82.Асқазан операциясынан кейін туындайтын аурулар. Постваготомиялық диария. Себептері, диагностикасы консервативті және хирургиялық емі.
Постгастрорезекциялық аурудың белгілері пациенттердің 20-45% -. 2/3-3/4 мүшені алып тастағаннан кейін, ваготомия мен антрумектомиядан кейін дамиды. Науқастардың 2,5-3% - 3 операцияланған асқазанның клиникалық көрінісінің ауырлығы бастапқы аурудың ауырлығынан асады. Бұрын хирургиялық емдеуден кейін постгастрорезекциялық бұзылулар дамыған консервативті ойық жара терапиясының жетістіктеріне байланысты қазіргі уақытта қатерлі ісікке байланысты органды алып тастауға байланысты синдромдар басым.
Билрот II әдісімен операция жасалған пациенттердің 3,4 - 35%-дем демпингтік синдром, 3-29% — привод аддуктивті цикл ауруы, 5-10% — гип гипогликемиялық бұзылыс дамиды. Постгастрорезекциялық анемия операция жасалғандардың 10-15% — у, операциядан кейінгі дистрофия — 3-10% - да, асқазан жарасы-1-3% - да анықталады. Постаготомиялық дисфагия пациенттердің 3-17% - страд әсер етеді. Вагус нервінен өткеннен кейін жараның қайталануы жағдайлардың 10-30% - в байқалады. Науқастардың 8-15% - 2 20-25 жыл ішінде Билрот 2 техникасы бойынша операциядан кейін асқазан діңінің қатерлі ісігі пайда болады.
Этиология. Операцияланған асқазан ауруларының дамуы асқазан-ішек жолдарының физиологиялық жағдайларының өзгеруіне де, операция кезінде және операциядан кейінгі кезеңде жіберілген медициналық қателіктерге де байланысты болуы мүмкін. Көбінесе операцияланған асқазан ауруларының пайда болуын тудыратын факторлар біріктіріліп, бір-бірінің әсерін күшейтеді.
Белгілері
Симптоматология операцияланған асқазан ауруының түріне байланысты. Клиникалық көріністе гастроинтестинальды белгілер де, жүйелік вазомоторлы, нейровегетативті бұзылулар да байқалуы мүмкін. Тамақтанғаннан кейін 20-25 минуттан кейін ең көп таралған ерте демпингтік синдромда әлсіздік, тамырлы реакциялар (бет терісінің қызаруы немесе бозаруы), көздің алдында шыбындардың жыпылықтауы, бас айналу, жүрек соғу жиілігі жоғарылайды. Шабуыл 15 минуттан бірнеше сағатқа дейін созылуы мүмкін. Диспепсиялық белгілердің пайда болуы тән: тәбеттің нашарлауы, кекіру, жүрек айну ,рылдау, эпигастрийдегі ыңғайсыздық.
Диагностика
Операцияланған асқазан ауруын диагностикалық іздеу Функционалды және органикалық бұзылулардың дәрежесін нақтылауға, анастомоздың ауырлығын бағалауға, шұғыл терапияны қажет ететін ауыр жағдайларды анықтауға бағытталған. Науқасты тексеру зертханалық және аспаптық әдістерді қолдана отырып кешенді түрде жүзеге асырылады:
Клиникалық қан анализі. Пострезекциялық В12 тапшылығы анемиясы эритроциттер мен гемоглобин құрамының төмендеуі, түс көрсеткішінің 1,05-тен асуы, макроциттердің пайда болуы түріндегі өзгерістермен сипатталады. Әдіс қанға биохимиялық зерттеу жүргізумен толықтырылады-операцияланған асқазан ауруларында гипопротеинемия, бауыр ферменттерінің деңгейінің жоғарылауы, глюкоза концентрациясының төмендеуі байқалады.
Рентгенологиялық зерттеу. Асқазанның рентгенограммасындағы демпингтік синдром кезінде Контрасттың аш ішекке тез ілгерілеуі және ұрлау циклінің кеңеюі анықталады. Қайталанатын жараның типтік рентгенологиялық белгілері - "тауашаның" симптомы (барий депосы), шырышты қабықтың қатпарларының конвергенциясы. Аш қарынға флюороскопия кезінде аддуктивті цикл бұзылған жағдайда асқазан культіндегі сұйықтық анықталады, бұл оның ішектен шыққан рефлюксіне байланысты.
Эзофагогастродуоденоскопия. Эндоскопты өңеш арқылы асқазанға және 12 елі ішекке енгізу ас қорыту жолдарының шырышты қабығының күйін бағалауға, қабыну өзгерістері мен моториканың бұзылуын анықтауға, ойық жара ақауының локализациясын, оның мөлшерін анықтауға мүмкіндік береді. Жаралар көбінесе анастомоз аймағында немесе ұрлау циклінде орналасады.
EGDS кезінде кейінгі гистологиялық талдау үшін биопсия жасалуы мүмкін.
Достарыңызбен бөлісу: |