Қ. Жарықбаев о. СаңҒылбаев

463

психология  мен  медицина  аралы- 

ғындағы,  адамдарға  іс  жүзінде  әсер 

ету  әдістері  мен  теориялық  білім- 

дер  саласы.  П.  ауру  адамдарды  ем- 

деу  мақсатында  қолданынатын  пси- 

хологиялық  құралдар  ережелерін 

қарастырады және оларды зерттейді, 

сипаттайды.  П.  адам  әртүрлі  пси- 

хикалық ауруға, жүйке ауруына және 

т.б.  эмоциялық  тұрақсыздық  күйіне 

ұшырағанда,  оның  көмескіленген 

ойлау жүйесі мен сана-сезімін ауызша 

және әсерлі қимыл-әрекетпен ықпал 

ету  арқылы  емдеудің  жүйесі.  П. 

кеселге  ұшыраған  адамның  өзіне 

және  қоршаған  ортасына  деген  дұ- 

рыс  қатынасты  қалыптастыруға  ба- 

ғытталады.  Психотерапияның  кли- 

никалық тәсілдері – гипноз, аутоген- 

дік жаттығу, иландыру, өзін-өзі илан- 

дыру,  зейнелі  терапия.  Емші  мен 

аурудың өзара түсінісуі, отбасы мен 

ұжымдағы сыйластық шипагерліктің 

әрбір адамға деген оң ықпалын арт- 

тырады.  Адамдар  арасындағы  жа- 

ғымды  мінез-құлықтар  әлсіреген 

адамның  өзін-өзі  дұрыс  тануына 

себепші болады.

ПСИХОТЕХНИКА  (психо.  және 

грек.  teсhпе  –  өнер,  шеберлік)  – 

психологиядағы  адамның  психика- 

сы туралы білімді еңбек іс-әрекетіне 

тікелей  байланысты  практикалық 

мәселелерді шешуге қолданумен шұ- 

ғылданатын бағыт. П. терминін 1903 ж. 

неміс психологі В. Штерн (1871–1938) 

ұсынды. Ғылым ретінде қалыптасты- 

руға  әрекеттенген  Г.  Мюнстерберг 

болды. П.-ның негізгі міндеттері: кә- 

сіптік  бағдар  мен  кәсіптік  іріктеуді 

жүзеге  асыру;  адамның  шаршау  се- 

бептері мен еңбектегі жаттығу ықпа- 

лын зерттеу, адамды мәшинеге, мәши- 

нені адамға ыңғайластыру мүмкінді- 

гін арттыру; тұтынушыға ықпал ете- 

тін түрлі тәсілдердін тиімділігін анық- 

тау:  жұмысшыларды  кәсіптік  даяр- 

лауда олардың психикалық қабілетін 

жетілдіру және т.б. Көп жағдайда П. 

«қолданбалы  психологиямен»  үй- 

лестіріледі де, оның құрамына еңбек, 

сауда психологиясын, әскери психо- 

логияны енгізеді.

жүктеу/скачать 11,21 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: