Қаралық ғылымипрактикалық конференция I том
жүктеу/скачать 9,92 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Klinik Psikoloji Açısından Bakış
- Sevgi, Mutluluk ve Gençler Açısından Bakış
- Sosyal Psikoloji Açısından Bakış
- Ekonomi ve Ahlak Açısından Bakış
- Endüstriyel Psikoloji Açısından Bakış
- Sosyoloji Açısından Bakış
- Performans Değerlendirmesi
- KAYNAKÇA
- Özdemir E. D. 1 , Özdemir C. 2
Key Words: Human, Managemnet, Production in Education
Gelişmiş teknolojiyi ortaya koyan, onu güzel bir şekilde işletecek olan varlık günümüzde sadece insandır. Bu sebeple; öncelikli olarak insan yaklaşımı hali hazırda işletmelerde, kuruluşlarda insan unsuruna verilen önemin, diğer üretim faktörlerinden daha önemli olduğunun kavranmasına bağlanmalıdır. [1, 19] 21. asrın en kıymetli sermayesi insan ve onun sahip olacağı ilim hazinesi olacağı şüphesizdir. Peter Druker’e göre, “girmekte olduğumuz bilgi toplumunda, merkez olan kişidir. Bilgi bir kitabın, bir veri bankasının, bir yazılım programının içinde bulunan ve orada kalan birşey de değildir. Oradakiler yalnızca veridir. Bilgi her zaman insanın içindedir, bir insan tarafından öğretilir ve öğrenilir, doğru ya da yanlış kullanılır” [2, 292] İnsan dünyaya gönderilmiş olan varlıkların içerisinde en değerli varlıktır. Kâinatta var olan varlıkların hepsi insanın hizmetine sunulmuştur. Bu kadar hizmete layık olan varlıkta o değerde önemli olması gerekmektedir. İnsana dünyaya geldiği andan itibaren çok büyük
528 sorumluluklar yüklenmiştir. Bu sorumluluklar insanın ihtiyaçlarına göre şekillenmektedir. İnsan ihtiyaçlarının artışına bağlı olarak insana götürülen hizmetlerde de artış görülmelidir. İnsan ihtiyaçlarını karşılamak için uygun kaynakların olması ve bu kaynakların ortaya çıkarılması içinde hedef, plan, eğitim ve gayret gerekmektedir. İnsanın ihtiyaç duyduklarına ulaşabilmesi kadar sahip olduğu kaynakları da kullanması çok önemlidir. Bu kaynakların kullanılmasında ve dağıtılmasında uygunluk ve ahenk olması da bir o kadar önemli olduğu gibi insan yönetimi de bu noktada bir o kadar önem kazanmaktadır. İnsana yapılacak yatırımın en önemlisi onu eğitmektir şüphesiz. Yani ona gerekli bilgiyi ve tecrübeyi vermek ve onu herşeyiyle donanımlı bir insan yapmaktır. Bu da ancak eğitim ile olabilecek bir olaydır. İnsanlar eğitim hayatına yani okul çağına geldikleri zaman genel hayat bilgisinden yoksun oluyorlar. İnsanı hayatın gerçek bilgisine yönlendirmenin önemi işte o zaman ortaya çıkıyor. Bazı ülkeler bunu daha çok baköğren metoduyla yapıyorlar, yani anneçocuk ilişkisiyle. Ancak, gelişmiş ülkeler kendi insanını kendi çok özel ihtiyaçları için yetiştirmek üzere ona eğitim yatırımı yapmayı da asla ihmal etmiyorlar. Bence en önemli noktalardan birisi bu. Yani okulaileçocuk saç ayağı oluşturulursa işte o zaman eğitim gerçekleşmeye başlayacaktır. Ama bu ayaklardan birini yok saymak büyük yıkımlara sebebiyet verecektir. Bu mesele tarih boyunca böyle olmuştur ve bundan sonra da böyle olmaya devam edecektir. İkincisi; insan iktisadi bir faktör ama diğer fiziki sermayelerden çok önemli bir farkı var. Adı üzerinde: İnsan... O halde insana insan gibi davranmak en büyük ihtiyaçalarımızdan bir tanesidir. Çünkü günümüzde insana verilen değeri yitirmiş durumdayız. İnsana insan gibi davranmanın da çok genel adı onu motive etmektir. Motivasyon, başarı ihtiyacının artırılmasıdır. Motivasyon, bir kurumda çalışan insanların ellerinden gelenin en iyisini yapması için gönüllerinin kazanılmasıdır. Bu işletme eğitim işletmesi de olabilir başka işletmeler de olabilir haliyle. Günümüzde en zor eğitim insan eğitimidir. Zamanın gerekliliklerine uygun yaşama isteği, gelişen teknoloji, insanların ihtiyaçlarının artması, insanların bazı değerlerden uzaklaşıyor olması bu eğitimin zorlaşmasının sadece birkaç sebebidir. Bu sebeplere bakıldığında eğitim için gerekli imkânları oluşturmadan insan eğitimi diye bir olay zor görünmektedir. Devletlerin eğitimin kalitesinin artması da otomatik olarak kaliteli insan yetiştirmekten geçmektedir. Bu yüzden eğitimde verimliliği artırmak için yönetenlerin nasıl hareket etmesi gerektiği konusunda tam donanıma sahip olması gerekir. Ama bir taraftan bakıldığında da yapılabilecek en iyi yatırım insana yapılacak yatırımdır. Çünkü getirisi en fazla olan yatırım olarak meseleye bakabiliriz. Bu yüzden bu alanda birçok projeye ve yatırıma ihtiyaç duyulmaktadır. İnsan, duygu ve düşünce yönüyle zengin ve derin bir varlıktır. Bu yüzden, onun his ve şuuruna hitap etmek ve ruhi varlığının gereğini yerine getirmek gerekir. Bu takdir, ona kıymet vermekle, değerli olduğunu hissettirmekle sağlanabilir. Bütün iş ve hareketlerini şuurlu bir şekilde yapan, böylece belli bir olgunluk kazanan kişi, en azından başkalarının kendi kıymetini bilmesini ister. Kıymetinin taktir edilmesi, kişiyi ruh ve moral bakımından tatmin edip, yaptığı işte daha faydalı hale gelmesini sağlar. [3, 278] Günümüzde insan yönetimiyle ilgili çalışılmış birçok esere rastlamaktayız. İnsan yönetimi hakkında kaleme alınmış “Cüneyt Ülsever’in 21. Yüzyılda İnsan Yönetimi Üretimin Temel Kaynağı İnsana Yeni Bir Bakış” isimli eser de bahsedilen çalışmalardan bir tanesidir. Eser insan kaynakları konusunda teori ve uygulama olmak üzere iki ana bölümden oluşmaktadır. Ama giriş bölümünde yapılan söyleşi, kitabı ve insan kaynakları kavramına, insan kaynaklarının Türkiye’deki algılayışını özetler ve kendisinin bu konuda Türkiye’de doktora düzeyinde ilk çalışmayı yaptığını belirtir. Kitap 322 sayfadan oluşmaktadır. Eser, Ülsever’in İnsan kaynakları alanında profesyonel olarak iş yaptığı 16 yıllık birikim ve çalışmanın deneyimiyle yazılmıştır. Eser bu bakımdan bu alanda diğer insan kaynakları kitaplarındanfarklılık göstermektedir. Eserin “teorik” bölümünden sonra verilen
529 “uygulama” bölümü insan kaynakları konusunda çalışma yapacak tüm firma ve kuruluşlara bir yol rehberi, başucu kitabı olma özelliği göstermektedir.
Eserin önsözü niteliğinde, Belgin Yazıcı’nın Ülsever’in “insan kaynakları” alanındaki çalışmalarını, ilgisini öğrenmeye dayalı bölümü karşımıza çıkmaktadır. Ülsever’in hayatına baktığımızda 1977’de ABD’de Harvard Üniversitesinde İnsan Kaynakları Ekonomisi Üzerine giriştiği doktorasını altı yıl sonra bitirdiği görülmektedir. Daha sonra Türkiye’ye dönen yazar bankacılık sektöründe insan kaynakları bölümünde uzun yıllar çalışmıştır. İlerleyen yıllarda kendi şirketini kurmuş ve yaptığı faaliyetlere danışmanlık hizmeti ile devam etmiştir.
1991 senesi insan kaynakları alanında büyük bir değişimin yaşandığı yıldır. O vakte kadar kimsenin önemsemediği insan kaynaklarının Türkiye’de modalaştırılmasına, bu konuya önem kazandırılmasına “Nobel Ekonomi Ödülü”nün Şikoga Üniversitesinden Gary Becker İnsan Sermayesi Teorisi alanındaki çalışmasını yaparak alması ile neden olur. Bu olaydan sonra Türkiye’de daha tanınmayan, bilinmeyen insan kaynakları birden bire önemsenir olmuştur. Ne var ki bu önemsemenin oldukça yüzeysel olduğuna değinerek çeşitli örneklere gidilerek insan kaynaklarının ülkemizdeki trajikomik serüveni anlatılmıştır. 1991’den sonra Türkiye’de İnsan kaynakları ve de Cüneyt Ülsever’in bu uzmanlık alanı artık dikkate alınır olmuşsa da ülkemizde yeterince anlaşılamamış “personel müdürlüğü” levhası indirilip “insan kaynakları” ya da “insan kaynakları departmanı” olarak değiştirmekle bu işin çözüleceği düşünülmüş gerçek anlamda insan kaynakları yatırıma dönüşmediği bu bölümde sohbet havasıyla anlatılır. İnsan kaynakları alanı çok geniş bir alanı kapsadığını düşünüldüğünün aksine ekonomi, işletmecilik, sosyoloji, psikoloji gibi birçok bilim dalını içerdiğini bu alanda çalışma yapacak kişilerin çok iyi bir eğitimden geçmesi gerekirken ülkemizde açılan sertifika programları ya da seminerlerle insan kaynakları uzmanlarının ortaya çıkışı alaylı bir dil, hoş bir üslupla anlatılır.
İnsana yapılacak yatırımın uzun zamana ve bütçeye ihtiyacı vardır. Bu sabır bekleyen süreci ise her ülkenin rahatlıkla beklemesi düşünülemez. Özellikle Türkiye gibi ülkelerin sabrının yeterli olmadığı bir başka gerçektir. İnsana yapılan yatırımlara öncelik tanıyan toplumlarda refah düzeyi daha yüksekken bu yatırımı yapmayan ülkelerde ise refah düzeyinin düşük olduğunu bilmemiz gerekmektedir. Şimdi değerlendireceğimiz eserden bazı bölümlerden kısaca bilgiler verecek olursak;
İnsan dünyada belirli hedefleri ve amaçları doğrultusunda hayatını devam ettiren bir canlıdır. Bu sebeple makinadan ayrılır. İnsanın sahip olduğu bir yaşantısı vardır. Makinaların dahi kullanma talimatları bir klavuz ile belirlenmiştir. İnsan iktisadi bir üretim aracı olarak görme yerine değişen dünyada ve yönetim biliminde insanın beşeri yönünün olduğu ve üretimde kalite ve iyileştirmenin insanın bu yönüne büyük ölçüde bağlı olduğu anlaşılır. İnsan ne kadar yaptığı işe karşı saygı ve ilgi duyarsa o ölçüde verimlilik artar. İnsanı değişime zorlayan nedenler çok iyi gözlenmeli ve eğitimde insan psikolojisine önem verilmelidir. Çünkü eğitim tamamen insan psikolojisi ile doğru orantılıdır. Eğitimde kaliteyi artırmak demek insanın psikolojisine ve değerlerine saygı duymaktan geçer. Özellikle günümüzde insanlar psikolojik olarak geçmişe oranla daha fazla saygı ve ilgiye muhtaçtır. Bunun sebebi de gelişen teknolojinin insanî ilişkilere etki etmesi olarak görülebilir. Sevgi, Mutluluk ve Gençler Açısından Bakış
Sevgi mutluluğun kaynağıdır. Sevgi öyle bir sırlı anahtardır ki; açamayacağı kapı yoktur desek yanılmış olmayız sanırım. Açılmayacak gibi duran kapıların en sonuna kadar sevgi sayesinde açıldığı, erişilemez denilen nice yerlere insanların sevgi sayesinde ulaştığı bilinen bir gerçektir. Bu yüzden eğitimde kalite de direkt olarak sevgi ile bağlantılıdır. Sevgisiz bir eğitim planlamak su vermeden çiçek yetiştirmeyi planlamak gibidir. Bu yüzden sevgi dolu yürekler günümüz neslinin en yukarılara çıkmasında bize yardımcı olacak en büyük rehberdir. Ama
530 maalesef insanlığın en fazla muhtaç olduğu değer de günümüzde sevgidir. Çevresinde sevgi dolu insanlar olan bir insanın da mutlu olacağı ve bu durumun da üretime yansıyacağını üzerinde durulur. Mutlu olmak için kişi kendisini iyi tanımalı ve onu mutlu edecek şeyi kendi adına bilmeli mutlu olmanın yollarını denemelidir. Eğitim için yapılan işin sevilmesi çok büyük önem arz etmektedir. Başarılı olan eğitimcilere bakıldığı zaman onların mesleklerini en fazla seven kişi oldukları görülmüştür. Zaten sevilmeden yapılan bir işten verim elde etmekte çok fazla mümkün olmasa gerek.bu bağlamdan yola çıkarak günümüz gençliğini yani yarının yöneticilerini, eğitimcilerini eğitirken hep bir sevgi çemberinde ele almamız gereklidir. Zira sevgisiz verilen eğitimin kökü sağlam olmayan ağaç gibi uzun ömürlü olması ve meyve vermesi zor olur.Yazarımız bu bölümde de her insanın mutlu olabileceğine, yeter ki istekli olsun, değinmiştir. Sosyal Psikoloji Açısından Bakış
Hayatta insan birçok yönlü yaşayabilmektedir. Bir bakıma bazen hayat insandan bunu talep etmektedir. Evde iken baba olması gereken bir müdür, ailesi içinde hala emirler yağdırmaya devam ederse problemler bitmek tükenmek bitmez o evde. Bu yüzden insan toplum içinde farklı bu statünün dışında da farklı davranabilir. Çünkü insanın birden fazla oynadığı rolü vardır. Aynı konu anne içinde söz konusudur. Evde anne, bankada işçi veya hastanede doktor olabildiği gibi. İnsan eğitimi alanında çalışma yapanlar insanın bu yönünü de göz önünde bulundurmalıdır. Yani insanları bulundukları yerlere göre ve çalışma alanlarına göre değerlendirmek gereklidir.
Ekonomi günümüzün güç kaynaklarının başında gelmektedir. Hele bir de bu kavram ihtiyaç sahibi devletler için daha bir önem arz etmektedir. Çünkü devletlerin gelişmesinde eğitim kadar ekonomide önemli bir yer tutmaktadır. Bu sebeple ülkemizde Turgut Özal ile başlayan herkes zenginleşebilir düşüncesi birçok kesim tarafından kabul edilmiştir. Çünkü ekonomik açıdan rahatlayan bir toplumda ahlakî bozukluklara rastlamak oldukça azdır. Bu yüzden yaza, devlet ticareti yasalarla korumalı, güvenli bir ortam oluşturmalıdır demekte ve önemli bir noktaya değinmektedir. Endüstriyel Psikoloji Açısından Bakış
Endüstrinin yönetimini elinde bulunduruan insanoğlu hayatın her alanında olduğu gibi bu alanda da aynı hareketleri sergilemektedir. İnsanlar farklı olsalar bile bazı ortak olaylarda aynı tepkiyi sergilerler. Çalışma arkadaşlarıyla yarış halinde olan insan diğerlerinin önüne geçmek ve bunun karşılığında daha fazla ödül almak isteyecektir. İnsanların bu durumu hiçbir yerde kolay kolay değişmeyeceğini belirtir. İnsan mutlu olabilmek için doğru mesleği seçmelidir. Kişiliklerine uygun meslekler seçemeyen insanlar, sevmedikleri bir mesleği yapmaya başladığında kişiliklerini değiştirerek doğal olmaktan çıkarlar. Bu yüzden iyi bir eğitimle insanlar uygun mesleklere yönlendirilirse o zaman sorunlar en aza indirgenmiş olur. Üretimin kalitesinin yükseltilmesi insanın kalitesine bağlıdır. Kalite arttıkça üretimde de kalite artar. Bu eğitim alanında da böyledir. Eğitmenlerin kalitesinin artması demek bilgi üretiminin artması demektir. Bilginin artması da devletin gelişip kalkınması ve insanların huzur ve rahatlarının artması demektir.
Dünyada bir taraftan yapıcı güçler çalışırken diğer taraftan da yıkıcı güçler boş durmamaktadır. Dış dünyanın rekabetten ve eğitimsizlikten doğan yıkıcı tarafına karşılık, eğitim müesseselerinin yapıcı, onarıcı bir yanı vardır. Bu nedenle insanlar okul ortamı dışında sosyal bir ortama, faaliyete yönlendirilirken dikkat edilmelidir. İçinde bulunulan toplum çok iyi tanınmalı çalışanların bu toplumun birer üyesi olduğu unutulmayarak sosyal faaliyetler bunlara göre düzenlenmelidir. Kurum kültürünün oluşturulması için öncelikli kararlılık, süreklilik ve tutarlılık
531 gereklidir. Bu ilkelerden birinden taviz verildiğinde bu ilkeler çalışanlar üzerinde etkisini yitirecektir. Çalışanlardan beklenilen erdemli olma durumları işletmeleri yöneten kişilerin de aynı erdemlerle donanmış olmasına bağlıdır. Yoksa “Balık baştan kokar.” sözündeki durum ortaya çıkacaktır diyerek yazar insanları bu konuda uyarmaktadır.
İnsanoğlu yaptıkları işten ve iş çevresindeki memnuniyetten kaynaklanan enerji ile daha verimli çalışır. İş hayatında maddi doyumun gerekli bir faktör olduğunu düşünebilirsek de yeterli bir faktör olduğunu söyleyemeyiz. Bu yüzden, insanı çalışmaya sevk etmenin yolları araştırılmış ve ortaya çok ilgi çekici sonuçlar, çıkarılmıştır. [4, 251] Her kuruluş, çalışanlarına ilişkin etkili ve objektif kararlar verebilmek, çalışanlarının başarı ve başarısızlıklarını gözlemlemek, değerlendirmek ve kabiliyetlerini geliştirici yöntemleri uygulayabilmek için, Performans değerlemesi sistemini kurmak zorundadırlar. Personel Değerlendirmesi olarak da bilinen Performans değerlendirmesi; personelin özelliklerinin işin ihtiyaçlarına ne derece uygun olduğunu ve istek performansını araştıran bir analiz tekniğidir. [5, 30]
İnsan kaynakları ölçülebilir hedefler ortaya koyarak hedefe ulaşabilme düzeyini sayısal olarak ifade edebilmelidir. Ancak konu insan olunca konuya bir makine gibi yaklaşılamaz, insanın başarısının ölçülmesi oldukça karışık ve zor bir iştir. Bu alanda kişisel performans değerlendirmesi mutlaka yapılmalı insan kaynaklarının bol olduğu Türkiye’de uzmanların önerdiği gibi değerlendirme yapılmalıdır. Bir eğitimcinin performansı işine verdiği değerle paraleldir. Bir konuyu dert edinme veya nasıl olacağı konusunda ısdırap duyması performansını olumlu yönden etkileyecektir. Bu yüzden eğitmenlerden yeterli performans elde edinilmek istiyorsa öncelikle onlardaki meslek sevgisi ve insan yetiştirmenin gerekliliği duygusunu uyandırmak gerekmektedir. Bu da ancak onlara bu konuda gerekli bilgiyi vermekle, bu konuda yapılacak seminer ve konferanslarla, ikili görüşmelerle mümkündür. Aksi taktirde insan bilmediği şeye düşman, sahip olamadığı şeye zıt olabilmektedir bazen. Görev Derecelendirme
Bir iş yerinde veya kurumda çalışanlara verilen görevlerin değerlendirilmesi ve derecelendirilmesi performans değerlendirmesi kadar ehemmiyete sahiptir. Bilindiği üzere görev derecelendirmesinin yapılmasında dünyaca kabul edilen 12 tane faktör mevcuttur. Görev derecelendirmesi yapanlar sayacağımız bu 12 faktöre göre yapmaktadır. Bunlar: Öğretim faktörü, TecrübeÖn Yetişme, Yabancı Dil Bilgisi, Zihinsel Zorlanma, Hataların Sonuçlarından Sorumluluk, Görev Türü, Gizlilikten Sorumlu Olmak, İş ilişkileri ile İşbirliği Sorumluluğu, Genel Yetenekler, Yöneticilik, Bağımsız Çalışma, Görevin Karmaşıklığı. Bir insanın öncelikli olarak yönetici olunması için kişinin kendisini sevmesi gerekmektedir. Kendisiyle barışık olmayan bir yönetici idare ettiği kurumda da barışı temin etmesi zordur. Türkiye’de yöneticiler bulundukları yerlerde tek söz sahibi kendilerinin olmasını isterler, astlarını yetkilendirmek istemezler. Bu nedenle ortaya çıkan sorunlarda tek sorumlu yöneticiler olarak görülür. Yöneticilerin bu tutumu astların sorumluluk sahibi olduğunu düşündürmez. Kitabın son bölümünde hem insan kaynakları hem de yazarımızın insan kaynaklarıyla tanışması ve Türkiye’de insan kaynaklarının tarihi maddeler halinde anlatılmıştır. Devam eden sayfalarda gazetede yayımlanan köşe yazıları yer almıştır. İnsan kaynakları alanının ülkemizde modalaştığını, gerçek anlamda insanlarla diyalogu bilmeyen insanların eğitimci olarak ortaya çıktığı görülmeye başlanmıştır. Yazarımız uzmanlara öneri niteliğinde bazı bölümlerde yazılar kaleme almıştır. Kurum kültürünün her şeyden daha önemli olduğunu unutmadan, eğitim verilenyerlerde bir kurum kültürü oluşturulmalıdır. İnsan kaynaklarının tek alanda uzmanlaşması düşünülemez. İnsan kaynakları uzmanı ve eğitimci olan herkeskesinlikle sorgulayıcı bakışla hayata bakmalıdır. Bir felsefeci çözümlemesine sahip olmalı ve bulunduğu durumu sorgulayabilmeli, tek bir doğrunun değil sürekli doğruların peşinde olmalıdır. Kamuda
532 oluşturulan politikalar ve genel eğilimler insan kaynakları alanında yapılacak planlamaları olumsuz etkilemektedir. Kamuda “İşi, ehli olana verme yerine biat edene verme” geleneğinin sebebi yazara göre bizleriz. Bu yüzden eğitimde verimliliğin artması arzulanıyorsa iş naehline değil hak edene verilmelidir. İşte o zaman artışı gözlemlemek mümkündür. Cüneyt Ülsever’in 21. Yüzyılda İnsan Yönetimi, kitabının ikinci bölümünde birinci bölümde verilen teorik bilgi desteklenerek uygulamada ihtiyaç duyulan bilgi ve dokümanlar sunularak, nasıl yapılacakları üzerinde durulmuştur. [6] Yani 2. Bölüm pratik bölümüdür diyebiliriz. Cüneyt Ülsever bu kitabıyla insan yönetimi alanına çok büyük bir katkı getirmiştir. Eğitimde kaliteyi artırmak isteyenlerin ya da insanla diyalog halinde olan herkesin bu alanda bizlere yol gösterici olan bu kitaptan kesinlikle istifade etmesi gerektiği düşüncesindeyiz.
[1]
Artan S., “İnsan Kaynakları Yönetimi Ve Ülkemizdeki İşletmeler”, Human Resources Dergisi, Y:1, S:4, (Şubat, 1997), S. 19. [2] Druker F. P., Kapitalist Ötesi Toplum, (Çev. Belkıs Çorakçı), İnkilap Kitabevi, Yönetim Dizisi, İstanbul, 1994, S.292. [3] Gümüş M., Yönetimde Başarı İçin Altın Kurallar, Alfa Yay. NO:271, İstanbul, 1999, S.278. [4] Erol E., İşletme Örgütleri Açısından Yönetim Psikolojisi,İstanbul,1979, S. 251. [5] Kozak M. A., Otel İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi Ve Örnek Olaylar, Detay Yay. NO:7, Ankara, 1999, S.30. [6] Ülsever C., 21. Yüzyılda İnsan Yönetimi, İstanbulAlfa Yayım Dağıtım Ltd. Şti., Yayın No: 3, S.322, ISBN:975297206X, İstanbul Ocak 2005 www.iibf.deu.edu.tr/dergi/1139574824_1.pdf (12.03.2013) www.biyografi.net/kisiayrinti.asp?kisiid=2642 (03.09.2016)
УДК 378 Özdemir E. D. 1 , Özdemir C. 2 1 MA., Uluslararası Burç Üniversitesi, Sarayevo, Bosna Hersek e-mail: deryaelif44@hotmail.com 2 MA., Uluslararası Burç Üniversitesi, Sarayevo, Bosna Hersek e-mail: cemal.ozdemir@sdu.edu.kz YABANCILARA TÜRKÇE ÖĞRETİMİNDE KULLANILAN YAZMA TEKNİĞİ Abstract. The most important purpose of writing activities, student’s boring, repetitive, monotonous, instead of the original articles, flowing, thoughts and feelings in an interesting way is to transpose that. Starting from primary education to higher education classes that kills innovation, students away from thinking, rather than an oppressive education system, questioning, criticizing, has made access to information and skills, constructive, the developer aims which educate individuals on behalf of an educational approach is an important step to meet the needs of today's application. In this context, was writing a review article on the importance of teaching Turkish. жүктеу/скачать 9,92 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|