Дәріс 1 Тақырып: Педагогика ғылымының дамуы және педагогикалық іс-әрекетке даярлық Мақсат
Өзін-өзі бақылауға арналған сұрақтар
жүктеу/скачать 91,51 Kb.
|
4. darister, mugalimnin zertteu madenieti (1)
- Бұл бет үшін навигация:
- Дәріс 5 Тақырып: Ғылыми білімнің негізгі формалары Мақсат: Ғылыми білімнің негізгі формаларымен танысу
| Өзін-өзі бақылауға арналған сұрақтар:
1 Қазіргі таңда, ғылымның дамуының мәні неде? 2 Ғылыми білімнің мәні? 3 Ғылыми таным деңгейлері атаныз? Әдебиеттер: 1 Аубакирова Р.Ж. , Нурбекова М.А. Педагогикалық зерттеу әдістемесі: Оқу құралы.-Астана: Фолиант, 2011.-128б 2 Қалиева Э. И. Ғылыми зерттеу әдістемесі. Оқу-әдістемелік құрал. 2005-145б 3 Пошаев Д.К. Ғылыми-педагогикалық зерттеу негіздері. Оқу құралы. – Шымкент; М. Әуезов атындағы ОҚМУ, 2003ж. 111 б. 4 Брежнова Е.В., Краевский В.В. Основы учебно исследовательской деятельности студентов. М..,2005 5 Асқарова Е.С. Ғылыми зерттеулердің негізі.А..,-2005 6 Шкляр М.Ф. Основы научных исследований. М....,2009 Дәріс 5 Тақырып: Ғылыми білімнің негізгі формалары Мақсат: Ғылыми білімнің негізгі формаларымен танысу Жоспар: 1. Ғылыми факт деген не. 2.Ғылыми проблема және идея түсінігі. 3. болжам және оны дәлелдеу. Заң мен теория. 1 Ғылыми факт Ғылымның дамуы, яғни жаңа білім алу-зерттеушінің қызметінде белгілі бір логикалық дәйектілікке ие күрделі шығармашылық процесс. Жалпы, бұл ғылыми білім формаларының дамуының прогрессивті сипатына сәйкес келеді. Ғылыми білімнің негізгі формалары - ғылыми факт, ғылыми проблема, идея, гипотеза, теория, заң. Кез – келген ғылыми зерттеу фактілерді жинаудан, жүйелеуден және жалпылаудан басталады (латынның "factum" - жасалған, орындалған). Әдетте шындық фактілері мен ғылыми фактілер ортақ. Шындық фактілері - бұл іс жүзінде болған немесе болып жатқан оқиғалар, құбылыстар; бұл зерттелетін объектілердің әртүрлі жақтары, қасиеттері, қатынастары. Ғылыми фактілер - бұл шындықтың саналы түрде көрінетін фактілері, сонымен қатар эмпирикалық пайымдаулар түрінде ғылым тілінде дәлелденген, мағыналы және бекітілген. Теорияларды сынақтан өткізуде, растауда және теріске шығаруда фактілер үлкен рөл атқарады. Фактілерге сәйкестік-ғылыми теорияға қойылатын маңызды талаптардың бірі. Ғылыми зерттеудің эмпирикалық кезеңінде фактілерді алу (алу) процесі, оларды бастапқы өңдеу және бағалау жүреді. Алынған фактілерді ғылыми тіл тұрғысынан түсіну және қатаң сипаттау, фактілерді әртүрлі негіздер бойынша жіктеу және олардың арасындағы негізгі тәуелділіктерді анықтау жүзеге асырылады. Зерттеудің теориялық кезеңі фактілерді тереңірек талдаумен, зерттелетін құбылыстардың мәніне енуімен, шындық құбылыстарын түсіндірумен байланысты. Әрі қарай, осы кезеңде болашақ оқиғалар болжанады және осы негізде іс-қимыл принциптері, әртүрлі процестерді практикалық басқару бойынша ұсыныстар жасалады. Ғылыми проблема Ғылыми проблема дегеніміз қоғамдық өндірістің, рухани ізденістердің тарихи жаңа кезеңдегі объективтік ізденістерінің әзірге шешуі табылмаған бірақ табылуы қажетті мәселсі. Танымдық міндеттер ― ғылыми проблеманы шешіге қажетті істерді рет-ретімен жүзеге асыруды қажет ететін істерді істеу. Таным және таным әдістері: ойлау, қисын, талдау (анализ) және қорытымдау (синтез), абстракциялық, эмпирикалық, тәжібрибелік танымдар. Мәселе зерттеудің бастапқы кезеңін білдіреді, онда зерттеуші белгісіздердің бар-жоғын біледі және іздеу, танымдық іс-әрекет арқылы белгісізді белгілі ету мақсатын қояды. Жалпы жағдайда мәселе қалаған және нақты арасындағы сәйкессіздік деп түсініледі. Таным мәселесі сана құбылысы ретінде қайшылықты және жан-жақты. Проблеманыі шешудің нәтижесі - идея немесе гипотеза, ал мәселені шешудің нәтижесі – теория. Идея - (грек. түрі, тегі, бейнесі, тәсілі) - бұл объективті шындық құбылыстарының мәнін ойда көрсету және түсіну, оларды одан әрі тану және практикалық қайта құру перспективаларын түсіну формасы. 3 Ғылыми болжам Ғылыми болжам - теориялық және тәжірибелік деректерді тұжырымдауға және дамудың объективті заңдылықтарына сүйене отырып, табиғат пен қоғамның, зерттелмеген немесе тәжірибеде әлі де болса анықталмаған құбылыстарын болжау. Гипотеза-бұл бірқатар сенімді фактілер негізінде тұжырымдалған болжам түріндегі білім. Оның пайда болуымен гипотетикалық білім сенімді емес, ықтималды, сондықтан негіздеу мен тексеруді қажет етеді. Егер тексеру барысында гипотезаның мазмұны эмпирикалық мәліметтерге сәйкес келмесе, онда гипотеза қабылданбайды. Егер гипотеза расталса, онда гипотезаның ықтималдығының белгілі бір дәрежесі туралы айтуға болады. Гипотезаны растайтын фактілер неғұрлым көп болса, оның ықтималдығы соғұрлым жоғары болады. Осылайша, тексеру нәтижесінде кейбір гипотезалар теорияға айналады, басқалары нақтыланады және түзетіледі, ал басқалары егер оларды тексеру теріс нәтиже берсе, жаңылыс ретінде жойылады. Гипотезаның ақиқатының шешуші критерийі-бұл барлық формалардағы тәжірибе, ал шындықтың логикалық критерийі мұнда көмекші рөл атқарады. Бірқатар гипотезаларды алға жылжыту-ғылымның ең күрделі істерінің бірі. Өйткені, олар алдыңғы тәжірибемен тікелей байланысты емес, бұл тек ойлануға серпін береді. Ғылыми гипотеза – бұл шындық немесе жалғандық әлі дәлелденбеген, бірақ ерікті түрде емес, бірқатар ережелер-талаптар сақталған болжамды білім. Атап айтқанда, гипотеза белгілі және дәлелденген фактілерге қайшы келмеуі керек; гипотеза сенімді белгіленген теорияларға сәйкес келуі керек; ұсынылған гипотезаның практикалық тексеруге қол жетімділігі; гипотезаның максималды қарапайымдылығы Расталған жағдайда гипотеза теорияға айналады. 4 Заң мен теория Теория-бұл объективті шындықтың белгілі бір саласында тұрақты және бар байланыстардың тұтас көрінісін беретін логикалық негізделген және тәжірибеде дәлелденген білім жүйесі. Теорияның негізгі міндеті-көптеген эмпирикалық фактілерді сипаттау, жүйелеу және түсіндіру. Теория-бұл құбылыстың мәні туралы шынайы, дәлелденген, расталған білім жүйесі, зерттелетін объектінің құрылымын, жұмыс істеуі мен дамуын, оның барлық элементтерінің, жақтары мен қатынастарының байланысын жан-жақты ашатын ғылыми білімнің жоғары формасы. Гипотезалар, теориялар мен идеялар кейде эксперименттер, ғылыми зерттеулер және кейінгі ашылулар кезінде жоққа шығарылады. Теорияның негізгі элементтері Қазіргі ғылымда теория құрылымының келесі негізгі элементтері бөлінеді: 1) Бастапқы негіздер - іргелі ұғымдар, принциптер, заңдар, теңдеулер, аксиомалар және т. б. 2) Идеализацияланған объект - зерттелетін заттардың маңызды қасиеттері мен байланыстарының абстрактілі моделі (мысалы, "мүлдем қара дене", "идеал газ" және т.б.). 3) теория логикасы - білімнің құрылымы мен өзгеруін түсіндіруге бағытталған белгілі бір ережелер мен дәлелдеу тәсілдерінің жиынтығы. 4) философиялық көзқарастар, әлеуметтік-мәдени және құндылық факторлары. 5) нақты принциптерге сәйкес осы теорияның негіздерінен салдары ретінде шығарылған заңдар мен тұжырымдардың жиынтығы. Ғылымның заңдары мен категориялары Ғылым заңдары құбылыстардың маңызды байланыстарын теориялық тұжырымдар түрінде көрсетеді. Принциптер мен заңдар екі немесе одан да көп категориялардың қатынасы арқылы көрінеді. Заңдардың ашылуы мен тұжырымдалуы ғылыми зерттеудің маңызды мақсаты болып табылады: заңдардың көмегімен объективті әлемнің объектілері мен құбылыстарының маңызды байланыстары мен қатынастары көрінеді. Нақты әлемнің барлық объектілері мен құбылыстары өзгеріс пен қозғалыстың Мәңгілік процесінде. Бетінде бұл өзгерістер кездейсоқ, бір-бірімен байланысты емес болып көрінетін жерде ғылым құбылыстар арасындағы тұрақты, қайталанатын, инвариантты қатынастарды көрсететін терең, ішкі байланыстарды ашады. Заңдарға сүйене отырып, ғылым бар фактілер мен оқиғаларды түсіндіріп қана қоймай, жаңаларын болжауға мүмкіндік алады. Онсыз саналы, мақсатты практикалық іс-әрекет мүмкін емес. Заңға апаратын жол гипотеза арқылы жатыр. Шынында да, құбылыстар арасында айтарлықтай байланыс орнату үшін бірнеше бақылаулар мен эксперименттер аз. Олардың көмегімен біз эмпирикалық байқалатын қасиеттер мен құбылыстардың сипаттамалары арасындағы байланысты ғана анықтай аламыз. Осылайша, тек салыстырмалы түрде қарапайым, деп аталатын эмпирикалық заңдар ашылуы мүмкін. Неғұрлым терең ғылыми немесе теориялық заңдар бақыланбайтын объектілерге жатады. Мұндай заңдарда тәжірибеден тікелей алуға немесе тәжірибеден тексеруге болмайтын ұғымдар бар. Сондықтан теориялық заңдардың ашылуы сөзсіз гипотезаға жүгінумен байланысты, оның көмегімен олар қалаған үлгіні түсінуге тырысады. Көптеген түрлі гипотезаларды қайталай отырып, ғалым өзіне белгілі барлық фактілермен жақсы дәлелденетінін таба алады. Сондықтан, алдын-ала нысанда заңды жақсы расталған гипотеза ретінде сипаттауға болады. жүктеу/скачать 91,51 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|