Шығармашылығы:1938 жылы Қазақ көркем әдебиет баспасында оның алғашқы әңгімелер жинағы - "Бақыт"жарық көрді. Жинаққа енген әңгімелердің негізгі тақырыбы-колхозшылардың жаңа өмірі, олардың бай-құлақ элементтерімен және феодализмнің қалдықтарымен күресі. Ол әсіресе "Қарт кемел" және "Қайта туылу"сияқты. Соғыстан кейінгі әңгімелер 1949 жылы "Уақыт күші"атты жеке жинақпен жарық көрді. Олардың ішіндегі ең маңыздысы-халықтардың бауырластық достығына арналған "Уақыт күші", "Арман арманы", "Әсілжан" әңгімелері. әңгімелерде айқын көрінеді. Бүкіл жинақ арқылы адамның еркін Отаны үшін мақтаныш идеясы қызыл жіппен өтеді. Оның бай жазушылық талантын "Уақыт күші" (1948), "Алтын алқап" (1963) әңгімелер жинақтары дәлелдейді. Олар "Бақытты жаз" (1959), "Балзия", "Күн сәулесі" (1965), "Алыс жол" (1974), "Қызыл таң" (1970) романдарын жазды.
С. Омаров балалар әдебиетіне де қызығушылық танытты, ол жас оқырмандарға "Әңгімелер" (1952), "Аққу әні" (1955), "Бақыт жұлдызы" (1969) кітаптарын арнады.
С. Омаров аударма саласында да жемісті еңбек етті. Л.Н.Толстойдың балалар әңгімелерін, В.Катаевтың "Жалғыз желкен ақтайды", "Полк ұлы" повестерін және басқа да көптеген шығармаларды қазақ тіліне аударды. Сейтжан Омаров негізінен қысқа әңгімелер, новеллалар мен очерктер жазады. Көп жылдық әдеби қызметі үшін жазушы жиырмаға жуық әңгімелер, өлеңдер мен ертегілер жинағын шығарды: "Әңгімелер" (1952), "Аққу әні" (1956), "Таңдаулылар" (1957); "Саукен" (1959) өлеңдер жинағы; "Шуақты күн" (1965), "Даланың қызы" (1967), "Бақытты жұлдыз" (1969),"Өмір асулары" (1972), "Жолдар-жолдар" (1974) және т.б., еңбек күндері, оқушылар мен студенттердің өмірі, адамның қадір - қасиеті мен әдемі қасиеттері-мейірімділік пен жанқиярлық, Отанға деген адалдық және білімге деген құштарлық туралы баяндайды. 1958 жылы Детгиз С.Омаровтың балаларға арналған "Алтын мүйізді ақбөкен" ертегілер жинағын шығарды. Оның "Батылдардың достығы" атты әңгімелер мен ертегілер кітабы 1963 жылы басқа тілдерде жарық көрді.
Сейтжан Омарұлы Өзінің 80 жылдық шығармашылық қызметі барысында жүзден астам шығарма жасады: оның ішінде әңгімелер, повестер, очерктер және бір роман. Олардың едәуір бөлігі балаларға арналған. Ол ойлары кең, сөздері тар, оқырман ойланатын нәрсе болатындай етіп жазды. Замандастарының айтуынша, оның барлық әңгімелері мен очерктерінде бір маңызды ерекшелік бар: қарапайым жұмысшылардың мүдделері мен ұмтылыстарын түсіну және бұл туралы оқырманға айту. Оның көптеген шығармаларында бір ой бар: "әр адамды қалай бақытты етуге болады?"Қазақ әдебиетінің іргелі жетістіктері көзге көрінбейтін, бірақ ойластырылған субтекст-оның шығармашылық тәсілімен де көрінді. Оның әрбір шығармасында өмірге деген сүйіспеншілік сезіледі, онда арман мен көңілсіздік, қуаныш пен күмән сезіледі. Оның кейіпкерлері мен кейіпкерлері өздерінің берік өмірлік ұстанымдары мен төзімділіктеріне жанашырлық танытады. 1985 жылы 19 желтоқсанда Алматыда қайтыс болды.