Iii beynəlxalq türk dünyasi araşdirmalari simpoziumu III. Uluslararasi türk dünyasi araştirmalari sempozyumu ІІІ халықаралық ТҮркі әлемі зерттеулері симпозиумы


ZOR İMTİHANI BAŞARMA MOTİFİ ÜZERİNE



Pdf көрінісі
бет33/102
Дата03.03.2017
өлшемі42,43 Mb.
#6018
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   102

ZOR İMTİHANI BAŞARMA MOTİFİ ÜZERİNE  

TARİHİ BİR KAYNAK VE BİR HATIRAT 

Prof. Dr. Faruk ÇOLAK

 

Özet: Çeşitli hüner gösterme, evlilik, tanıma ve sabır gibi alt başlıklara ayrılan halk anlatmalarındaki imtihan 



motifi,  halk  anlatmalarından  günlük  hayata  kadar  uzanan  çok  geniş  bir  yelpazede  karşımıza  çıkmaktadır. 

Hüner  gösterme  bağlamındaki  kahramanların  eşlerini  yiğitlikleriyle  alma  motifi,  Anadolu  coğrafyasında 

komşu topluluklar, Bizans, Türk, Moğol,  Alman ve  Hind destanlarında  yer almaktadır. XII. yüzyıl seyyahı 

Marco  Polo’nun  seyahat  notları  arasında  rastlanan  motif,  XX.  yüzyıl  Tatar  Türkleri  özelinde  Türk 

dünyasında  eğlence  ve  düğün  törenlerinde  de  kendisine  kullanım  alanı  bulmuştur.  Bu  çerçeveden 

bakıldığında  halk  anlatmalarındaki  motiflerin  büyük  bir  kısmının  gelenek  çerçevesinde  anlatmalarda 

yaşamaya  devam  ettiğini  ve  bu  bağlamda  halk  anlatmaları  haricindeki  başka  bazı  kültür  unsurlarında  da 

varlığını sürdürdüğü ortaya çıkmaktadır.   



Anahtar  Kelimeler:  Zor  imtihanı  başarmak,  kahraman  kadın,  Marco  Polo,  Seyahatname,  Dede  Korkut, 

Tatar. 


A Histrorical Resource and a Memoir on Accomplishing the Difficult Trials 

Abstract: The trial motif in folk tales which is divided into sub-heading such as showing ability, marriage, 

recognition  and  patience  is  encountered  in  a  very  wide  spectrum  ranging  from  folk  tales  to  daily  life.  The 

motif  of  heroes  taking  their  wives  in  the  context  of  showing  ability  can  be  seen  in  the  epics  of  the 

neighboring societies of Anatolia, Byzantine, Turkish, Mongolian, German and Indian. The motif which was 

in the notes of XII century traveler Marco Polo has found a place in the areas of entertainment and marriage 

ceremonies of Turkish World, especially XX century Tatar Turks. When viewed from this perspective it is 

clear that the big amount of the motifs in folk tales is going on living in tales and in some cultural elements 

except folk tales. 



Keywords: Accomplishing the difficult trials, female hero, Marco Polo Travels, Dede Korkut, Tatars. 

Giriş 

Halk  anlatmalarındaki  imtihan  motifi  hüner,  evlilik,  tanıma  ve  sabır  gibi  alt  başlıklara 

ayrılmaktadır.  Bu  konudaki  yayınların  tamamı  Stith  Thompson’un  “Motif  Index  of  Folk  Literature” 

başlıklı  çalışmasına  dayanmaktadır.  Halk  anlatmalarındaki  zor  imtihanı  başarma  motifi  üzerine  bazı 

çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmalardan en eskisi Viktor Maksimoviç Jirmunskiy’e aittir. Jirmunskiy’in 

“Türk Kahramanlı Destanları I.-II. Bölüm” başlıklı çalışmasının “Kahramanlık Dünürlüğü” alt başlığında 

motife  ilk  defa  derli  toplu  bir  şekilde  yer  verilir.  Motifin  kökenini  eski  Hint  destanlarından 

“Mahabharat”ya kadar dayandıran Jirmunskiy, söz konusu motifin Türk ve Moğol halk anlatmalarındaki 

şekilleri  ile  Türk  coğrafyasında  yaşayan  günlük  uygulamaları  hakkında  da  bilgiler  aktarır  (2011:  273-

314).  Karl  Reichl,  “Türk  Boylarının  Destanları”  başlıklı  çalışmasında  motifin  Kambar  destanındaki 

rolünü tartışırken Ortaçağ Yüksek Alman Edebiyatı’nda bu motifin önemli bir yer edindiği ortaya koyar 

(2014, 162).  

Motif  üzerine Türkiye’de yapılan çalışmaların  en  eskilerinden  birisi, Tahir  Alangu’nun  ilki  1953 

yılında  Türk  Dili  dergisinde  yayınlan  “Ortazaman  Anadolu  Komşu  Milletlerinin  Eposlarında  Kadın 

Kahramanlar” başlıklı yazısıdır. Alangu bu yazısında motifin Dede Korkut’taki şeklini inceler, bu motif 

temelinde  Bizans  destanı  Digenis  Akritas  ile  Sassunlu  David  destanında  yer  alan  kadın  kahramanların 

özelliklerini  sıralar  ve  Dede  Korkut’taki  kadın  kahramanlarla  bu  destanların  kadın  kahramanlarını 

karşılaştırır (1983: 219-225). Türkiye’de yapılan çalışmaların en eskilerinden bir başkası ise Orhan Şaik 

Gökyay’ın  “Dedem  Korkudun  Kitabı”  başlıklı  çalışmasında  yer  alır.  Gökyay,  motifi  açıklarken 

“Kahramanların eşlerini yiğitlikleriyle almaları” alt başlığını kullanır ve Dede Korkut’taki motifin Ahlat 

Meliki Justinus’un kızı ile Sassunlu David destanın kadın kahramanı ile büyük benzerlikler içerdiğini, bu 

motifin  Binbir  Gece  masallarından  Ömer  hikâyesinde  olduğu  gibi  müstakil  anlatmalarının  olduğunu, 

bunların  yanında  bazı  Moğol  destanları  ile  ortaçağ  Alman  destanlarında  ve  Hindistan  destanlarında 

benzeri  bulunduğunu  belirtir  (1973:  CCCXXV-CCCXXVII).  Bu  eski  çalışmaların  yanında  Türkiye’de 

geç  dönemlerde  yapılmış  çalışmalar  da  vardır.  Ensar  Aslan’ın  “Halk  Hikâyelerinde  İmtihan  Motifi 

                                                      

 Niğde Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi TDE Bölümü, fcolak@nigde.edu.tr 



200 

III. Uluslararası Türk Dünyası Araştırmaları Sempozyumu 

Kompleksi”  başlıklı  bir  makalesinde  “Sabır  imtihanı”  motifi  üzerinde  durulurken  (2001:  5-14),  Merve 

Bozdoğan’ın  “Türk  Halk  Hikâyelerinde  İmtihan  Motifi  Üzerine  Bir  İnceleme”  başlıklı  Yüksek  Lisans 

tezinde “sabır”, “hak aşığı”, “tanıma”, “evlilik”,  “hüner” ve “cinsiyet belirleme” (2013: 41-107) motifleri 

üzerinde durulur. 

Zor imtihanı başarma motifi halk anlatmalarında değişik şekillerde karşımıza çıkar. Bu motif bazı 

durumlarda  bir  bilmecenin  çözümü  şeklinde  anlatmalarda  yer  alırken,  bazı  anlatmalarda  ise  kadın 

kahramanın kendisi ile evlenmek isteyen erkekle güreşmesi veya savaşması şeklinde anlatmalarda yerini 

almaktadır. 

Kadın  kahramanın  erkeklerle  güreşmesi,  savaşması  veya  çeşitli  şekillerde  mücadele  etmesi,  bu 

mücadeleyi  kazanan  erkeklerin  kadınla  evlenmeyi  hak  etmeleri  başta  halk  hikâyelerimiz  ve 

destanlarımızın  bazıları  olmak  üzere  halk  anlatmalarımızda  önemli  bir  yer  tutar.  Bu  anlatmaların 

içerisinde Dede Korkut kahramanlarından Bamsı Beyrek ile Banı Çiçek (Gökyay 1973: 36) mücadelesi 

önemli  bir  yer  tutar.  Hikâyede  erkek  kahraman  kadın  kahraman  ile  güreşmek  veya  savaşmak  zorunda 

kalır. Kadın kahramanın kendisini yenen erkek ile evleneceği konusunda verdiği söz üzerine gerçekleşme 

zorunluluğu  bulunan  bu  mücadelede  erkek  kahraman  galip  gelir  ve  kadın  kahraman  ile  evlenmeyi  hak 

eder.  Bamsı  Beyrek  hikâyesindeki  şekli  olmamakla  beraber  Kanturalı  hikâyesinde  de  Selcen  Hatun  ile 

evlenecek erkeğe koşulan şartlar arasında zor imtihanı başarma motifi yer alır (Gökyay 1973; 95, 96).  Bu 

motifin sahip olduğu bir başka anlatma da Şah İsmail hikâyesidir. Bu hikâyede de Şah İsmail ile Arap 

Üzengi arasında ölümüne bir sınama mücadelesi yer alır ve Arap Üzenginin bu mücadelede esnasında alt 

ettiği  erkeklerin  kafatasından  devasa  bir  saray  yapar.  Bu  durum  mücadele  edilen  erkek  sayısının 

çokluğunu  anlatması  bakımından  oldukça  dikkat  çekici  bir  sahnedir.  Diğer  hikâyelerde  olduğu  gibi  bu 

anlatmadaki mücadeleden de erkek kahraman Şah İsmail galip çıkar ve Arap Üzengi ile ikinci evliliğini 

gerçekleştirir  (Çolak  1994:  112,  113,  178,  179).  Benzer  bir  şekilde  Yaralı  Mahmut  hikâyesinin  kadın 

kahramanı  Mahbub,  yumruğunun  şiddetinden  kaçmayan  erkek  ile  evleneceğini  ilan  eder  ve  bu  ilan 

üzerine  pek  çok  erkekle  mücadele  eder.  Nihayetinde  Mahmut  ile  Mahbub  arasında  gerçekleşen 

mücadelede erkek kahraman Mahmut gelip gelir (Sakaoğlu vd. 1997: 255, 256). Kirmanşah hikâyesinde 

karşısına  çıkan  erkeklerin  tamamını  alt  eden  ve  yendiği  erkekleri  öldüren  Yemen  Padişahının  kızının 

zulmünden  insanları  kurtarmak  isteyen  Kirmanşah,  bu  zalim  kız  ile  savaşmaya,  güreşmeye  gider. 

Kendisini  mağlup  eden  erkek  ile  evleneceğini  ilen  eden  Yemen  Padişahının  çok  güzel  kızının  bütün 

ısrarlarına  rağmen  evlenmeyi  reddeden  Kirmanşah,  şayet  isterse  onu  yanına  ancak  hizmetçi  olarak 

alabileceğini  belirtir.  (Alptekin  1999:  151,  152).  Köroğlu  anlatmalarında  sevgiliyi  elde  etme  temasının 

önemli  bir  rol  oynadığını  söyleyen  Reichl,  bu  motife  özel  bir  yer  açar  ve  motifin  değişik  biçimleri 

hakkında  bilgi  vererek  Köroğlu’nun  Türkmen,  Özbek  ve  Karakalpak  versiyonları  arasında  bulunan 

“Harman  Dalı”  kolunda  geçen  şeklini  açıklar  (Reichl  2014:  162-173  ).  “Türkmen  Destanları  ve 

Destancılık  Geleneği”  başlıklı  bir  çalışma  yapan  Halil  İbrahim  Şahin,  Köroğlu’nun  Türkmen  sahası 

kollarından  olan  “Harmandali”  kolunda  erkek  çocuğu  olmayan  babanın  erkek  gibi  yetiştirdiği 

Harmandali’nın,  kendisi  ile  evlenmek  isteyen  erkeklere  güreşte  ve  bağşılıkta  kendisini  yenme  şartı 

koyduğunu,  Köroğlu’nu  bile  güreşte  ve  bağşılıkta  bu  kadın  kahramanı  yenemediğini,  Harmandali’ni 

başka yollardan elde etmeye çalıştığını belirtir (Şahin 2010: 341).  “Türk Destan Kahramanı ve Başkurt 

Destanlarının Tipolojisi” başlıklı bir çalışma yapan Ülkü Kara Düzgün, kadın kahramanların özelliklerini 

sıralarken  onların  her  birinin  evleneceği  erkeği  seçme  salahiyetine  sahip  olduğunu  ve  çeşitli  sınavlarla 

erkeği sınamadan geçirdiklerini (2014: 573, 574) ifade eder. 

Bu  halk  anlatmalarının  haricinde  Türk  tarihinde  bu  türden  kahramanlıklar  gösteren  ve  devlet 

idaresinde bulunmuş pek çok kahraman kadın tipine de rastlanır. Bu kadın tiplerin en önemlisi İskitlerin 

hükümdarıdır Tomris Hatundur. Ayrıca Grek yazarı Klavdiya Eliana’nın verdiği bilgiye göre, miladi II. 

yüzyılın  sonu ile  III.  yüzyılın  başlarında Sakalar  arasında  bir  erkek  bir  kız  ile  evlenmek  isterse  onunla 

yarışır ve kızı yenen onunla evlenme hakkına sahip olurdu (Jirmunskiy 2013: 275). 

Yukarıda  aktarılan  bilgilerden  hareketle  motifin  Türk  halk  anlatmalarındaki  şekli  ve  dünyadaki 

yaygınlığı üzerine yapılan çalışmaların sayısı oldukça fazla olduğu görülmektedir. Ancak motifin tarihsel 

derinliğinden  haber  veren  yayınların  içerisinde  eski  Türk  kaynakları  hemen  hemen  yok  gibidir.  Halk 

kültürü  araştırmalarını  gelenek  çerçevesinde  değerlendirmek  genel  geçer  bir  kural  olmasına  rağmen, 

tarihsel metinleri bu geleneğin izlenmesi ve incelenmesinde kullanıldığı çok fazla çalışma yoktur. 



Motifle İlgili Bir Tarihi Kaynak 

Kadın kahramanın erkelerle mücadele etmesi konulu tarihi kaynak Marco Polo seyahatnamesidir. 

Venedikli gezgin tüccar kardeşler Nicolo ve Marco Polo kardeşlerin 1254 yılında başlayan ve 1295 yılına 


201 

Prof. Dr. Faruk ÇOLAK/Zor İmtihanı Başarma Motifi Üzerine Tarihi Bir Kaynak ve Bir Hatırat 

kadar süren bu seyahatleri esnasında tuttukları notlardan oluşan seyahatnamede çok önemli tarihî belge ve 

folklorik bilgi yer almaktadır. 

Bu folklorik bilgilerden birisi de 1280 yılı olayları arasında geçen hikâye kırıntısıdır. Polo’nun bize 

aktardığı  bu  bilgilerin  Polo’nun  dinlediği  herhangi  bir  hikâyeden  mi,  Kaydu’nun  güzel  kızı  Ayyürek 

hakkında anlatılan bir efsaneden mi, yoksa Kaydu’nun güzel kızı Ayyürek’in başından geçen gerçek bir 

hadisenin  şahitliğiyle  mi  aktarıldığı  konusu  şüpheli  olmakla  birlikte  oldukça  değerli  olduğu  aşikârdır. 

Polo’nun  aktardığı  bilgi,  Kral  Caidu  (Kaydu)’nun  güzel  kızı  Aigiarne  (Ayyürek)’nin  hikâyesidir. 

Kaydu’nun kızı Ayyürek, öylesine güzel ve kuvvetli bir kızdır ki; babası kızını yenmeyi başaranı erkeği 

damadı  yapacağını  duyurur.  Ayyürek’i  yenen  onu  alacak,  yenilen  ise  bu  yenilgini  bedeli  olarak  on  at 

verecektir.  Bu  duyurunun  üzerine  binlerce  genç  erkek  kahramanlık  gösterisine  katılır  ve  nihayetinde 

bütün mücadelelerden Ayyürek galip çıkar. Ayyürek bu mücadelelerin neticesinde on bin at kazanır. En 

sonunda  Ayyürek’in  babası  ve  halk,  Pumar  kralının  yakışıklı  ve  güçlü  oğlunu  damat  olarak  görmek 

isterler. Bu niyetle Kaydu kızına bilerek yenilmesini önerir. Ayyürek ise babasının bu önerisini dünyada 

hiçbir şey için hak ve hukuktan sapmayacağını gerekçe göstererek reddeder ve bu prensi de yener (Gürol 

1987: 21). 

Marco Polo’ya göre hikâye şu şekilde vuku bulur: 



“Hükümdar Kaidu’nun Aigiam adında, adı Tatarca’da ay ışığı anlamına gelen bir kızı vardı. Bu 

kız öylesine güçlüydü ki hiç bir erkek onunla baş edemezdi. Babası onu evlendirmek istediği zaman 

direterek  ancak  kendisini  gücüyle  alt  edebilecek  bir  erkeğe  karı  olabileceğini  söyledi.  Bunun 

üzerine  babası  yazılı  bir  söz  vererek  kiminle  isterse  onunla  evlenebileceğini  bildirdi.  Pek  çok 

ülkeden  kendine  güvenen  istekli  erkekler  geldi.  Çekişme  kurallara  bağlı  olarak  ve  törensel  bir 

ortamda yapılıyordu. Bu kızı hangi erkek yere vurabilirse o, bu kızı karı olarak alabilecekti. Ancak 

kral kızının yendiği erkek, kıza yüz at bağışlayacaktı. Kendisini yenebilecek kimse kalmadığı zaman 

kızın kazandığı at sayısı on bini aşmıştı. Bundan sonra bu kız, kral babasının savaşlarına katıldı ve 

savaşta da yiğit olduğunu gösterdi.” (Marco Polo: 1985, 212, 213) 

Marco  Polo  seyahatnamesinin  Türkçeye  bir  başka  çevirisinde  ise  hikâye  sonu  yönüyle  farklıdır. 

Buna  göre  Pumar  kralının  oğlu  uzun  süre  ortalıkta  görünmez  ve  nihayetinde  üzüntüsünden  ölüp  gider. 

Ayyürek ise babası Kaydu ile birlikte savaşlara gider, bir savaşta düşman karargâhına tek başına dalar ve 

kumandanlarından birini kaptığı gibi kendi saflarına getirir. (Marco Polo Seyahatnamesi II: 197-202) 

Motifle İlgili Bir Hatırat 

Geleneksel köy düğünlerindeki güreş, silahla atış yapma ve at yarışları benzeri uygulamalar değişik 

şekillerle  de  olsa  güncelliğini  korumaya  devam  etmekte.  Kadınla  erkeğin  güç  mücadelesinden 

kaynaklanan bu ritüel nitelikli uygulamalar Türk dünyasının değişik coğrafyalarında varlığını sürdürmeye 

devam  etmektedir.  Bu  bağlamda  Tatarlar  arasında  da  motifle  bağlantılı  bu  ritüel  nitelikli  uygulamalar 

varlığını  sürdürmektedir.  Kadın  kahramanın  erkelerle  mücadele  etmesi  konulu  bu  ritüel  nitelikli 

uygulama ile ilgili bir hatırat 1890 doğumlu Başkurt Türkü Zeki Velidi Togan’a aittir. Togan’ın gençlik 

yıllarına ait bu hatırat yukarıda anlatılan tarihi anekdotun hemen hemen aynısıdır. Togan bu mücadeleyi 

şu şekilde anlatır: 

“Delikanlıların  atlı  kızlarla  koğuşmak  âdeti  vardı,  koşamayan  yiğit,  kızdan  kamçı  yediği  gibi, 

koşamayan  kızı  öpmek  de  bizden  önceki  nesillerde  mübah  sayılırmış.  İbrahim’in  akrabası  olan 

Urqiye isminde bir kız bunlardandı. Onun karısı ‘Ak-gelin’ bu müsabakaya seyirci olarak katışırdı. 

Bizim  köyümüzde,  ailemizde  küçüklüğümde,  Mühiye  ve  Külsüm  ismindeki  ablalarımız  süvarilikte 

erkeklerden geri kalmazdı. Fakat köyümüzün göçmen Tatarları müslüman kültürüne fazla kapılmış 

bir  camia  teşkil  ettiklerinden,  onların  tesiriyle  bizimkilere  de  azıcık  kapalı  kadın  kültürü  girdi. 

Bürcenler’de ise yer yer bu âdetler hâlâ yaşıyordu. Çok güzel rahvan atı olan Urqiyearkasından 

yetiştiğimde, cezasını çekse de eski destanlarda söylenen ‘Kara yurga’ şarkısını gûya altındaki ata 

söylüyormuş gibi ‘Ne üzerindeki bayanı öptür ve ne de onu koçtururum’ diye kendisi söylüyordu. 

Bu  şiirde  ‘mademoiseselle’  mukabilinde  ‘beyin-kızı’  manasiyle  ‘bikeç’  denilmiştir,  fakat 

Kaçkınbay’ların ağzında bu kelime umumî Başkurt şivesine uygun olarak ‘bekesti’ şeklinde değil, 

‘bikeçni’  şeklinde  söylenirdi.  Her  halde  söyledikleri  ve  ‘quba  yır’  dedikleri  halk  şiirleri  Nogay 

Şivesi  tesirinde  söylenmiş  şeylerdi.  Ben  ancak  sonradan  bunun  farkında  olabildim.  Bu  koşuşlar 

sırasında ben bazen Urqiye’nin arkasından yetişirdim, bileğinden tutardım, fakat öpmezdim, çünki 

bizim  neslimizde  kızı  alenen  öpmek  olmazdı.  İhtiyarlar  ise,  biz  öpüyorduk,  sen  de  öp,  diye 

gülüşürlerdi,  şaka  ederlerdi.  Bazen  de  kız  Urqiya  bana  yetişir  ve  beni  kamçılardı.  O  zaman  Ak-


202 

III. Uluslararası Türk Dünyası Araştırmaları Sempozyumu 



gelin  ‘hıdhır sol  Tatardı’ yani ‘Kamçı  ile  derisini  koparın bu  Tatarın’ diye  bağırırdı.  Çünki  biz, 

Tatarlara göre Başkurt, Bürcenlere göre Tatardık.”(Baykara: 1989, 164, 165) 

Sonuç 

Sonuç  itibariyle  halk  anlatmalarındaki  ilk  somut  örneklerine  Dede  Korkut  anlatmalarında 

rastladığımız  erkek  kahramanın  evleneceği  kadınla  güreşmesi  veya  savaşması  konulu  zor  imtihanı 

başarma motifiyle ilgili tarihi kaynaklar XIII. yüzyıla kadar götürülebilmektedir. Tarihi ve seyahatname 

türünden  eserlerin  dikkatli  bir  şekilde  incelenmesi  neticesi  bu  tarihlemenin  daha  eskiye  de 

götürülebileceği kanaatindeyiz. Ayrıca, geleneğin sürekliliği açısından değerlendirildiğinde motifin Türk 

dünyasının farklı coğrafyalarında XX. yüzyılda da çeşitli folklorik ve günlük hayatla ilgili uygulamalarda 

yaşamaya devam ettiği sonucu ortaya çıkmaktadır.  



KAYNAKÇA 

Alangu,  Tahir,  (1983)    “Ortazaman  Anadolu  Komşu  Milletlerinin  Eposlarında  Kadın  Kahramanlar”,  Türkiye 

Folkloru El Kitabı, İstanbul: Adam Yayıncılık. 

Alptekin, Ali Berat, (1997), Halk Hikâyelerinin Motif Yapısı, Ankara: Akçağ Yayınları.  

Alptekin, Ali Berat, (1999), Kirmanşah Hikâyesi, Ankara: Akçağ Yayınları. 

Aslan, Ensar, (2001), “Halk Hikâyelerinde İmtihan Motifi Kompleksi”, Milli Folklor, No. 51, 5-15 p. 

Baykara, Tuncer, (1989), Zeki Velidi Togan, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.  

Bozdoğan,  Merve,  (2013),  Türk  Halk  Hikâyelerinde  İmtihan  Motifi  Üzerine  Bir  İnceleme,  Niğde:  Niğde 

Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Yüksek Lisans tezi. 

Çolak, Faruk, (1994), Şah İsmail Hikâyesi Üzerine Mukâyeseli Bir Araştırma, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal 

Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi.  

Düzgün, Ülkü Kara (2014),  Türk Destan Kahramanı ve Başkurt Destanlarının Tipolojisi, Konya: Kömen Yayınları. 

Gökyay, Orhan Şaik, (1973), Dedem Korkudun Kitabı, Ankara: Başbakanlık Kültür Müsteşarlığı Yayınları. 

Gürol, Ümit, (1987), İtalyan Edebiyatında Türkler (Başlangıçtan 1982’ye), Ankara: İmge Yayınları. 

Jirmunskiy,  V.  M.,  (2011),  Türk  Kahramanlık  Destanları  I.-II.  Bölüm,  (Çev.  Mehmet  İsmail-Hülya  Arslan  Erol), 

Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.  

Marco Polo Seyahatnamesi, (Çev. Ömer Güngören), Yol Yayınları, İstanbul 1985. 

Marco Polo Seyahatnamesi I-II, (Haz. Filiz Dokuman), Tercüman 1001 Temel Eser, BYY, BTY. 

Reichl, Karl, (2014), Türk Boylarının Destanları, (Çev. Metin Ekici), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. 

Sakaoğlu,  Saim-Ali  Berat  Alptekin-Yurdanur  Sakaoğlu-Esma  Şimşek  (1997),  Meddah  Behçet  Mahir’in  Bütün 

Hikâyeleri I, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları. 

Şahin, Halil İbrahim. (2010). Türkmen Destanları ve Destancılık Geleneği. Konya: Kömen Yayınları. 



BAŞINA DÖNMEK/BAŞINA ÇEVRİLMEK DEYİMİNİN KÜLTÜREL EVRENİ  

VE YENİ KAYNAKLAR 

Prof. Dr. Faruk ÇOLAK

 

Özet: Deyimler, çıplak anlamlarının dışında deyimin oluşmasına sebep olay ve kültürel kaynakları açısından 



da  anlamlar  içerirler.  Bu  türden  deyimlerin  büyük  bir  kısmının  mitoloji  ve  eski  inanç  sistemlerinden 

kaynaklandığı  bilinmektedir.  Eski  inanç  sistemleriyle  alakalı  deyimlerden  birisi  de  aynı  anlama  gelen 

Başına dönmek” ve “Başına çevrilmek”tir. Türkler’de “göçürme” olarak bilinen eski bir hastalık iyileştirme 

uygulamasının  bakiyesi  olan  deyim,  zamanla  bu  iki  kullanımının  yanında  Anadolu  ve  Azerbaycan 

sahalarında  “Başı  üzerinde  çevirmek”,  “Başına  dönmek”  ile  Kırgız  ve  Kazaklar’da  “aynalu”,  “aylanu”, 

aynalayın”  ve  “aylan”  ifadeleriyle  karşılanmıştır.  Cengiz  Hanın  oğlu  Öğedey’e  ve  Babur  Şah’ın  oğlu 

Muhammed Humayun’a uygulanan bu tedavi yöntemi zamanla deyimleşmiş ve günlük olarak halk hekimliği 

uygulamalarında  ve  edebî eserlerde  geniş ölçüde  kullanım  alanı bulmuştur. Deyim bu  yaygın  kullanımının 

yanında zamanla “Başına çizginmek”, “ivrilmek”, “alasla-”, “kadasını almak” ile “kurban olmak” ve “canını 

feda etmek” şeklinde çeşitlenmiştir. 

Bu çalışma deyimin kültürel evrenini ortaya koymakta ve yeni kaynaklar ilave etmektedir. 



Anahtar Kelimeler: Deyim, halk hekimliği, başına dönmek, başına çevrilmek, başına çizginmek,  göçürme, 

aynalayın, ivrilmek, alaslamak, kadasını almak, başına herrenmek, kurban olmak, canını feda etmek. 



Cultural Universe of Idiom Başına Dönmek/Başına Çevrilmek and New Resources 

Abstract: Idioms have meanings of the events caused its formation and in terms of cultural resources except 

their  bare  meanings.  It  is  known  that  a  alrge  amount  of  this  kind  of  idioms  come  from  mytology  and  old 

beliefs. Two of the idioms related to old beliefs are “başına dönmek” and “başına çevrilmek” which have the 

same  meaning.  The  idioms  which  are  remainders  of  an  old  disease  healing  practice  called  “göçürme”  in 

Turkish  World  became  “başı  üzerinde  çevrilmek”  and  “  başına  dönmek”  in  the  areas  of  Anatolia  and 

Azerbaijan,  and  “aynalu”,  “aylanu”,  “aynalayın”  and  “aylan”  in  Kyrgyz  and  Kazaks.  This  healing  method 

which was applied to Cengiz Han’s son Ögedey and Babur Shah’s son Muhammed Humayun became to an 

idiom  in  time  and  found  a  place  in  daily  folk  medicine  and  literary  works.  İdiom  diversifed  as  “başına 

çizginmek”,  “ivrilmek”,  “alasla-“  “kadasını  almak”,  “  kurban  olmak”  and  “  canını  feda  etmek”  besides  its 

widespread use. 

This work states the culturel universe of the idiom and adds new resources.   

Keywords: Idiom, folk medicine, başına dönmek, başına çevrilmek, başına çizginmek,  göçürme, aynalayın, 

ivrilmek, alaslamak, kadasını almak, başına herrenmek, kurban olmak, canını feda etmek. 



Giriş 

Deyimler,  birbiriyle  ilişkili  ve  anlam  bütünlüğü  olan  kelimelerden  kurulu  yapılar  olmalarının 

yanında tarihsel bir olay, inanç veya kültürel olgudan kaynaklanır. Bu durumda deyimler, bazı inanç ve 

kültürel olguların açıklamasında öncü rol oynarlar veya tam tersi bazı deyimlerin açıklanmasında inanç ve 

kültürel olgular rol oynar. Daha önceki bir çalışmamızda kültürel köken açısından deyimlerin taşıdıkları 

değeri  tartışmaya  açmıştık.  Bu  bağlamda  o  dönemde  atasözü  ve  deyimlerin  oluşmasında  ve 

kullanılmasında  ait  olduğu  kültürün  inanç  kodlarının  etkili  olduğunu  ifade  etmeye  çalışmıştık.  Bu 

bağlamda yerel kullanımdaki “Gök keçinin püsküllü oğlağı olmak” (Çolak 2008) deyiminin kültürel ve 

mitolojik kökeni ortaya konulmuştu. 



Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   102




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет