Автордың субьективті модальділігі, пайымдау және болжалдылық But perhaps it had been only his fancy that had called vengeance out of the night and set the hideous shapes of punishment before him. Actual life was chaos, but there was something terribly logical in the imagination. It was the imagination that set remorse to dog the feet of sin. It was the imaginationthat made each crime bear its misshapen brood. In the common world of fact the wicked were not punished, nor the good rewarded [100,169].
Авторлық субьективті модальділік. Жек көру сезімі A cry of pain and indignation broke from him. He could see no change, save that in the eyes there was a look of cunning and in the mouth the curved wrinkleee of the hypoctrite. The thing was still loathsome-more loathsome, if possible, than before-and the scarlet dew that spotted the hand seemed brighter, and more like blood newly spilled. It seemed to have crept like a horrible disease over the wrinkled fingers. [100,187].
Автордың субективті модальділігі аяныш сезімі Сорлы Ақбілек сен жыламай кім жыласын? Тас емшегін жібіткен, тар құрсағын кеңіткен, аруанадай анаңнан айырылдың! Келешектегі бақытты өміріңнің кілтіндей көріп, сары майдай сақтаған алтын қазынаңнан айналдың! Ар-ұятың төгілді, адамшылығың жойылды. Жас нәуетек жүрегің-соқпай жатып өрт болды. Жаңа шыққан жауқазын-піспей жатып жоқ болды. Шам-шырақтай жас жаның-жанбай жатып шоқ болды. Есіл ерке балалық-аяққа құйғанастайын шолтаң етті-тоқталды. Жыла, жасың бұла! Жасыңмен қайғың жуылсын! Жасыңнан теңіз жиылсын! Теңізді дауыл толқынтсын! Құтырсын толқын, туласын! Зарлатқан сені мұндарлар тұншықсын-суың да улансын! Қатын-қызы тұл қалып, сендей болып шуласын! [124,130].
Ал кейіпкерлердің бір-біріне деген субьективті модальділігін білдіруіне ке кейіпкерлердің өзара тікелей қатынасы болып табылады. Кейіпкерлердің бір-біріне деген субьективті бағалағыш модальділігі көбінесе диалогтарда немесе бір-бірін сипаттағанда кездестіруге болады.
Тамсану “You have a wonderfully beautiful face, Mr.Grey. Don’t frown. You have to. And beauty is a form genius-is higher, indeed, than genius, as it needs no explanation. It is of the great facts of the world, like sunlight, or spring-time, or the reflection in dark waters of that silver shall we call the moon. It cannot be questioned. It has its divine right of sovereignty. It make prices of those who have it. You smile? Ah! When you have lost it you won’t smile…. People say sometimes that beauty is only superficial. That may be so, but at least it is not superficial as thought is. To me, beauty is the wonder of wonders”. Live! Live the wonderful life that is in you! Let nothing be lost upon you. Be always searching for new sensations. Be afraid of nothing…. Youth! Youth! There is absolutely nothing in the world but youth! [100,21].