7.Сойыс малдарын автокөлікпен тасымалдауын түсіндіріңіз. Автокөлікпен тасымалдау бұл өте тиімді және экономикалық жағынанда арзандау тәсіл болып табылады, әсіресе жол қашықтығы 300 шақырым болатын шамаларда. Малды тасу үшін көбіне жүкті автокөліктерді қолданады. Оған алғамы 60-105 кг шошөқаның 23-32 бас, салмағы 106-200 кг 14-22 бас ірі қара мал және жылқыдан 4-5 бас сыйады. Бұдан басқа әдейі шығарылған мал таситын автокөлік бар, олар ірі қара малдың 10-15 басын жайғастыруға есептелген. Шанағында әдейі жасалған табиғаттық сорғыш желдеткіш екі есік, сатыланған мал жүргізгішпен, жарық шамы және қи жинағыш, биіктігі 1 м көлденең бөлгіші бар.
8.Сойыс малдарын , теміржолмен тасымалдауын түсіндіріңіз. Малды темір жолмен тасу. Малды тасу үшін жасалған вагондардың ішінде су беретін науа, үлкен ірі малдарды байлайтын шынжыр т.б саймандар болады. Вагондар бір ярусты(ірі қара мал және жылқы) екі ярусты (ұсақ мал және құстар) болады. Вагондарға малды артар алдында оңдап тазалайды және ыстық сумен жуады.
9.Сойыс малдарын , су жолымен тасымалдауын түсіндіріңіз. су жолымен тасымалдайтын жағдайда шаруашылық мал жолда болатын күнге азық қорын әзірлейді. Бекітілген күндік нормаға сәйкес сиырдың әр 100 кг тipi салмағына күнінe 4,5 кг, ал қойдың әр 100 кг тipi салмағына 5,5 кг шөп қажет. Құсқа 8 кг құрама жем дайындалады. Мал тасымалдау және оған дайындау кезеңінде күнінe 2-3 рет азықтандырылып суарылады. Тасымалдау кезіндегі малға көк шөп беруге болмайды. Ол тез бұзылып, малдың ішін өткізуі мүмкін. Еденге төсеуге сабан, ағаш ұнтағы, шымтезек (торф) дайындалады.
10.Сойыс малдарын , әуе жолымен тасымалдауын түсіндіріңіз.
Tасымалдау – кез келген тасымалдау құралдарын (авто, темiр жол, әуе, су) пайдалану арқылы бiр пунктен екiншiсiне орны ауыстырылатын (тасымалданатын) объектiлердiң орнын ауыстырумен байланысты рәсiмдер кешенi.
Ауыл шаруашылығы жануарларын тасымалдау (орнын ауыстыру) маршруттары (мал айдау трассалары) тиiстi аумақтардың бас мемлекеттiк ветеринариялық-санитариялық инспекторымен келiсiм бойынша ауданның (облыстық маңызы бар қаланың) жергiлiктi атқарушы органдарымен анықтайды. Жеткізу алдында ірі қара мал табын болып қалыптасады. Түрі мен жасына, сондай-ақ жер бедерінің жағдайына (дала, тау, орман) қарай бір табындағы жануарлардың саны
әртүрлі болуы мүмкін: ересек ірі қара – 100-200 бас, жас мал – 200-250, қой – 600-1000 бас. Табын бір текті және жынысты, сондай-ақ мөлшері мен семіздігі біркелкі жануарлардан тұруы керек. Сиырлары бар табындарда, мүмкіндігінше, бірнеше аталықтарды енгізген жөн.
Жүктіліктің екінші кезеңінде, сондай-ақ аяқ-қолдары жарақаттанған жануарларды табынға қосуға жол берілмейді, өйткені олар өтуді қиындатады.
Жіберілген ірі қара малға үш данада табын актісі жасалады. Ол мыналарды көрсетеді: жынысы, жасы, түсі, маркасы, семіздігі бойынша бөлінген салмағы, бастардың саны және терілердің өмірлік ақаулары. Қорғасын парағы ветеринариялық анықтамамен және жол жүру журналымен бірге аға кондукторға немесе аға бас меңгерушіге тапсырылады. Жол жүру журналында мал басы, жем-шөп және шығарылған құрал-жабдықтар туралы қажетті мәліметтер бар. Саяхат кезінде бұл журналда ветеринарлық тексерудің нәтижелері, демалыс және мал суару пункттері, мәжбүрлі түрде белгіленеді. сою және т.б.
Бір адамға 35-40 ірі қара немесе 100-150 қой есебінде табындарды қалыптастырыңыз. Шабандоздар командасын аға гильдия менеджері басқарады. Шөпке бай және сумен қамтамасыз етілген аудан бойынша табындардың күнделікті жүруі белгіленді: ірі қара малға – 15 км; қой мен ешкі үшін – 12 км. Жолдың суы мен шөптері жоқ учаскелерінде жануарларды жылдамырақ (тәулігіне 20-30 км) айдау керек. Жануарларды айдау таңертең басталып, түн батқанда аяқталуы керек. Дауыл, жаңбыр, ыстық ауа райы және 20 ° төмен аяз кезінде жануарларды басып озуға болмайды. 6-8 күн дистилляциядан кейін жануарларға 1-2 күн демалыс беріледі. Жануарлар ауруға шалдыққан немесе өлген жағдайда аға табын меңгерушісі табынды тоқтатып, жолдан шығарып, дереу ветеринарлық маманды шақыруға міндетті. Малды мәжбүрлеп сою тек ветеринариялық маманның рұқсатымен және ерекше жағдайларда – аға кеңсе қызметкерінің рұқсатымен ғана жүзеге асырылуы мүмкін. Малды жолдан кемінде 100 м қашықтықтағы учаскеде өлтіреді.Малды өлтірер алдында жерге сабан, жапырақ, бұтақ немесе шөп қабатын төсейді. Ұшаны өңдегеннен кейін төсек-орын өртеніп, жердің үстіңгі қабатын тазартып, сою қалдықтарымен бірге 1,5 м тереңдікке көмеді.