Адыра қал// адара қалғыр// әдіре қал!// әдіре қалғыр –
бөлініп қал, ажырап қал, айдалада қал! Көне түркі халықтарының жазу ескерткіштерінде
адырыл –
бөліну ажырасу, өлу (отделяться, разлучаться, умирать) делініп
түсіндірілген
(Малов C.Е. Пам. Др. Тюрк. Письм. Мон. и Кир., М–Л., 1959, 89). Адыр ұйғыр тілінде
ажырау, бөліну (Малов С. Е. УЯ, М-Л., 1954, 135) . Қазақ
тіліндегі
айыр, ыдыра етістіктерімен салыстырыңыз.
а/ы, д/и/ж дыбыстарының
алмасуы түркі тілдеріне тән құбылыс. «Адыра қал!» деген тіркесте де бөліну,
аулақтану мағынасы бар. Бұл тіркестердегі сөздердің мағыналарының бір-
біріне жақындығына қарай /бөліну-қалу/ қос сөз тәрізді. Якут тілінде
адарый, түбірі
адар – жан-жаққа шашырау, ыдырау, бөліну дегенді білдіреді
(Пекарский Э.К. І т. 1959, 29). Бұл айтылғандардан шығатын қорытынды
адыра сөзінің /түбірі адыр болуы мүмкін/
айыр, ажыра, бөл деген
мағыналарының барлығы байқалады
(Махмұтов А. КСЛ, 1963, 9). Үйтіп
көкігенше,
адыра қал! – Менің әкем, сендерге ұқсап, ұрлығын өтеу үшін қой
бағып жүрген жоқ,
адыра қалсаң, өзің
адыра қал! (Ғ. Мүсірепов). Адырна – садақтың оқ салып тартатын кермесі, атылатын оқты ұшыру үшін садақтың екі басын керіп, байлаған баулық. Бұл сөздің түбірі көне
түркі тілдерінде кездесетін
адыр-айыр, бөл, ажыра, -на жұрнағы есім, етістік
тудыратын көне жұрнақ. Дыбыс еліктеуіш сөздерінен жасалған
сар-сар/сарна/, тыр-тыр /тырна/ - мен салыстырыңыз. Тыңдап отырған сөзіміздің түп төркіні
127
де
а-дыр /дыр-дыр/ дыбыс еліктеуіші болуы мүмкін. Өйткені садаққа оқты
салып тартқанда кермеден дырылдап дыбыс шығатындығы даусыз. Сол дыбыс
оқты ұшыратын садақ кермесінің атына ие болып,
адырна/ айырғыш, ажыратқыш/ аталған тәрізді
(Махмұтов А. КСЛ, 1963, 10) . Атына тұрман
болсам деп, Жұртына құрбан деп,