Оқушыға бағытталған оқытудың дидактикалық моделінің пайда болуы мен дамуы білім беру жүйесіндегі гуманистік көзқараспен анықталады. Бұл тәсілдің мәні мұғалімнің оқушыға тұлға ретінде, дамудың көп өлшемділігін ескере отырып, білім беру әрекетінің өзіндік саналы субъектісі ретіндегі дәйекті қатынасында жатыр. Оқушыға бағдарланған оқыту оқушының өзін тұлға ретінде тануына, оның мүмкіндіктерін анықтауға, ашуға, өзіндік санасын қалыптастыруға, өзін-өзі жүзеге асыруға және өзін-өзі бекітуге көмектесуді көздейді; оқушыны оқу процесінің негізгі субъектісі ретінде тану; оқушының жеке қабілеттерін дамыту [1]. Мұғалімнің мақсаты – оқушыға білім, білік, дағдыны беру ғана емес, оған оқытудың түрлі «бағдарларын» ұсыну. Оқушыға бағдарланған оқыту моделін жүзеге асыру педагогикадағы «векторларды» өзгертуді талап етеді: қалыпты құрылған процесс ретіндегі оқытудан (осы мағынада қатаң реттелетін) оқушының жеке іс-әрекеті ретіндегі оқытуға, оны түзету және педагогикалық қолдау. . «Білім беру даму векторын белгілеп қоймайды, өйткені ол бұл үшін барлық қажетті жағдайларды жасайды.Оның міндеті - психикалық дамудың барлығына ортақ, біртұтас және міндетті желісін жоспарлау емес, әр оқушыға оның мүмкіндіктерін ескере отырып көмектесу. білім тәжірибесі, оның жеке қабілеттерін жетілдіру, тұлға ретінде дамуы» [2]. Мұғалімнің міндеті - студентпен бірге оның қажеттіліктеріне сәйкес сәйкес оқыту бағытын таңдау, оны жүзеге асыру барысында нақты нәтижеге қол жеткізу керек. Әрине, белгілі бір бағытты жүзеге асыру кезінде студенттердің осы бағыттағы одан әрі жұмыс істеуге деген қызығушылығын жоғалтуы мүмкін, содан кейін мұғалімнен қол жеткізілген нәтижені ескере отырып, маршрутқа сәйкес түзетулер, өзгерістер енгізу талап етіледі.
Оқушыға бағдарланған оқыту мәселесін зерттеушілер (И. С. Якиманская, В. В. Серіков) оны дидактикалық қамтамасыз ету үшін келесі ұсыныстар әзірледі.
1. Оқу материалы оқушы үшін және оны меңгеру үшін субъективті маңызды болуы керек. Оқушының оқу әрекетін ұйымдастыруда оның қазіргі даму деңгейін ескеру қажет.
2. Оқушыны өзін-өзі тәрбиелеуге, өзін-өзі дамытуға айналдыратын өзіндік құнды оқу әрекетіне жүйелі түрде ынталандыру қажет.
3. Оқу материалын оқушының оқу тапсырмаларын таңдау мүмкіндігі болатындай етіп ұйымдастыру керек.
4. Студенттерді жан-жақты ынталандыру және оқу материалын оқудың ең қолайлы жолдарын өз бетінше таңдауға ынталандыру қажет.
5. Оқушының ерекшеліктері мен жеке қабілеттерін ескере отырып, жалпы білім беру дағдыларын қалыптастыруға ерекше назар аудару керек.
6. Оқушының оқу іс-әрекетінің соңғы нәтижесін бағалап қана қоймай, оның оқу процесін өзін-өзі бақылау дағдыларын қалыптастыру, ойлау рефлексиясын белсендіру қажет.
Практика тұрғысынан мұғалімнің сабақтағы іс-әрекетінің тиімділігінің И.С.Якиманская жасаған критерийлері ерекше маңызға ие:
1) оқытушының студенттердің дайындығына қарай сабақты, дәрісті, зертханалық, зертханалық-практикалық және басқа оқу сабақтарын өткізуге арналған оқу жоспары болуы;
2) студентке материалдың түрін, түрін және формасын таңдауға мүмкіндік беретін білімді пайдалану (ауызша, графикалық, шартты символдық);
3) сабақ барысында барлық студенттердің жұмысына жағымды эмоционалды көңіл-күй туғызу;
4) сабақтың басында баяндау, лекция және тақырып бойынша оқу сабақтарының басқа да нысандары және оларды өткізу барысында оқу қызметін ұйымдастыру;
5) оқыту сабағының соңында студенттермен не үйренгені туралы ғана емес, сонымен қатар оқу материалында не ұнады (ұнамағаны) және неліктен екені туралы талқылау; тағы не істегіңіз келеді және нені басқаша істеу керек;
6) оқушыларды тапсырмаларды орындаудың әртүрлі тәсілдерін таңдауға және өз бетінше қолдануға ынталандыру;
7) сабақта, семинарда, зертханалық сабақта сауалнама жүргізу кезінде бағалау (мадақтау), тек дұрыс жауапты ғана емес, сонымен қатар студенттің қалай дәлелдегенін, қандай әдісті қолданғанын, неге және неден қателескенін талдау;
8) сабақтың соңында студентке қойылған баға бірқатар параметрлер бойынша дәлелденуі керек – дұрыстығы, дербестігі, өзіндік ерекшелігі; және т.б. [3]