Жалғаншым
әзір ажарлы
(Нұртуған).
Жам
−
1) жиналу, бірігу; 2) жинау, топтау; 3) матем. қосу; 4) жиын;
5) жиналыс; 6) грам. көптік, көпше (түрі).
«Қайғым аз, қатерім
жам
,− дейді
біреу,− Топан су қаптағанда, көктен шүмек!»
(Ерімбет).
Үш патша дұшпан
тұтқан, біреуі – Шам, Ол патша емес сүйексіз, не ғақылы қам. Дүние үшін
ешбір жанды налытпайды, Сақидың қайғысы жоқ, қапері
жам
(
Ерімбет).
Кенженің орнына туған әке болып, бұған қоса өнеріңе сүйсінген жақсы көрер
қалыс,
жам
ағайын болып, жаным аши келген жайым тағы бар
(С. Бақбергенов).
Жамандату
−
жылқыда болатын ісік ауру, бауырынан ісу
(ТС., Іт.,
1959, 212).
Сүмбілеге он бес күндей қалғанда азық-түлігін, қару-жарағын
қайымдап, Жасаралдың келуін күтіп жүргенде бір күні Қызылат
жамандатып
өліп қалады
(Нұртуған).
Малшылыққа деген тағы бір соққы көктем мен жазда
үнемі қайталап тұратын аусыл, топалаң,
жамандату,
қорасан, ақшелек, маңқа,
қотын және басқа жұқпалы аурулар болады
(М. Елеусізов).
Олай жүрші көк
шолақ, Былай жүрші көк шолақ.
Жамандатқыр
көк шолақ. Арам қатқыр көк
шолақ, Мені құртқан көк шолақ
(К. Әзірбаев).
«Жамандату»
дегенді «жаман»
деген сөзден шыққан болу керек дейді
(І. Кеңесбаев).
Жамғы
–
бәрі, барлық
. Бұл бақта бағбан бар,− дейді,− күтіп тұрған,
Нәсілі үш нәрсемен бітіп тұрған. Қосылса
жамғы
жасы жетпіс сегіз, Екі жыл
әрқайсысынан өтіп тұрған
(Ерімбет).
Адам да алты затқа һәм ықтимал, Бұл
сөзде емес, онда ықтыяттан!
Достарыңызбен бөлісу: |