Вестник КазНУ. Серия филологическая, №1(135).2012 137 - Тілдің дөңес тұсы ауыз қуысында жоғары
жатады, сөйтіп тілдің ауыз қуысында жоғары
жатуынан;
- Жуысым біте салысымен ерін қысаң ашы-
лып, дөңгеленіп тұрады (ерінмен айтылады),
сөйтіп еріннің дөңгеленіп тұруынан [ш] дауыс- сыз дыбысы жасалады.
Ендеше [ш] дауыссыз дыбысы ауыз қуы-
сындығы жасалу орнына қарай тіл ұшы, сөй-
леу м‰шелерінің өзара қалпына қарай жуы-
сыңқы, дауыс қатысына қарай қатаң, тілдің
көлденең қалпына қарай кейінді, тілдің тік
қалпына қарай жоғарылы, ерін қатысына қа-
рай қысаң еріндік болып жасалады.
[ш] дауыссыз дыбысының артикуляциялық белгілерінің ж‰йесі: жасалу орнына қарай – тіл
ұшы, жасалу тәсіліне қарай – жуысыңқы, дауыс
қатысына қарай – қатаң, тілдің көлденең қал-
пына қарай – кейінді, тілдің тік қалпына қарай
жоғарылы, ерін қатысына қарай қысаң еріндік.
18 - сурет ±ш сµзініњ буын ќ±рылымы
[
]
[ш] дауыссыз дыбысының артикуляция- лық белгілерінің құрамы: тіл ұшы, жуысыңқы,
қатаң, кейінді, жоғарылы, қысаң еріндік.
Буын құрамындағы [ш] дауыссыз дыбысы
тіл ұшы арқылы жасалады, ауыз қуысындағы
жасалу орнына қарай тіл ұшы (‰стіңгі қатар-
дағы екінші тіл ұшы белгісі), тіл ұшы мен
к‰рек тіс өзара жуысады, сөйлеу м‰шелерінің
өзара қалпына қарай жуысыңқы (оң қанаттағы
төртінші жуысыңқы белгі), дауыс шымылды-
ғы тербелмейді, дауыс шымылдығының қаты-
сына қарай қатаң (көмейдегі төменгі тік
сызық), тіл ауыз қуысында кейін шегініп жа-
тады, тілдің ауыз қуысындағы көлденең қал-
пына қарай кейінді (‰стіңгі қатардағы төр-
тінші кейінді белгі), тіл ауыз қуысында жо-
ғары жатады, тілдің тік қалпына қарай жоға-
рылы (оң қанаттағы екінші қысаң белгі), ерін
дөңгеленіп тұрады, ерін қатысына қарай қы-
саң еріндік (сол қанаттағы төртінші қысаң
еріндік белгі).
Әрі қарай дауысты-дауыссыздың артику-
ляциялық белгілерін топтай келіп, буын әуезі-
не қатысты белгілерді бөліп аламыз.
Буын табиғатын сөз еткенде буын құрау-
шы (буын құрауыш) дауысты екенін айту мен
буын т‰рлерін ғана жіктеп шығу жеткіліксіз
болады. Буын акустикасының жалаң нәтиже-
лері де мәселені шешіп бере алмайды. Қазақ
тіліндегі буын табиғатының өте қарапайым
сипатталып келе жатқандығы да сондықтан.
Қарапайым сипаттаудың нәтижелері мектеб
оқулықтарына жарағанмен, теориялық фоне-
тиканы қанағаттандыра алмайды.
Оқулықтар мен оқу құралдарындағы (тіп-
тен көптеген теориялық еңбектердегі) буын
жігі мен әріп-таңбалардың дыбыс құрамының
анықтала алмай ж‰ргендігі де буын табиғатын
дұрыс т‰сінбегендіктен болып жатыр.
Буын құрамындағы дыбыстардың жасалы-
мын бір-бірінен бөліп қарауға болмайды. Себебі
буын құрамындағы дыбыстар бір-бірімен тығыз
артикуляциялық байланыста болады. Буын құ-
рамындағы дыбыстардың өзара артикуляция-
лық ықпалы өте к‰шті. Олар бір-біріне икем-
деліп жатса да немесе бірінің артикуляция-
сын бірі өзгертіп жатса да қосақталып ж‰реді.
Сөздердің жалпы айтылым тұрқы буын ар-
тикуляциясына тікелей байланысты.
Буын құрамындағы дауыссыз дыбыс екін-
ші бір буынның құрамына ауысатын болса,
онда ол сол буынның артикуляциялық ‰лгі-
сіне бейімделіп отырады. Жеке буынның ‰с-
теме артикуляциялық белгілері сол буынның