6-сурет. ДНҚ репликациясы.
Шырышты қабығы жоқ вируленттi емес бактериялар мутация арқылы пайда болады. Олар қоректiк ортада кедiр-бұдыр шоғыр (R-штамм) түзеді. Тышқандарға осындай бактерияларды енгiзсе, онда олар фагоцитоз нәтижесiнде бактериялық клеткаларды жойып, тiрi қалады. Бiрақ вируленттi S-бактерияларымен иньекцияланған тышқандар өкпесiнiң қабынуынан өледi. Ал, алдын ала қыздыру арқылы шырышты қабығынан айырылған S-бактериямен иньекцияланған тышқандар тiрi қалады.
Тышқандарға пневмококтың R-штамын және қыздыру арқылы капсуласынан айырылған S-штамын бiрге енгізгенде, олар тiрi қалуы керек еді, алайда олардың барлығы өлiп қалады. Пневмониядан өлген тышқандардан шырышты қабығы бар S-вируленттi штамм бөлiнiп алынды. Демек, S-штамының вируленттiк қасиетiн анықтайтын зат R-штамға өтетiнi анық болды. Көп жылдар бойы вируленттi емес бактерияның вирулентті бактерияға трансформациялануы жұмбақ болып келедi. Тек 1944 ж. Эвери, Мак-Леод және Мак-Карти трансформациялаушы фактордың ДНҚ екенiн көрсеттi. ДНҚ-ның бір бактериядан басқаға өтуі арқылы соңғысының қасиетінің өзгеруі трансформация деп аталады. Яғни организмнің қасиеті ДНҚ-ға тікелей байланысты екен, демек ол ген болып саналуы керек. Кейбiр вирустар ДНҚ-дан емес РНҚ-дан құралған, сондықтан олар ретровирус деп аталады. Сонымен барлық эукариоттарда және прокариоттардың басым көпшiлiгiне ген болып ДНҚ саналады, тек ретровирустарда – РНҚ саналады.
ДНҚ синтезі. Дезоксирибонуклеин қышқылының негiзгi құрылымдық бiрлiгi нуклеотид. ДНҚ молекуласы бiр-бiрiне оралған қос тiзбектен құралған. Әдетте бiр тiзбектегi аденинге (пурин негізі) сутектi байланыс арқылы екiншi тiзбекте әрқашанда тимин (пиримидин негізі), ал гуанинге (пурин) цитозин (пиримидин) сәйкес келедi: А – Т, Г – Ц. Осындай толықтырылатын тiзбек комплементарлы деп аталады.
2. Генетикалық код
1-негiз
|
2-негiз
|
3-негiз
|
У
|
Ц
|
А
|
Г
|
У
|
УУУ
УУЦ
УУА
УУГ
|
Фен
Лей
|
УЦУ
УЦЦ
УЦА
УЦГ
|
Сер
|
УАУ
УАЦ
УАА
УАГ
|
Тир
Стоп
|
УГУ
УГЦ
УГА
УГГ
|
Фен
Стоп
Три
|
У
Ц
А
Г
|
Ц
|
ЦУУ
ЦУЦ
ЦУА
ЦУГ
|
Лей
|
ЦЦУ
ЦЦЦ
ЦЦА
ЦЦГ
|
Про
|
ЦАУ
ЦАЦ
ЦАА
ЦАГ
|
Гис
Глн
|
ЦГУ
ЦГЦ
ЦГА
ЦГГ
|
Арг
|
У
Ц
А
Г
|
А
|
АУУ
АУЦ
АУА
АУГ
|
Иле
Мет
|
АЦУ
АЦЦ
АЦА
АЦГ
|
Тре
|
ААУ
ААЦ
ААА
ААГ
|
Асп
Лиз
|
АГУ
АГЦ
АГА
АГГ
|
Сер
Арг
|
У
Ц
А
Г
|
Г
|
ГУУ
ГУЦ
ГУА
ГУГ
|
Вал
|
ГЦУ
ГЦЦ
ГЦА
ГЦГ
|
Ала
|
ГАУ
ГАЦ
ГАА
ГАГ
|
Асп
Глу
|
ГГУ
ГГЦ
ГГА
ГГГ
|
Гли
|
У
Ц
А
Г
|
Клетка бөлінер алдында, интерфазаның S-кезеңінде ДНҚ синтезі еселенуi, репликациясы өтіп, жаңа клеткалар бастапқы клеткаларға тән генетикалық информация алады. ДНҚ репликациясында басты рөлдi ДНҚ-полимераза ферментi атқарады. ДНҚ аутосинтезі репликациялық айыр құрылуынан басталады (6-сурет). Бұл процеске ерекше хеликаза ферментi қатысады. ДНҚ ажырағаннан кейiн де ДНҚ-полимераза жаңа тiзбектi синтездей алмайды, өйткенi ДНҚ құрылымында топологиялық қиындықтар бар. Ол ДНҚ-ның тығыз оралу дәрежесiне байланысты. Бұл қиындық гираза ферменттерiнiң (топоизомераза, т. б.) әсерi арқылы шешiледi: оралманың iлiнген тiзбектерiн кесiп ажыратады да, репликациялық айырдағы қысымды төмендетедi.
Достарыңызбен бөлісу: |