Қарақұмықтан жарма жəне ұн алады. Оның жармасы адамға өте пайдалы диеталық тағам. Оның құрамында лимон, алма, қымыздық
қышқылдары, минералды, фосфор, темір, кальций заттары көп. Ақуызының құрамында лизиннің мөлшері 8%-ға дейін жететін болғандықтан, олар тамақты жақсы сіңіруге көмектеседі. Денсаулық сақтау мамандарының мəлімдемесіне қарағанда қарақұмық ақуызы өзінің сіңімділігімен жəне басқа да қасиеттеріне байланысты дəнді дақылдардың ақуызынан əлдеқайда пайдалы, толық құрамды. Қарақұмық ақуызы ерігіш келеді. Таза суға еритін альбуминдер 58%, ал тұзда еритін глобулиндер 28%-ға жетеді. Ал оны бидаймен салыстырсақ, осы ақуыздар бидай дəнінде 5,2-5,8 %-ы ғана болады. Қарақұмықтың ұрығында тиамин, рибофловин, ниацин дəрумендері көп жəне ол эндоспермнің орта бөлігінде орналасқан. Сондықтан оны ақтап жарма алғанда осы пайдалы заттар жарманың құрамында қалып қояды.
Қарақұмық жармасы - бірнеше сұрыпқа ие және олардың атаулары әр түрлі, сыртқы түріне және қолдануына қарай:
Қарақұмық жармасы - бірнеше сұрыпқа ие және олардың атаулары әр түрлі, сыртқы түріне және қолдануына қарай:
Қарақұмық дәні — ірі, жарма. Бытырап пісетін ботқа үшін дайындалады, жұмыртқа және пиязбен беріледі.
Буквица — қарақұмық дәнінің оңтүстік орыстардағы, Украина, әсіресе Батыс Украина облыстарындағы атауы.
Велигорна — майда, бүтін, кейде қарақұмық жармасы. Атауы XVIII ғ-да Литвада, Польшада, Беларусьта және солармен көршілес жатқан Ресей облыстарында пайда болды.
Смолендік жарма — майда қарақұмық ботқасы. Пирог салмасына қолданылатын сүттегі тәтті және жартылай тәтті ботқа.
