Диагнозы. Гистидин мөлшерінін қанда жоғарылауын анықтауға сүйенеді (қалыпты
жағдайда бір айлық сәбиде оның концентрациясы 0,033 г/л болса, 1 ай мен 1 жас арасында
– 0,017 г/л). Диагнозды толықтыру үшін гистидин жүктемесін жүргізеді. L-гистидин
хлоридін 100мг/кг есебінен ереңгісін ашқарынға жеміс шырынына қосып береді.
Гистидин мөлшерін қанда жүктемеге дейін, сосын 1, 2, 4, 6 және 24 сағат өткен соң,
тәуліктік зәрде – жүктемеге дейін, одан кейін анықтайды.
Емі. Тағаммен гистидин түсу мөлшерін азайту, дерттегі құбылыс ерекшеліктеріне
сай емдәм тағайындау. Балалардың бұл аминқышқылына ең аз сұранымы тәулігіне 16-34
мг/кг.
Бұл кеселге алғашқы жылы ең жақсы тағам ана сүті болады. «Малютка», «Малыш»
қоспалары, қымыз, соя сүті де қолданылуы мүмкін. Рационға қосымша шырындар мен
жеміс пюрелері сау балаларға белгіленген мерзімде беріледі. Алғашкы қосымша тағам
ретінде көкөніс пюресі ұсынылады. Жылдың екінші жартысында жануар тағамдары
шектелген мөлшерде беріледі, бұл емдәм де гистидин денгейіне қатысты, сондықтан оның
мөлшерін қан мен зәрде анықтау бақылау орнына жүреді.
Тәулік рационнан толық шектелетін немесе өте аз мөлшерде берілетін гистидині көп
тағамдар: сиыр, тауық еті, жұмыртқа, сиыр сүті, ірімшік, сыр, арпа, бұршақ, күріш, бидай
ұны. Дәрілік ем симптоматикалық бағытта жүргізіледі.
16.4.4. ТРИПТОФАН АЛМАСУЫНЫҢ БҰЗЫЛЫСТАРЫ Триптофан алмасуы бұзылыстарынан болатын аурулар арасынан түрлі
синдромдар белгі:
бұларға жасуша бойында триптофан тасымалы кемістігі, түрлі энзимдер жетіспеушілігі әсерінен триптофанның никотин қышқылына ауысуында катализ бұзылысы, пиридоксинге сұраным жоғарылауы сияқты жайлар жатады. Бұлар
генетикалық детерминация бұзылыстарына қатысты топқа тән жалпы
психоневрологиялық және тері өзгерістерімен ерекшеленеді.
