Жалғаулық шылау түрлерінің кестесі

 

Сұраулық демеуліктер	Күшейт-кіш демеу-ліктер	Шектік (тежеу) демеулік-тері	Болжалдық демеулік-тер	Болымсыздық немесе қарсы мәнді, салыстыру демеуліктері	Нақтылау демеуліктері
ма, ме, ба, бе, па, пе, ше	-ақ, -ау, -ай, да, де, та, те	ғана, қана, тек, -ақ	-мыс, -міс	түгіл, тұрсын, тұрмақ, екеш	қой, ғой, -ды, -ді

Одағайға тән негізгі белгілер:

2. Сөйлемдегі басқа сөздермен грамматикалық байланысқа түспейді;

3. Сөйлем мүшесінің қызметін атқара алмайды.

Көңіл күй одағайлары шаттану, таңырқау, ренжу, өкіну, қуану мәнінде қолданылады: пәлі, алақай, пай-пай, уһ, әттеген-ай, қап.

Жекіру одағайлары тыйым салу, жекіру мәнінде айтылады: тәйт, тек, жә.

Шақыру одағайлары хайуанаттарды, жан-жануарларды қуу, шақыру мәнінде жұмсалады. Жылқыға қатысты құрау-құрау, моһ-моһ; сиырға қатысты ауһау-ауһау, әукім-әукім; қойға қатысты пұшайт-пұшайт; түйеге қатысты көс-көс; ешкіге қатысты шөре-шөре; итке қатысты кә-кә, айтақ-айтақ; мысыққа қатысты пырс, т.б. одағайлар қолданыла

ды.