Авторлық субьективті модальділігі және мүмкінділік модальділігі
“Because to influence a person is to give him one’s soul. He does not think his natural thoughts, or burn with his natural passions. His virtues are not real to him. His sins, if there such things as sins, are borrowed. He becomes an echo of some one else’s music, an actor of a part that has not been written for him. The aim of life is self-development. To realize one’s nature perfectly-that is what each of us is here for. People are afraid of themselves, nowadays. They have forgotten the highest of all duties, the duty that one owes to one’s self. Of course, they are charitable. They feed the hungry and clothe the beggar. But their own souls starve, and are naked. Courage has gone out of race. Perhaps we never really had it. The terror of society, which is the basis of morals, the terror of God, which is the secret of religion-these are the two things that govern us. And yet-“ [100,17].
Автордың кейіпкерлерге деген субьективті модальділігі және болжалдылық мағына
“To cure the soul by means of the senses, and the senses by means of the soul!” How the words rang in his ears! His soul, certainly, was sick to death. Was it true that the senses could cure it. Innocent blood had been spilled. What could atone for that? Ah! For that there was no atonement; but though forgiveness was impossible, forgetfulness was possible still, and he was determined to forget, to stamp the thing out, to crush it as one would crush the adder that had stung one. Indeed, what right had Basil to have spoken to him as he had done [100,155].
Автордың кейірпкерге деген субьективті модальділігінің теңеу арқылы берілуі
Енді бұрыңғы нәрестедей уыз денесі былғанып, арамданып қалған тәрізді, бұрыңғы кіршіксіз, аппақ кеудесіне енді қара құзғын ұя салып кеткен тәрізді, күнә-сұмдықты білмейтін ақ жүрегі арамдықтың неше атасын біліп, бұрыңғы қыз басы енді қатын болып қалған тәрізді, бұл былғанған дененің кірі, жанның күнәсі өмірің тазармайтын тәрізді [124,129].
Осы сөйлемде жазушы мәтін модальділігін білдіруде өзінің субьективті көзқарасын және кейіпкердің жан-дүниесін теңеулер мен метафоралар арқылы беріп тұр. Кейіпкердің жағдайын әсіресе тәрізді модальді сөзі арқылы теңеп айқындап тұр.
Достарыңызбен бөлісу: |
