Отыз жылдық соғыс (1618 – 1648) – габсбургтер әулеті (папа қауымы қолдаған Испания және Австрия Габсбургтері, Германияның котолик князьдары, поляк-литва мемлекеті мен оған қарсы мемлекеттер (Германияның протестант князьдары, Франция, Швеция, Дания және Англия, Голландия, Ресейдің қолдауымен) арасында болған еуропалық соғыс.
Отыз жылдық соғыс
Соғыс Қасиетті Рим империясындағы католиктер мен протестанттардың арасындағы қақтығыс ретінде басталып, Габсбург әулетінің Еуропадағы гегемониясын тоқтату күресіне ұласты. Құрлық тарихындағы ең ірі дін үшін соғыс халықаралық қарым-қатынастардың Вестфаль жүйесінің тууына алып келді.Соғыс 1618 жылдың 23 мамырында Прагадағы дефенестрациядан кейін басталды. Габсбург әулетінің Чехия корольдігінің халқын католицизмге қайтару әрекеттері чех таптарының наразылығына алып келді.
Отыз жылдық соғыс
Әлем тарихында кейін орын алған әскери қақтығыстар император қарсыластарының атауымен аталып, 4 кезеңге бөлінген: чех-пфальц, даниялық, швед және франк-швед. Соғысты тоқтатудағы екі талпыныс (1629 жылғы Любек бейбіт келісімі және 1635 жылғы Прага бейбіт келісімі) сәтсіз аяқталды. 1641-1648 жылдары жиналған жалпыеуропалық Вестфаль бейбіт конгресі ғана бұл қақтығысты тоқтата алды. 1648 жылдың 24 қазанында Вестфаль бейбіт келісімі Қасиетті Рим империясы мен империялық таптардың арасындағы болашақ қарым-қатынастардың реті мен мемлекеттегі конституцияның шегін айқындады. Біріккен провинциялардың республикасы (қазіргі Нидерлан корольдігінің аумағы) мен Швейцария одағы империя құрамынан шығып, тәуелсіздік алды.Негізгі қақтығыстар Орталық Еуропада өтті(бүгінгі Германияның аумағы). XVII ғасырдың ортасына қарай Оңтүстік Германияда халықтың үштен бір бөлігі ғана аман қалды. Соғыстың кесірінен туындаған әлеуметтік және экономикалық дағдарыстан шығу үшін бір ғасырдай уақыт қажет болды.
