Қ. Жарықбаев о. СаңҒылбаев

147

ғалымдардың  шығармашылығына 

индивидуумдық көзқарас еңсеріледі: 

Бұл шығармашылық оның барлық ас-

пектілерінде (зияттық, мотивациялық, 

коммуникативтік  және  т.б.)  ғылым 

дамуының  объективтік  заңдарымен, 

оның  тарихи  өзгермелі  құрылымда- 

ры – пәндік-логикалық және әлеумет- 

тік  құрылымдарымен  шарттасты- 

ғында  қарастырылады.  Ғ.п.  инди- 

видуумдық  және  ұжымдық  қызмет 

жағдайында  ғылыми  білімдерді 

өндірудің  психологиялық  механизм- 

дерін зерттейді, ғылыми кадрлардың 

психологиялық даярлығы, тиісті тұл- 

ғалық  сапалар  мен  ұстанымдардың 

диагностикасы мен қалыптасуы, шы- 

ғармашылықтың  жасқа  қатысты 

динамикасы проблемаларын талдап-

белгілейді, ғылыми коммуникациялар- 

дың,  жаңа  идеялардың  қабылдануы 

мен  бағалануының,  зерттеулердің 

автоматтандырылуының  (компью- 

терлендірілуінің) психологиялық ас- 

пектілерін талдайды.

Ғ.п-ның  бір  тарауы  ғылымның 

әлеуметтік  психологиясы  болып  та- 

былады; ол ресми статусы бар, сон-

дай-ақ  бейресми  әртүрлі  ұйымдар 

мен  ұжымдардағы  ғалымдардың 

қызметін,  қарым-қатынастары  мен 

тұлғааралық  қатынастарын  зерттей- 

ді.  Бейресми  ұйымдар  мен  ұжым- 

дарға,  атап  айтқанда,  ғылыми  мек-

теп  және  «көзге  көрінбейтін  кол-

ледж»  (әртүрлі  мекемелерде  жұмыс 

істейтін  және  бір-бірімен  ауызша 

және  жазбаша  түрдегі  жекелей  бай-

ланыстарымен  қарым-қатынас  жа-

сайтын  ғалымдардың  бірлестігі) 

жатады.  Ғ.п.  ғалымдар  арасындағы 

қарым-қатынастың  функцияларын 

мәдениеттілікке жетелейді және оның 

мазмұнын зерттейді.

жүктеу/скачать 11,21 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: