Қазақ әдебиеті түркі тайпаларының әдеби дәстүрлерін мұра еткен,
өйткені түркі ескерткіштері барлық қазіргі түркі тілді халықтардың жалпы
мұрасы болып табылады.
Жыраулар ХІV – ХVІІІ ғасырларда қазақ поэзиясында ежелгі түркі
әдебиетінің дәстүрлерін жалғастырушылары болған. Олар өздерінің
поэтикалық шығармаларын суырып салып айту жолымен құрастырған.
«Жырау» деген сөздің өзі «жыр» - жаса немесе жасаушы, шығарушы деген
сөзден шыққан. Жыраудың негізгі жанры –
толғау. Толғаудың екі түрі
ажыратылған:
философиялық және лирикалық. Келесі жанр – бұл
арнаулар,
мадақтаулар, үндеулер және жоқтаулар. Жыраулар шығармалары нақыл
сипатты болады, олардың тілдеріне афористік (қысқаша нақыл сөздер,
қысылған, нақты түрде айтылған аяқталған ой) тән. Көптеген жолдары уақыт
өте келе мақалдар мен мәтелдерге айналған.
ХІV – ХVІІІ ғасырларда шешендік өнер негіздері жалғасып,
дамытылған. Шешендік сөз – қазақтың ауызекі шығармашылығының
ерекшелігі анықталатын жанр. Шешендік сөздер ақиқат тақырыптамалы
болады және үш негізгі түрге бөлінеді: арнаулар, толғаулар және айтыс.
Арнаулар – бұл нақты адамға арналған, кеңейтілген прозалық және
поэтикалық сәлемдесулер, сын, әзіл және тілектер.
Толғаулар – бұл шешеннің философиялық білімдері жалпыланатын,
табиғат құбылыстарына және қоғамдық қатынастарға деген көзқарастар
ашылатын нақыл сөздер.
Айтыстар – бейбіт жолмен дауларды шешу тәсілі шешендік өнердің
сипаты мен дамуын анықтаған. Шешендік өнер адамға күнделікті өмірде
көмекке келген, ал даудағы жеңіс практикалық мағынаға ие болған.
Сонымен, біз көріп тұрғандай, орта ғасырлық Қазақстан сол уақыттағы
әлемнің ғылыми орталықтарының бірі болған. Және де Баласағұн мен
Отырар Дамаск пен Бағдадтан қалып қойса да, олардың ғылыми білімдер
дамуындағы маңызы орасан зор болған. Өкінішке орай, сақталып қалғаны
көп емес, қазақстандық ғалымдардың еңбектері сақталған әйгілі Отырар
кітапханасы жойылып кетті, бірақ бізге жеткендері де Қазақстанның түркі
тілді
халықтарының
арасында
ғылымның
шынайы
өркендегенін
куәландіреді.
Қорытып айтқанда, Қазақстанды V – ХІІ ғғ. мекендеген халықтардың
мәдениеті сак-ғұн кезеңінің мәдениетінің табиғи жалғасуы болған, және өз
кезегінде жалпы әлемдік өркениет контексінде дами отырып, қазақ халқының
мәдениеті үшін негіз болып қызмет еткен.
Достарыңызбен бөлісу: