Сабақтың мақсаты: Практикалық психология тәжірибесінде К.Роджесрстің клиентке бағытталған психотерапиясының пайда болу, даму тарихын зерделеу. Қолданыстағы техникаларын қолдану білім, білік, дағдыларын қалыптастыру.
Жоспар 1. К.Роджерстің клиентке бағытталған психотерапиясы пайда болу, даму тарихы, теориялық негіздері
2. Қазіргі уақытта қолданылатын психотехникалары
3. Клиентке бағытталған терапияның дамуының заманауи ахуалы мен тенденциялары
Карл Рэнсом Роджерс (1902-1987) Карл Рэнсом Роджерс ғылыми мансабын 1927 ж. Нью-Йорктегі Балаларды тәрбиелеу институтында бастады. 1951 ж. Роджерстің «Клиентке бағытталған терапия: заманауи практика, мәні және теориясы» деген еңбегі жарық көрді.
Роджерс Америкалық психиатриялық ассоциациясының Ұлттық зерттеу кеңесінің және Америка психотерапиялық академиясының президенті болды.
Адамға бағытталған психотерапия гуманистік психология деп аталатын ғылыми ағымға енеді. Адлерлік терапияның белгілі өкілі Ханс Ансбехер гуманистік психологияға тән алты сипатын бөліп көрсетеді:
1) адамның шығармашылық күшінің шешуші рөлі;
2) адамның антропоморфтық үлгісі;
3) адамның дамуын себептер емес, мақсаттар анықтайды;
4) адамға «элементтік» емес, холистік көзбен қарау;
5) адамның субъектілігі есебінде пікірлерін, көзқарастарын, саналы және бейсаналық әрекеттерін есепке алу қажеттігіні;
6) ең бастысы психотерапия жақсы адами қарым-қатынастарға негізделген.
Психотерапия теориясы Кез-келген психотерапияда эксплициттік немесе имплициттік түрде клиенттің өзгеру қорлары туралы мәселе қойылады. Ол босаңсу, сенімділік, сабырлылық, байсалдылық және т.б. Бұл жердегі идея, алдымен, өзгеру қорын (клиенттің ішінен немесе сыртынан) табудан, және екіншіден, сол қорды мәселелік ахуалға қосудан тұрады (жүйелік десенсибилизация).
Эмпатия – терапевттің клиенттің ойлары мен сезімдеріне біртіндеп жақындай беретін үдерісі.
Терапевттің конгруэнттілігі. Терапевттің инконгруэнттілігінің екі қалпы бар: 1) психотерапевттің сезімдері мен сол сезімдерді түйсінуі арасындағы инконгруэнттілігі; 2) сол сезімдерді түссіну мен оларды көрсету арасындағы инконгруэнттілік.
