Активтер портфелін басқару Дәріс мақсаты

Қаржы менеджментінің активтер портфелін басқару нәтижелерін талдау және алынған қорытындыларды негіздеу механизмдерін меңгеру.

1. 
   Қаржылық активтердің табыстылығын бағалау үлгісі
   
2. 
   Капитал нарығының желісі
   
3. 
   Бағалы қағаздар нарығының желісі
   
4. 
   β-коэффициентінің тұжырымдамасы
   
5. 
   Баламалы теориялар. Қажетті табыстылықты бағалаудың арбитраждық үлгісі
   
6. 
   DCF –ақша ағымының дисконтталған үлгісі
   

Сонымен, алдыңғы дәрістен актив тәуекелінің бір бөлігін әртараптандыру жолымен жоюға болатынын білдік, сондықтан инвесторларға активтер портфелін басқаруға кеңес береді. Бұнымен қоса, әрбір инвестор өзінің жеке тәуекелділігіне негізделе отырып, графикада бейнеленген талғаусыздық қисығының көмегімен, баламалы портфельдер арасынан таңдау жасауы тиіс.

Енді, тәуекелі жоқ активтерден құрылған портфельді қарастырамыз. Бұл дегеніміз, басында барлық инвесторлар біркелкі әртараптандырылған тәуекелді активтер портфелін иелене отырып, болашақта портфельдегі тәуекелі жоқ активтер мен тәуекелі бар активтердің үлес салмағы бойынша көзқарастары бөлінуі мүмкін. Бірақ, мұндағы негізгі сұрақ – белгілі бір тәуекел көлемінің орнын жабатын қажетті табыстылық қандай болу керек?. Бұл сұрақтың жауабын қаржы активтерінің табыстылығын бағалау үлгісі – АКБМ (САРМ) береді. Бірақ, бұл үлгі капитал нарығындағы нақты жағдайды бейнелеп бере алмайды. Сондықтан да, табыстылық пен тәуекелді байланыстырытан басқа да үлгілер құрастырылған болатын. Сонымен қатар, АКБМ үлгісі әртараптандырылған портфель активтерінің талап етілетін табыстылығы мен тәуекелдерінің арасында байланысты орнатады.

Белгілі болғандай, барлық қаржы теорияларының негізінде қателіктер жоқ емес, АКБМ үлгісі бұдан тыс қалмайды. Капитал нарығын қоса алғанда, негізгі қателіктеріне келесілерді кіргізуге болады:

1. 
   әрбір инвестордың негізгі мақсаты болып өзінің жағдайын мүмкіндігінше барынша жоғарлату болып табылады, сондықтан да олар активтерге инвестиция жасайды;
   
2. 
   инвестициялаудың баламалы нұсқаларынан таңдау, күтілетін табыстылық пен тәуекелге (стандартты ауытқумен өлшенеді) қатынасы бойынша жүргізіледі;
   
3. 
   барлық инвесторлар шексіз мөлшерде қарызды, тәуекелі жоқ пайыздық қойылыммен k_RF алып және беруге болады, кез келген активтердің «қысқа сатылымына» шектеулер болмайды;
   
4. 
   барлық инвесторлар барлық активтердің табыстылық ковариациясы мен дисперсиясын, күтілетін мәннің көлемін бірдей бағалайды. Яғни, инвесторлар көрсеткіштерді болжауға байланысты, бірдей қатынас жағдайында болады; барлық активтер абсолютті түрде бөлінеді және толық өтімді болады (яғни, әрдайым нарықта өзінің бағасына сатыла алады);
   
5. 
   транзакциялық шығындар болмайды;
   
6. 
   салықтар назарға алынбайды;
   
7. 
   барлық инвесторлар бағаны экзогендік көлем ретінде қабылдайды (яғни, барлық инвесторлардың болжамдары, олардың бағалы қағаздарды сату және сатып алу бойынша қызметтері олардың құнына әсер етпейді);
   
8. 
   барлық қаржылық активтердің саны алдын-ала анықталған және тиянақталған.
   

тек қана эмпирикалық зерттеулердің көмегімен расталуы мүмкін.