. Лобырева. Оценка биологической активности «йодполисахаридных» соеденений на экспериментальной модели гипотиреоза. // Достижения науки и техники АПК. №12-2007. С.37-39.
УДК 378.026 ИНТЕРАКТИВНЫЕ ТЕХНОЛОГИИ ОБУЧЕНИЯ КАК СРЕДСТВО СОВЕРШЕНСТВОВАНИЯ КАЧЕСТВА ОБУЧЕНИЯ В ВЫСШЕЙ ШКОЛЕ Плахотник О. В. Киевский национальный университет имени Тараса Шевченко, г.Киев, olgaplakhotnik@mail.ru Ханина Н.Н. Жетысуский государственный университет им. И.Жансугурова, г. Талдыкорган, khanina-nadezhda@mail.ru Одной из важнейших задач современной высшей школы является стремление к качеству и совершенству. Преподаватель, как одна из центральных фигур в достижении этой цели, должен с одной стороны прийти к ней через совершенствование коллективных и индивидуальных стимулов, освоению нового стиля поведения, определенных профессиональных и культурных ценностей. Его успех зависит от способности интегрировать совершенство в свое сознание и практику, от способности овладеть современными технологиями учебного процесса. Учитывая это, основной целью высшего образования является подготовка квалифицированного педагога соответствующего уровня и
конкурентоспособного на рынке труда, компетентного, свободно владеющего профессией и ориентирующегося в смежных областях деятельности, готового к постоянному профессиональному росту, социальной и профессиональной мобильности. Одним из путей решения указанной проблемы является обновление высшего образования, перенос внимания с процесса обучения на его результат, ориентация содержания и организации обучения на компетентностный подход и поиск эффективных механизмов его внедрения [1]. Диалогические, активные формы обучения перестали быть достоянием лишь небольшой части преподавателей высшей школы, которые были всегда склонны к инновациям, методическим и содержательным экспериментам, стремление выйти за рамки устоявшихся стандартов и традиционной академической практики. Именно быстрый темп распространения интерактивных, дискуссионных, игровых и ролевых форм коллективного обучения в сочетании со студенческими исследовательскими проектами и использованием электронных средств и технологий открывает 271
«ЗАМАНАУИ СЫН-ТЕГЕУРІНДЕР МЕН ҚОҒАМНЫҢ ЖАҺАНДАНУ ЖАҒДАЙЫНДА ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ БІЛІМ МЕН ҒЫЛЫМНЫҢ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ҼЛЕУЕТІ» халықаралық ғылыми-тәжірибелік конференция материалдары 28-29 қазан, 2016 ж.
фантастические по своему потенциалу возможности для все более широкого круга преподавателей украинской высшей школы. Основной целью статьи является попытка предложить практический обзор наиболее распространенных в образовательной практике интерактивных методов обучения. Авторы через систему методических советов попытались поделиться своими многолетними наблюдениями, результатами собственных педагогических экспериментов, для определения той манеры профессионального поведения, отношения и техники работы, которая превращает преподавателя в успешного. Эти проблемы интересны в первую очередь для слушателей магистерских педагогических программ и программ подготовки менеджеров высшего образования. Именно эти студенты, взрослые и мотивированные люди, которые уже работают в высших учебных заведениях, сознательно выстраивают свою дальнейшую педагогическую и управленческую карьеру, стремятся получить не знания теории, а реальные компетенции, способны предоставить им возможность с успехом решать сложные жизненные задачи и демонстрировать высокий уровень владения современными педагогическими технологиями. Анализируя суть
традиционного, распространенного сегодня образовательного процесса в высших учебных заведениях, следует отметить, что он состоит из трансляции знаний от преподавателя к студентам. Ключевой фигурой в нем является преподаватель. Он определяет цели обучения, его содержание в соответствии с программой, а также избирает достаточно традиционные формы и методы обучения: лекции, семинары, практические занятия - контролирует качество обучения. От студента при этом требуется усвоение знаний, которые ему передаются, т.е. посещение занятий, конспектирования лекций, выступления на семинарах, выполнение практических заданий, сдачи экзаменов и зачетов. Пассивная позиция студента зачастую имеет подчиненный характер по отношению к позиции преподавателя. При такой пассивной позиции студента обучение не может считаться эффективным. Существует определенная закономерность усвоения знаний, описанная американскими исследователями Р. Карникау и Ф. Макэлрой: человек помнит 10 процентов прочитанного, 20 процентов услышанного, 30 процентов увиденного, 50 - увиденного и услышанного, 80 процентов того, что говорит сам, 90 процентов того, к чему дошѐл в процессе деятельности [1]. Итак, традиционная односторонняя коммуникация, трансляция знаний может быть оправдана только в случае недостаточности информации, которую можно было бы найти самостоятельно, или невозможностью получить его другим путем, чем через преподавателя. Существующая организация образовательного процесса в высшей школе кажется достаточно логичной, продуманной и целостной, до сих пор удовлетворяла (или почти удовлетворяла) потребности общества в качестве специалистов, которых готовила. Однако многочисленные беседы автора со студентами и преподавателями Киевского национального университета имени Тараса Шевченко фиксируют сегодня недовольство и преподавателей, и студентов результатами обучения. Главная претензия преподавателей сводится к тому, что студенты не учатся, а студенты настаивают на неадекватности содержания и методов "обучения их запросам и потребностям". Итак, сегодня речь идет о необходимости изменений в формах и методах обучения. Альтернативой традиционной может быть такая организация процесса обучения, где усилия сторон, которые в нем участвуют, направлены на обеспечение процесса учения студента. Деятельность преподавателя при этом ориентируется уже не 272
«ЗАМАНАУИ СЫН-ТЕГЕУРІНДЕР МЕН ҚОҒАМНЫҢ ЖАҺАНДАНУ ЖАҒДАЙЫНДА ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ БІЛІМ МЕН ҒЫЛЫМНЫҢ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ҼЛЕУЕТІ» халықаралық ғылыми-тәжірибелік конференция материалдары 28-29 қазан, 2016 ж.
на собственные действия, а на деятельность, активность обучаемого. Позиция преподавателя становится принципиально иной - он не транслирует знания, а создает учебные условия для того, чтобы студент имел возможность различными способами работать с собственным опытом, что позволяет ему оперировать различными формами знаний. Безусловно, такая смена акцентов требует изменения позиции не только преподавателя, но и позиции студента: позиция приемника информации трансформируется в позицию строителя собственных знаний. Мыслить и конструировать знания самому возможно, потому что и опыт, и знания приобретаются в ходе реальных процессов, которые продуцируют мысли и действия. Поэтому специально организованный процесс многосторонней коммуникации в обучении предполагает активность каждого субъекта образовательного процесса, а не только преподавателя. Такая коммуникация предполагает не просто разрешение студентам на высказывание, что само по себе является важным, а привнесение в учебный процесс их знаний и опыта. Традиционно, в большинстве вузов, когда студенты пытаются внести собственные знания или опыт в обсуждение материала, преподаватели часто оставляют это на уровне информации и не позволяют изменить структуру предмета обсуждения, нарушить привычную модель коммуникации "мнение преподавателя-дополнение студента". Принципы многосторонней коммуникации при этом часто нарушаются, поскольку знания студентов принимают в ней участие только настолько, насколько они дополняют ход преподавания. Поэтому характерными признаками преподавания, организованного как многосторонняя коммуникация, можно считать: 1.Студенты лучше усваивают определенные знания и профессиональные умения, если им позволяют приблизиться к предмету познания через собственный опыт, самостоятельную интеллектуальную активность, обсуждение еѐ результатов с другими участниками процесса обучения. 2.Студенты лучше учатся, если преподаватель активно поддерживает их образ учения. Это удается лучше тогда, когда между ними (студентами) и предметом изучения существует поле, которое включает речевые и неречевые действия. 3. Студенты лучше учатся, если преподаватель, во-первых, структурирует предмет для легкого усвоения, во-вторых, принимает и включает в обсуждение мнения студентов, которые не совпадают с его собственным. Следовательно, организация интерактивного обучения наиболее полно соответствует указанным требованиям и характеристикам, позволяет переключиться с односторонней на многостороннюю коммуникацию, интерактивное обучение - это взаимодействие людей, участвующих в образовательном процессе: взаимодействие между преподавателем и студентами, между самими студентами. Именно включение интерактивных методик обучения в образовательный процесс высшей школы позволяет снять большинство проблемных моментов в подготовке современного специалиста, способствует полноценному достижению главной цели высшего образования. Такой целью следует считать формирование (совместно с профессиональной компетентностью) интеллектуальной автономности студента при наличии развитой у него социальной компетентности. Интеллектуальная автономность студента - это умение студента "строить" собственные знания на основе предыдущего опыта и тех коммуникаций, которые происходили в процессе наращивания этого знания. Процесс получения профессиональных знаний и формирования определенной интеллектуальной автономности более или менее успешно происходит в современном вузе (но фиксируется тенденция к ухудшению в связи с углублением несоответствия между современными требованиями к специалисту и реальной способностью оперировать имеющимися знаниями у выпускников вузов). Что же касается развития социальной
|