Қ. Жарықбаев о. СаңҒылбаев

42

АНАМНЕз – адаммен тиімді жұмыс- 

ты ұйымдастыру мақсатында әртүрлі 

әдістермен алынған ол жөніндегі мағ- 

лұматтардың жиынтығы. А. ең алға- 

шында  медициналық  психологияда 

қолданылған болатын. Психологияның 

осы  саласының  өкілдері  сол  кездің 

өзінде  объективтік  А.  –  ауру  адам- 

ның айналасындағы адамдардан алы- 

натын  мағлұматтарды  және  субъек- 

тивтік А. – ауру адамның өзінен алы- 

натын мағлұматтарды бөліп көрсеткен. 

Қазіргі кезде А. ұғымы медициналық 

психология шеңберінен шығып, ауру 

процесімен байланысынан босап, адам- 

ның  жеке-дара  даму  тарихы  деген 

ұғымның синонимі ретінде қолданы- 

лады. Анамнез ұғымының медицина- 

дан алынуы, оның әдістерінің психо- 

логияға тікелей ауысуы қажет деген 

сөз емес. Мысалы, мектеп психологі 

баламен жұмыс жасағанда, ол жөнін- 

де негізгі ақпаратты жақындарынан, 

ең  алдымен  ата-аналарынан  алады. 

Психологияда  анамнездік  мағлұмат- 

тарды  алудың  бірнеше  түрлері  бар: 

1) Объективті анамнезде мектеп пси- 

хологі бала жөніндегі мәліметті ата-

анасынан, мұғалімінен және т.б. жа- 

қын адамдарынан алады. 2) Субъектив- 

ті анамнезде әңгімелесу баланың өзі- 

мен  өтеді.  3)  Қосымша  ақпараттар- 

ды – құжаттар, медициналық карта- 

лар, мінездемелер, ведомостар, оқу үл- 

герімі, күнделіктер, баланың іс-әрекет 

нәтижелерін зерттеу. Тәжірибелі пси- 

хологтың  негізгі  міндеті  –  психика- 

лық дамудың белгілі бір жолын анық- 

тайтын факторларды, яғни бала өмірі- 

нің  мәнді  оқиғалары  мен  жағдайла- 

рын  және  олардың  психиканың  өз- 

геруіне әсер ету дәрежесін табу.

жүктеу/скачать 11,21 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: