«Қан айналымы биохимиясы» модулі бойынша ақпараттық топтама
Парентеральді регидратация
жүктеу/скачать 1,37 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Жасы 1кг дене салмағына қажет тәуліктік сұйықтық мөлшері, (1кг/тәул, мл)
| Парентеральді регидратация
Парентеральді регидратация көрсеткіштері: • гиповолемиялық шок белгілері бар экзикоздың ауыр түрлері (дене салмағының тапшылығы 8-10% немесе одан көп болғанда дегидратацияның II-III дәрежесі); • тәулік ішінде ауыз қуысының регидратациясының тиімсіздігі; • толассыз құсу; • диарея синдромының жоғарылауы; • пероральды регидратацияның бірінші кезеңінде жоғалып кетпейтін олигурия және анурия. Сұйықтықтың тәуліктік көлемінің 20-дан 50% -на дейін перифериялық немесе орталық вена тамырларына тамшылатып енгізіледі. Регидратацияға арналған сұйықтықтың тәуліктік көлемі шамамен баланың тәулік ішіндегі сұйықтыққа физиологиялық қажеттілігінің жиынтығы ретінде анықталады (37-1-кесте), диареямен, тыныс жетіспеушілігі, дене температурасының жоғарылауы, құсу кезіндегі салмақ тапшылығын түзету үшін қажетті көлем. От 20 до 50% суточного объёма жидкости вводят капельно в периферическую или центральную вены. Суточный объём жидкости для регидратации ориентировочно определяют как сумму физиологической потребности ребёнка в жидкости в течение суток (табл. 37-1), объёма, необходимого для коррекции дефицита массы, и объёма продолжающихся потерь с диареей, одышкой, рвотой, при повышении температуры тела.
Кесте Балалардағы сұйықтықтың орташа тәуліктік физиологиялық қажеттілігі
Эксикоздың ауыр дәрежесінде нәжіс пен құсуқ арқылы жоғалтқан сұйықтықты есептеу балалардың құрғақ жөргектерін және қолданылған жөргектерін өлшеу арқылы, содан кейін инъекцияланған сұйықтық көлемін түзету арқылы жүзеге асырылады. Қосымша сұйықтықты алдын-ала енгізу керек: құсу мен диарея жалғасқанда - 20-30 мл / кг, несеп бөлінуі төмендегенде - 30 мл / кг, дене температурасы 37,0 С-тан жоғары 1 0С-қа жоғарылағанда, тыныс алу жиілігі қалыптыдан жоғары 10 тыныс алу қозғалысы бойынша - шығындардың әрқайсысына қосымша 10 мл / кг. Экзикоздың ауыр түрлерінде гиповолемиялық шок белгілері байқалғанда, айналымдағы қан көлемі мен микроциркуляцияны қалпына келтіру мақсатында коллоидты ерітінділерді [альбумин, декстран [моль] салмағы 30000-40000] («Реополиглукин»)] глюкоза-тұз қоспаларымен (кристаллоидтармен) алмастыра отырып енгізудің инфузиялық терапиясын бастайды. Коллоидты ерітінділер әдетте құйылған сұйықтықтың жалпы көлемінің 1/3 аспауы керек. Натрийді көп мөлшерде енгізудің қауіпті болуына байланысты кіші жастағы балалардың көктамыр ішіне 5-10% глюкоза ерітіндісімен құрамында натрий бар ерітінділерді (Рингер және т.б.) енгізеді. Натрий ацетаты + натрий хлориді + калий хлориді («Ацесол») және басқалары сияқты ерітінділер өте сақтықпен қолданылады. Инфузиялық сұйықтықта тұзды ерітінділердің немесе глюкозаның басым болуы дегидратация түріне (судың немесе электролиттердің жоғалтуға) байланысты. Алайда, кішкентай балаларда олар көбінесе тең қатынаста (1: 1) немесе тіпті глюкозаның басым болуымен (1: 2) қолданылады. ДЕГИДРАЦИЯНЫ ЕМДЕУДІҢ ТИІМДІЛІГІН БАҒАЛАУ Регидратация тиімділігі науқастың жағдайын жақсарту, дегидратация белгілерін азайту, баланың дене салмағын арттыру, патологиялық ысыраптарды жоғалту немесе азайту, диурезді қалпына келтіру арқылы бағаланады. Егер оны іске асырудың бірінші күні баланың дегидратациясының жеңіл және орташа ауырлығымен дене салмағының өсуі 6-8%, ал қатты дегидратация кезінде 3-5% болса, регидратация тиімді деп саналады. Келесі күндері дене салмағының өсуі 2-4% құрауы керек (тәулігіне 50-100 г артық емес). жүктеу/скачать 1,37 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|