Кирхгофф занының дифференциалды түрдегі тұжырымы: Процестің жылу эффектісінің температуралық коэффициенті, осы процесс нәтижесінде журетін жуйенің жылусыйымдылыгының өзгеруіне тен, Процестін жылу эффектісін дифференциалды түрде есептеу мүмкін емес болғандыктан, тәжірибиеде интегралды түрі колданады. (1.6.10.), (1.6.11.) тендеулерін Т◦-дан Т температураларында (мүндағы Т және T◦ тежірибе жузіндегі және калыпты температуралар) және Н-тан Н◦ ге немесе U-дан U° дейін (мундағы Н° жене Н, U◦ және U калыпты жағдайдағы және процесс нәтижесіндегі энтальпия мен ішкі энергияның өзгерісі) интегралдайды. Интегралдауды Сp=соnst, С v=const болrан жағдайда жузеге асырған колайлы.
Кирхгофф занынын интегралды турінің математикальқ өрнегі:
Сондыктан кез-келген Н энтальпия немесе U ішкі энергия көмегімен жылу эффектісін аныктау үшін (Н◦ немесе калыпты жағдайдағы dU◦)дан, жылусыйымдыльктарынын (dСp, немесе dСv) өзгерістерін білу қажет. Бул өзгеріс реакция нәтижесінде тузілген заттармен бастапкы заттардың жылусыйымдылыктарынын айырмашылығы болып табылады. Термодинамиканың бірінші бастамасымен аньқталатын зандыльқтар тәжірибе жүргізбей- ак процестің жылу эффектісін есептеуге мүмкіндік туғызады. Бұл зандылыктарды технологиялык циклдің және немесе тұтас фармацевтикакальқ өндірістің энергетикальк балансын аньқтауда манызы өте зор.
