Функционалдық жай-күйін бағалау - негізгі дене жүйелерінің белсенділік деңгейін анықтау мақсатында науқасты физикалық тексеру. Мейірбике мынадай жоспар бойынша науқасты жалпы тексеруді жүргізеді: 1, Науқастың жалпы жағдайы 2. Сананы бағалау 3. Науқастың ғарыштағы (төсектегі) жағдайы 4. Теріні бағалау 5. Эдемияны анықтау 6. Антропометрия 7. Респирацияның, импульстің қасиеттерін зерттеу 8. Артериялық қысымды өлшеу 9. Термометрия 10. Физиологиялық диспетчерлер.
Ауруханадағы науқастың функционалды жағдайын бақылау үшін келесі көрсеткіштерді анықтау қажет :➢ Қажеттіліктің бұзылуы ➢ Жалпы жағдайы ➢ Есінің жағдайы ➢ Төсектегі қалпы ➢ Антропометриялық мәліметтер ➢ Дене температурасы Тері жамылғысының жағдайы ➢ Тынысы ➢ Пульс ➢ Қан қысымы
Адамның дене температурасы ағзаның жылу жағдайының, ағзадағы энергия алмасу көрсеткіші болып табылады және салыстырмалы тұрақты болады. Температураны үнемі бір қалыпта ұстап тұру бір-бірімен байланысқан процестер арқылы, ол жылудың пайда болуы мен ағзадан сыртқы ортаға шығуы арқылы іске асады. Егер жылудың пайда болуы жылудың бөлінуіне тең болса, дене температурасы тұрақты болады. Егер жылудың пайда болуы жылудың бөлінуінен басым болса, онда ағзаның ысып кетуі, не жылулық соққы болуы мүмкін .Жаңа туған және төс еметін балаларда термореттеу толық қалыптаспаған (жылудың бөлінуі жылудың пайда болуынан басым).Адам денесінің әр жерінің температурасы әртүрлі болады. Ең төмен тері температурасы қол саусақтары мен табанда болады, ең жоғары - қолтық астында, оны сол жерде өлшейді. Дені сау адамның температурасы 36,2-36,9°С тең. Тік ішекте температураны өлшегенде 37,5°С дейін қалыпты деп есептеуге болады. Тәулік ішінде адамның дене температурасы тәуліктік биоырғаққа сай аздап көтеріліп немесе түседі: ең төменгі температура түнде сағат 2-4-де , максималды - сағат 16-19 аралығында байқалады..
Тері жамылғысын бағалау:
Тері жамылғысы жағдайын бағалау кезінде оның түсіне, пигментация немесе терінің түлеуі, бөртпелер, тыртықтар, тырналулар, ылғалдығы және серпімділігі, сонымен бірге ойық жараның пайда болуы және басқа да ақаулы элементтердің бар-жоқтығына көңіл бөлеміз. Бозарған тері түсі тері тамырларының қанға толуы жеткіліксіз болуына байланысты болады (тамыр түйілуі, қан кету салдарынан қан көлемінің азаюы, анемия).Терінің қызаруы (қызарған жер) қысқа уақытқа болуы мүмкін (ұялу, ашулану, қобалжу), психикалық қозу әсерінен болады. Бір аймақтың қабыну процесі болғанда, дене температурасы көтерілгенде, жылы процедуралардың әсерінен қан тамырлардың кеңеюінде және теріге қанның келуінде, бірқатар дәрілік заттарды қолданғаннан кейін (никотин қышқылы, нитроглицерин және басқ.) және басқалары кезінде болуы мүмкін. Қола тәрізді немесе қошқыл-қоңыр түс зат алмасу бұзылыстары (бүйрек үсті безі жеткіліксіздігі), инфекциялар, онкологиялық ауруларда кездеседі.Пигментация – күшейген (гиперпигментация) немесе жетіспеушілігі (депигментация). Гиперпигментацияға секпіл, қалдар жатады. Пигментацияның болмауы витилиго деп аталады.