18
де рим құқығында «corrumpire» деген термин пайда болып, «бүлдіру», «біреуді сатып алу» деген
мағынаны білдіріп, билікті асыра пайдаланушылық жағдайы болған кезде қолданылған. Мем-
лекет неғұрлым орталықтандырылған болса, соғұрлым азаматтардың мемлекеттік деңгейдегі істі
өз бетінше шешуі шектеулі болады, осыған орай төмендегі және жоғарыдағы шенеуніктер қатаң
қадағалаудан босағысы келген адамдардан жасырын түрде пара алып, сөйтіп заңды бұзушы-
лыққа жол беріледі. Сыбайлас жемқорлықтың осындай «төзімді нормасы» әсіресе өндірістің
азиялық тәсілінде байқалады. Сөйтіп, Артхашастраның авторы сараң шенеуніктердің мемле-
кеттік мүлікті талан-таражға салудың 40 тәсілін көрсеткен.
Сыбайлас жемқорлықтың жаңа қарқынмен кең өріс алуы ХІХ ғасырдың соңы мен ХХ
ғасырдың басына келеді. Бір жағынан, іс-шараларды мемлекеттік реттеу дәрежесі көтеріліп,
осыған орай, шенеуніктердің билігі күшейе түсті. Екінші жағынан, ірі кәсіпкерлік пайда болып,
олар өз мақсатына жету үшін «мемлекетті сатып алуға» кірісті. Дамыған елдерде (Екінші дүние-
жүзілік соғыстан кейін Батыс Еуропа елдерінде) саяси партиялардың маңызы өскен сайын
партиялық сыбайлас жемқорлық кең етек ала бастады. ХХ ғасырдың екінші жартысында «үшін-
ші әлем» елдері саяси дербес ел болып дамыған кезде, олардың мемлекеттік аппараты алғашқы
кезден бастап сыбайлас жемқорлық жолына түскен еді. «Үшінші әлем» елдерінде «төменнен
жоғары жаққа қарай» сыбайлас жемқорлық түрі кездеседі, бұндай жағдайда парақор басшы өз
кінәсін мойындамай, қарамағындағы қызметкерлерді жазаға тартады. Сондай-ақ «жоғарыдан
төменге қарай» сыбайлас жемқорлық түрі де болған, бұндай жағдайда жоғары қызметте тұрған
шенеуніктер ашық түрде пара алып, алған парасымен қарамағындағы қызметкерлермен
жартылай бөліскен (сыбайлас жемқорлықтың осындай жүйесі Оңтүстік Кореяда байқалады).
«Үшінші әлем» елдерінде (Филлипинде, Парагвайда, Гаитиде, Африканың кейбір елдерінде)
клептократиялық тәртіп орнаған, бұл елдерде сыбайлас жемқорлық барлық әлеуметтік-экономи-
калық қарым-қатынасты қамтыған және пара бермесе ешбір іс орындалмайды. 1990 жылдары
сыбайлас жемқорлық мәселесі аса өзекті мәселеге айналды. Осы кезде бұрынғы социалистік
елдерде сыбайлас жемқорлық аса үлкен қарқынмен дамыды.
ХХ ғасырда сыбайлас жемқорлық қарқын ала бастады, олар мына бағыттар бойынша
дамыды:
- сыбайлас жемқорлықтың түрі мен формасы көбейе түсті;
- ауық-ауық түрдегі сыбайлас жемқорлық жүйелі түрдегі
сыбайлас жемқорлыққа айналды;
- биліктің төменгі сатысында орын алған сыбайлас жемқорлық биліктің жоғарғы сатысында
кездесетін, одан әрі халықаралық сыбайлас жемқорлық сипатына ие болды.
Сыбайлас жемқорлық бірнеше себептерге байланысты пайда болады. Әлеуметтік-экономи-
калық себептер. Сыбайлас жемқорлықтың кеңістік ерекшеліктерін талдау кезінде айқындалған-
дай, елдегі сыбайлас жемқорлықтың өріс алу дәрежесі экономиканың даму деңгейіне тікелей
байланысты. Алайда керісінше фактіні байқауға да болады. Халықаралық Валюта қоры жүргіз-
ген зерттеудің нәтижесі бойынша сыбайлас жемқорлық ел экономикасының дамуына едәуір
кедергі келтіреді. Сондай-ақ сыбайлас жемқорлық елге келетін инвестициялар легін қысқартаты-
ны, дарынды адамдарды өнімсіз жұмысқа тартатыны, бай табиғи ресурстарды тиімсіз пайда-
лануға жол беретіні, сонымен қатар, сыбайлас жемқорлық құрылымдық экономикалық өркен-
деуді арттыруға бағытталған реформалардың жүргізілуін тежейтіні айқындалды. Елдің табиғи
ресурстармен (орман, минералдық, су ресурстары) жақсы қамтылуы да сыбайлас жемқорлықтың
дамуының бір факторы болып есептеледі. Білім беру жүйесі экономиканың өрістеуінің аса
маңызды жетістіктерінің бірі болып саналады. Қоғамның білім деңгейі неғұрлым жоғары болса,
соғұрлым моральдық-адами және құқықтық нормалардың бұзылуы
өте сирек кездеседі
2
.
Сыбайлас жемқорлықтың дамуына ықпал ететін факторлар болады. Солардың біреуі саяси
факторлар, бұған мемлекеттік құрылымда болатын ерекшеліктерді жатқызамыз. Қоғамның
демократиялануына байланысты сыбайлас жемқорлық «жаңа» салаларды игерді, бұл — саяси
партияларды, электораттық лауазымдық қылмыстарды қаржыландыру, сайлауда сайлаушылар
дауысының басым көпшілігін алуды қамтамасыз ету үшін саяси демеушілер жүйесін дамыту.
Демократияландыру үдерісі саяси қызметті жүзеге асыру үшін орталық биліктің біршама өкілет-
тіктерін аймақтық және жергілікті билікке беруді көздейді, ал бұндай жағдай кейбір басшыларға
жаңа конституциялық өкілеттіктерін асыра пайдалануға мүмкіндік береді. Мемлекетте қоғам-
дық-саяси бостандықтың орнығуы азаматтардың өзін мемлекеттің толық құқылы мүшесі ретінде
сезінуге, билікті жүзеге асыруға, қоғамның істеріне араласуға бейімдейді.
19
Ұйымдық-институционалды себептер. Экономика саласында мемлекеттің өкілеттігі кең
тараған жағдайда сыбайлас жемқорлықтың дамуына алғышарттар қалыптасады, ал бұл —
«мемлекет қоятын шектеулерден қашудың бірден бір тәсілі». Шектеулер неғұрлым көп болса,
соғұрлым сыбайлас жемқорлық өрістеп, тамыры тереңдей түседі. Билік және сыбайлас жемқор-
лықты бақылау бір-бірімен тығыз байланысты екені баршамызға мәлім. Сыбайлас жемқорлық —
биліктің қауқарсыздығының көрсеткіші. Нақты институционалды ұйымның болмауы, қызметтің
егжей-тегжейлі регламенттенбеуі, құқық бұзушылықтың бақыланбауы және жасалған қылмыс
үшін жауапқа тартылмауы басқару аппаратының қауқарсыздығына және сыбайлас жемқор-
лықтың дамуына әкеп соғады.
Құқықтық сипаттағы факторлар. Сыбайлас жемқорлық — бұл әлеуметтік жауыздық, бірін-
шіден, мемлекетке үлкен қаржылық нұқсан келтіреді, екіншіден, мемлекеттік биліктің беделіне
залал келтіреді, үшіншіден, қоғам мен мемлекет билігінің өкілеттіктерін моральдік түрде құла-
тады. Мемлекеттік аппараттың тиімсіз ұйымдастырылуының салдарынан қоғамда құқықтық
реттеудің кемшіліктері де орын алады.
1
Ағыбаев А.Н. Ответственность должностных лиц за служебные преступления. Алматы: Жеті жарғы, 1997.
2
http://www.ktk.kz/kz/news/video/2018/02/22/90700.
Достарыңызбен бөлісу: