Вынікі і іх абмеркаванне. Праблема наканаванасці чалавечага лѐсу і магчымасці
існавання абаронцы з іншасвету паслядоўна распрацоўваецца ў апавяданні
Р. Баравіковай ―Анѐл-Ахоўнік‖ са зборніка ―Вячэра манекенаў‖. Лідзе, галоўнай гераіні
твора, неверагодным чынам удаецца пазбегнуць небяспекі (скразняк зачыніў акно, калі ў
кватэру да жанчыны намагаліся прабрацца зламыснікі). З ліста, які пакінула ѐй бабуля
перад сваѐй смерцю, галоўная гераіня даведваецца, што мае нябачнага заступніка:
―Радуйся гэтай ласцы Божай, Лідачка, маліся Богу і свайму Анѐлу-Ахоўніку, райся з ім,
спадзявайся на яго, прасі ў яго рады і вер яму, ѐн – твой шчаслівы лѐс, Лідачка‖ [2, с.
181]. Так бабуля папярэджвае сваю ўнучку аб смяротнай небяспецы, якая чакае Геніка, і
просіць не адпускаць хлопчыка адзінаццатага ліпеня на возера. Спрабуючы падмануць
лѐс, Ліда робіць усѐ магчымае дзеля выратавання малодшага брата – і ѐй гэта ўдаецца,
але цаной уласнага жыцця. Такім чынам рэалізуецца матыў расплаты за выбар, за
імкненне зазірнуць у трансцэндэнтнае: чалавек можа мяняць свой лѐс і лѐс іншых, але за
кожнае рашэнне ѐн нясе адказнасць.
Калі ў Р. Баравіковай анѐл-ахоўнік не набывае свайго ўцялесненага аблічча, то ў
Барыса Пятровіча вобраз абаронцы рэалізуецца праз самыя звычайныя прадметы. У
апавяданні ―Люстэрка‖ функцыю анѐла-ахоўніка выконвае згаданы ў назве прадмет.
Цікавую інтэрпрэтацыю гэты вобраз набывае і ў іншым апавяданні пісьменніка з цыкла
―Непатрэбныя рэчы‖ – ―Кніга‖. Галоўны герой твора атрымлівае ў падарунак ад старога
палешука не што іншае, як кнігу. Яна адразу ўражвае Йванку сваімі магчымасцямі. На яе
старонках хлопец знаходзіць звесткі не толькі па розных навуковых дысцыплінах, а і пра
"SCIENCE AND EDUCATION IN THE MODERN WORLD: CHALLENGES OF THE XXI CENTURY"
