вестник КазНПУ имени Абая, серия «антологические науки», Ай 2 (32), 2010 г.
жақын, нағыз туындыны осы халық арасына кең тараған аңыздан тудырғанға ұқсайды. Ол
туралы ақын поэманың «Толғану» атты кіріспе бөлімінде былай дейді.
Жанымды жаңа жырға иген едім,
Қалай сен, баба мұңы кимеледің?
Еріксіз елжіредім естігенде,
Елімнің ертедегі күй бебеуін.
Аңызын аталардың жете тізгсн,
Бұл жырды естіп едім әкемізден.
Сол күймен күңіренген көне қобыз,
Өткеннің қайғысына жеке дүзген [2, 49 б.].
Жалпы бұл поэмада екі үлкен образ бар:
оның бірі - Жошы хан, екіншісі - күйші
Тыпа. Барлық оқиға, тартыс мен шиленіс осы екі қаһарманның төнірегінде өрбиді. Автор әр
кейіпкердің өз мінез ерекшелігін, ұстанымын бірден ашып береді. Мәселен, Жошы хан
бейнесі алғашқы суреттеуден-ақ бар кырынан ашылып тұр,
Жошыға асыр болған осы мекен,
Үркіп жұрт, қарасынан шошиды екен.
Аламан аңдай шулап жөнелгенде,
Ізінен өзендей қан жосиды екен.
Сұс беріп қасқыр бөрік хан басына,
Аю тон айқарылған арқасында.
Арсиып тұлып басы
жолбарыстың
Қызыл көз қыран отыр дәл қасында [2,
51 б.].
Аталған аң мен құс кейіпкердің характерін ашуға себеп болып тұр. Көркем
шығармадағы интерьер, оның образдың психологиялық қырын ашудағы рөлі ерекше екені
баршаға аян. Поэмадағы «Тұрғандай қан шылқытьш түктерінен, Қырмызы, парсы кілем
тұсындағы» деген өлең жолдарынан-ақ оқырман Жошының кім екендігін дәл басып тани
алады.
Фольклор мен көркем әдебиетте ат
образының мазмұндық, көркемдік, идеялық
қызметі ерекше. Ол көп жағдайда бас кейіпкердің ең жақын серігі, қамқоршысы, тіпті кей
тұстарда құтқарушысы. «Ақсақ құлан» поэмасында да құлан образы да үлкен мәнге ие. Тіпті
күйші Тыпаның образы құланның образындай берілмейді десек артық айтқандық болмас.
Тыпа бейнесі ішкі күйініш, мұң, шер сипатында көбірек ашыла түскен. Яғни,
автор оның
портретін психологиялық қырымен ашқан. Ал құлан бейнесі статикалық және динамикалық
портреттері арқылы толыға түскен.
Тұлғасы жолбарыстай алашұбар,
Шапқанда киіктей-ак қарасы бар.
Кекілі қытай қыздың тұлымындай,
Көзінің жұлдыз жанған шарасы бар.
Алтынды жалатқан ба түктеріне?
Жолағын күміспенен күптеді ме?
Құлықтың құлынындай шағын
мүше
Құйындай құйғытуға біткені ме?
[2,57 6.J.
Құлан бейнесіне автор тағылықпен қатар, еркіндік, еріктілік ұғымдарын сыйғыза
білген. Сондықтан да ол соншалықты тартымды, көркем, әсерлі шыққан.
Шығарманың сюжеті де шебер қиюластырылған. «Ажалын аяулымның кім естіртсе,
Тілін кес, жендеттерім, бер жазасын!» деген Жошы ханның қатал үкімінен кейін «кім
естіртеді, қалай естіртеді» деген сауал өз алдына, соны автор қалай суреттеп жеткізеді екен
деген және бір сұрақ көкейге оралады. Бұл тұрғыда майталман ақын еш сүрінбейді. Бар-
жоғы екі шумақ өлең жолдарымен осы көріністі жеріне жеткізе, күй құдіретін мойындаттыра
бейнелеген.
«Сайрауға құс та менен именеді,