1.Қазақстанның өсімдік ресурстарының қазіргі жағдайына сипаттама беріңіз
Табиғи резерватарға түсінік беріп, Қазақстандағы резерваттара мысал келтіріңіз
жүктеу/скачать 267,64 Kb.
|
биоресурс шпор (копия)
- Бұл бет үшін навигация:
- 3.Аллен ережесін түсіндіріп, суретте берілген жануарларға экологиялық сипаттама беріңіз
| 2.Табиғи резерватарға түсінік беріп, Қазақстандағы резерваттара мысал келтіріңіз
Мемлекеттік табиғи резерват — табиғи кешендердің биологиялық саналуандығын және олармен байланысты табиғи және тарихи-мәдени объектілерді күзетуге, қорғауға, қалпына келтіруге және сақтауға арналған жердегі және судағы экологиялық жүйелерді қамтитын табиғат қорғау және ғылыми мекеме мәртебесі бар ерекше қорғалатын табиғи аумақ. Қазақстанда қазіргі уақытта 5 резерват ұйымдастырылған. Қазақстан Республикасының “Ерекше қорғалатын табиғи аумақтар туралы” Заңының (2006 ж.) 50-бабында мемлекеттік табиғи резерваттар табиғат қорғау және ғылыми мекемелер қатарына жататындығы және олар өз аумағындағы сулы алқаптардың және құрлықтағы экожүйелерді қорғау мақсатында ұйымдастырылатыны айрықша атап көрсетілген • Қазақстада резерваттарының тізімі • Іле-Балқаш (резерват) • Алтын дала (резерват) • Ақжайық (резерват) • Ертіс орманы (резерват) • Семей орманы (резерват) • Ырғыз-Торғай резерваты 3.Аллен ережесін түсіндіріп, суретте берілген жануарларға экологиялық сипаттама беріңіз Аллен ережесі (1877ж.) — 1877 жылы америкалық зоолог және орнитолог Джоэл Азаф Аллен шығарған экогеографиялық ереже. Ереже бойынша дене температурасы тұрақты жануарлардың салқын климаттық белдеулерде денесінің шығынқы бөліктері кішірейеді. Мысалыға, экологиялық жағынан бір-біріне жақын жануарлардың құлақтарының мөлшерін салыстырсақ, тундрада мекендейтін поляр түлкісінің құлағы ең кіші, қоңыржай белдеуде мекендейтін кәдімгі түлкінің құлағы орташа, Африка шөлдерінде мекендейтін фенектің құлағы үлкен. Жануарлардың жылу режиміне бейімделуі денесінің жеке мүшелерінің қатынасының өзгеруінен де көрінеді. Мысалы, солтүстік аудандарда мекендейтін ақкістің жылы жерде мекендейтін осындай жануарлармен салыстырғанда жүрегі, бүйрегі, бауыры үлкен болады[ Ақ түлкі (лат. Vulpes lagopus) – иттер тұқымдасына жататын жыртқыш аң. Ақ түлкілер Солтүстік Америка мен Еуразияның орманды тундрасында, тундрада және Солтүстік Мұзды мұхиттың аралдары мен Командор, Алеут, Прибылов аралдарында таралған. Дене тұрқы 45 – 75 см, құйрығы 25 – 52 см, салмағы 2 – 9 кг. Сыртқы пішіні қызыл түлкіге ұқсас, бірақ тұмсығы мен құлағы қысқа келеді. Терісінің түсіне қарай ақ және көгілдір болып бөлінеді. Ақ түлкі жылына 2 рет түлейді. Қыста жүні ұзын қалың, жұмсақ және біркелкі ақ, ал жазда ақсары бурыл болады. Көгілдір түлкі түлемейді. Ақпан – наурызда ұйығып, 52 күннен кейін 3 – 15, кейде 22 күшік табады. Күшігін баулып жетілдіргенше інінен ешқайда кетпейді. Күз – қыс айларында тамақ іздеп кезіп жүреді. Тамақ талғамайды. Олар көбіне тышқантәрізді кеміргіштер – леммингтер мен және тоқалтістермен, құстармен қоректенеді. Қолда бағылып та көбейтіледі. Ақ түлкі – терісі өте бағалы аң, сол үшін ауланады жүктеу/скачать 267,64 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|